Werkfotografie

Het atelier staat vandaag helemaal vol met werk. Alles moet voor de expositie in Hulst gefotografeerd worden (zie agenda). Een klus waar ik de hele dag al mee bezig ben. Het fijne hiervan is dat ik al het werk weer eens bij elkaar zie. Normaal gesproken staat alles veilig opgeslagen in een hoek van het atelier en zie ik hooguit een groeiende stapel werk met een doek erover om alles te beschermen tegen stof en verfspatten. En dan ontkom ik niet aan het gevoel van trots. Trots op het feit dat ik intussen al weer zoveel werk bij elkaar geschilderd heb in een relatief korte tijd.

Al vrij vroeg was ik vandaag al weer aan de slag in het atelier. Het is lekker afgekoeld en de drang om iets te gaan maken over de Axelse streekdracht en het leven van het land geven me een uitstekende reden om vroeg te beginnen. Al vrij snel heb ik het schetswerk er opstaan en in ben zeer tevreden over deze keuze. De kadering is perfect. Niet de hele boer, met zijn kool, maar een effectieve uitsnede.

In het atelier werk ik nu aan het stilleven met de pot augurken. Ik maak daar gelijk opnames van voor de volgende Hoekse fratsen film. Daarin kun je dan zien hoe ik van schets tot voltooid schilderij kom.

Voor het eerst van mijn leven maak ik samen met Ineke een schilderij. Ik heb het voorzetje gegeven en Ineke gaat er nu op verder werken. In het atelier, hier in Hoek, bespreken we de ideeën en mogelijkheden en gaat Ineke alvast wat tekenen in houtskool.

Al vrij snel schetst ze een perfect beeld van haar ideeën en wil ik me er verder niet mee bemoeien omdat het nu haar beurt is om er iets bijzonders van te maken.

Na een eerste schets neemt ze het werk mee naar haar atelier in Huissen om er verder aan te kunnen werken in alle rust. Wordt vervolgd.

Op de foto is het niet goed te zien, maar in een snel tempo schetst ze de eerste contouren van haar plannen met dit werk. Ik ben heel enthousiast en ik kan iedereen al verzekeren dat dit een heel bijzonder werk gaat worden.

Schilderij achterin. 217 kilometer te gaan om van Hoek in Huissen te komen.

Intussen ga ik al weer schetsen aan een nieuw schilderij dat we dit weekend samen bedacht hebben. Iets Zeeuws, iets nostalgisch, iets mystieks, iets sprookjesachtig, iets met mijn huis(je) op de achtergrond, Iets met de moestuin, iets met historie, iets met een zwart kapje uit Zaamslag en vooral iets met Ineke.

Het is nog een beetje een verrassing, maar dat Ineke en ik samen iets gaan maken hadden we al bedacht. Ik laat je een tipje van de sluier zien, want het moet wel een verrassing blijven. Als ik klaar ben met mijn deel van dit werk gaat het schilderij naar Huissen waar Ineke er op verder kan werken in haar eigen bekende stijl.

Zo zal een werk van ons beiden gaan ontstaan waar we natuurlijk mee gaan exposeren. Maar dat voor later. Het is voor ons beide een verrassing hