Vandaag nog eens bijeengekomen met Anne Mannaerts en Elaby Berger voor het ‘Mathilde project’ dat op 7 Juli 2018 plaats zal gaan vinden in Terneuzen, waar Mathilde geboren is.

V.l.n.r. Anne Mannaerts, ik, Elaby Berger

Voor collega kunstenaars wil ik alvast melding maken van dit evenement in 2018. We gaan er hier een Mathilde-waardig feestje van maken en het is de bedoeling dat hier zo veel mogelijk (beroeps)kunstenaars aan deelnemen uit het hele land. Het leidend onderwerp is natuurlijk Mathilde (de Doelder) Willink.

Voor iedereen die van kunst, muziek, mode, film, fotografie etc. houdt zou ik willen adviseren dit alvast in je agenda te plaatsen. 7 Juli 2018 gaat een heel heftige dag worden in Mathildes geboortestad. Er komt straks ook een facebook pagina voor deze bijzondere dag. Zodra die er is maak ik daar wel melding van.

Gent is voor mij een dichtbij gelegen stad met haast Parijse elementen. Net even buiten de stad tref je prachtige kastelen aan, en in een van die kastelen, die nu in handen is van het CJK, zou ik aan het eind van dit jaar kunnen exposeren.

De locatie is werkelijk schitterend. Het is alleen de vraag of ik op tijd genoeg werk heb om dit te kunnen gaan doen. Met Bruno, de huidige kasteelheer namens het CJK, en Marianne, directeur van het CJK en curator, besprak ik vandaag de mogelijkheden.

Hierboven zie je een foto van de lounge van het kasteel. En als ik door het venster naar buiten kijk zie ik een prachtige jonkvrouw rondlopen door de kasteeltuin. Ze hoort bij een groepje bruiloftsgangers die zichzelf daar laten fotograferen. Er zoemt zelfs een foto-drone door de lucht.

Het is een geweldige uitdaging om hier een tentoonstelling te gaan maken met een museaal karakter. Het zal geen verkoop tentoonstelling worden. Tot eind Mei heb ik de tijd om na te denken hoe ik dit ga doen. Spannend.

Foto: Brenda Baart

Vandaag heb ik ‘Toegang tot het kerkje’ naar Art Gallery Pot gebracht in Axel. Lekker naast de deur. Hier hing, tot voor kort, ‘Lunafreak’, maar die is al onderweg naar een echte verzamelaar die al meer werk van mij heeft gekocht.

‘Toegang tot het kerkje’ schilderde ik voor mijn tentoonstelling, met Ineke, in het Kerkje van Persingen. Dat gebouw en die plek hebben voor mij wel een heel bijzondere betekenis gekregen. Het is, daarnaast, ook een magische plek die al door heel wat kunstenaars is vastgelegd.

Brenda Baart, galeriehoudster van Art Gallery Pot, heeft het een mooi plekje gegeven en er een foto van gemaakt. Het werk hangt nu mooi tegenover mijn ‘Zwarte Madonna’. En zo ontstaat er bij dit schitterende design en kunst paleis in Axel een echt ‘Van der Kley-hoekje’.

Bij Pot Interieur te Axel is nu ook het schilderij ‘Lunafreak’ toegevoegd. Medio Mei hangen alle schilderijen (zie ‘Waar te koop‘) hier aan de muren.

Jan d’ Art. De galerie en het inlijst atelier aan de Vierwindenstraat in Breda waar nu de kop van Clutz prominent in de etalage hangt.

Als ik over de Vierwindenstraat in Breda loop zie ik bij Jan d’Art iets moois in de etalage. De prachtige kop van Clutz in een schitterende lijst. Meteen vraag ik me af of ik dit werk nog wel wil verkopen. Die vraag houdt me de hele dag bezig.

Natuurlijk hangt dat werk daar om het te verkopen, maar nu Jan er zo’n schitterende lijst omheen heeft gezet ga ik twijfelen. En er zijn meer werken die ik eigenlijk helemaal niet wil verkopen. Maar ik kan het onmogelijk allemaal zelf houden.

Links naast ‘Kûûsen’ een werk van Frank rop. In de etalage hangt een wel heel erg mooie van hem die ik niet kon fotograferen door de weerspiegeling in de etalageruit.

Bij Via Mioni lever ik ‘Kûûsen’ af. Ik zie er ook prachtig nieuw werk van Frank Top. Een van de schilders waar ik groot ontzag voor heb. En ook werk van Frank de Wit, een van mijn collega’s uit Antwerpen die ik al lange tijd niet heb gezien.

Via Mioni is echt zo’n galerie waar je duvels kunt vangen en waar je niet uitgekeken raakt. Ik heb ook nog een studie meegebracht die ik ooit, samen met Ineke, maakte bij het kerkje van Persingen, toen we daar gingen exposeren. Ik vind het zelf een mooie studie die ik om die reden bewaard heb. Zo’n studie heeft een heel andere prijs dan mijn reguliere werk en is daarom interessant om ook eens aan te bieden. Er is ook een duidelijk verschil te zien. Een studie is veel grover geschilderd, maar dat heeft beslist zijn charmes. Er zitten heel mooie stukjes in die je kunt ontdekken en waar je dan telkens naar kunt kijken.

Dit schilderijtje (40 x 60 cm.) maakte ik om het licht te bestuderen voor een schilderij over het kerkje waar ik toen aan werkte. Samen met mijn vriendinnetje hebben we daar toen lekker staan werken en genieten.

Ineke schilderde toen haar versie van het kerkje. Ik het mijne. Twee totaal verschillende interpretaties van het zelfde object.

Ineke met ons beide schilderijtjes bij het kerkje van Persingen.

En natuurlijk even langs de beroemdste bakker van Breda geweest voor de allerlekkerste worstenbroodjes. Ik hield er nog een over voor thuis.

Vandaag is het dan zover. Paul gaat dit schilderij in de etalage zetten. Samen met Metropolys (1). Ondanks de aangekondigde koude dagen van dit moment, komt er toch al iets van lente in beeld. ‘Rokjesdag’ is nou echt zo’n werk waar je vrolijk van kan worden.

Toen ik aankwam zag ik dat ‘Het spionnetje’ in de etalage stond met een prachtige lijst. Paul Verberk, de eigenaar van Via Mioni, is een echte kunstenaar op het gebied van ‘framing’. Ineens wordt zo’n schilderij een juweel en ik ben trots als ik zoiets zie in de etalage.

Het is misschien wat moeilijk te zien door de reflectie, maar hier zie je ‘Het spionnetje’ met een echt gouden randje.

En binnen hangt nog meer moois. Ook Metropolys (1) heeft hij voorzien van een gouden kader. Dit doet me geweldig goed om te zien. Temidden van heel veel supergaaf werk van mijn collega’s en natuurlijk enorm veel schitterend antiek en lijsten voel ik me helemaal op mijn plek. Als je deze winkel/galerie gaat bezoeken moet je echt wat tijd inruimen, want die heb je beslist nodig om alles te kunnen zien. Echt een super-inspirerende omgeving.

Sinds vandaag is mijn werk te zien, en te koop, bij Pot interieur te Axel. Een pracht van een design zaak waar ook ontwerpen van Arifort te zien zijn, waar mijn broer voor ontwerpt.

Om te beginnen is de zwarte Madonna hier naartoe verhuisd vanuit Hoek. Ongeveer tien minuten rijden vanaf het atelier. Later zal meer werk volgen.

De korte afstand van mijn atelier tot deze geweldige wereld vol design en stijl is voor mij natuurlijk ideaal. Maar wat ik nog belangrijker vind is dat mijn werk vanaf nu hier te zien en te koop is.

Midden in Zeeuws Vlaanderen. Het is een heel grote zaak van maarliefst drie verdiepingen en naast design interieur is er ook meer kunst te zien van diverse collega’s. Kortom voor mij een geweldig nieuw avontuur.

Vanavond wordt hier de jaarlijkse vertelavond georganiseerd. Ik heb er mijn Zeeuws werk neergehangen omdat het er hier vanavond erg Zeeuws aan toe zal gaan. Het podium van Zaamslag heeft een behoorlijke naam op het gebied van kunst en cultuur. Iets wat, hier in Zeeuws Vlaanderen, toch al hoog op de agenda staat.

Het is ook een prachtlocatie om te exposeren in de voormalige Gereformeerde kerk van Zaamslag. Vanavond zullen de Hoekenezen hier hun dorp terugzien in olieverf op doek.

Het is de etalage van Via Mioni waar ik momenteel exposeer met vooral stillevens. Later gaat daar ook wat groter werk naar toe, maar dan moet eerst de kerstdrukte voorbij zijn.

De foto’s komen van Rob Portier die de moeite nam om even door het Ginneken, een buitenwijk van Breda en vroeger een zelfstandige gemeente, te lopen met zijn camera. Die foto’s kwam ik tegen op facebook, nadat Ineke me erop gewezen had.

Dan zie ik het parfumflesje van Ineke terug in de etalage. Omringd door engeltjes, wat ook direct naar Ineke zou kunnen verwijzen. Dat flesje ga ik straks nog eens schilderen vanuit een andere hoek en met opgepoetst zilveren dopje.

Heel lang geleden zat in deze winkel de boekwinkel van Van Kemenade & Hollaers, waar ik ooit begon met het exposeren van vrij werk. Naast de galerie/inlijstwinkel van Jan d’Art aan de Vierwindenstraat was dit het begin van mijn artistieke carrière. Na een lange omzwerving realiseer ik me nu dat ik nu op beide plekken weer exposeer, maar dan ruim 15 jaar later.

Ondanks dat ik er nu 85 kilometer vandaan woon blijf ik toch een band met Breda houden.

Tijdens de kerstmarkt en ‘Op Marote’ heb ik een bescheiden expositie mogen inrichten in een ruimte die voor dit doel beschikbaar werd gesteld door Frank Deij, onze wethouder van Cultuur, te Axel. Dat werden twee heel drukke dagen waarin ik heel veel mensen sprak en ook een aantal belangrijke nieuwe contacten kon leggen.

Dat kunst en cultuur, hier in Zeeuws Vlaanderen, hoog staat aangeschreven wist ik al. Er is hier meer ruimte voor lokaal theater, muziek en kunst dan elders in het land en daardoor is er hier ook meer beleving van kunst en cultuur.

Foto: Elly Luitjens

Wat dat betreft ben ik hier echt wel met mijn neus in de boter gevallen. Zeeuws Vlaanderen is ook een poort naar grote Belgische plaatsen als Antwerpen, Brugge en Gent. Niet zo heel verwonderlijk dus dat ik nu ook tal van nieuwe Belgische contacten heb weten te leggen.

Maar wat me vooral bezig hield was de enorme drukte tijdens de exposities. Twee dagen lang heb ik me helemaal schor gekletst. En opnieuw kom ik tot de slotsom dat ik me nergens zo goed thuis voel als hier in het Zeeuws Vlaamse land.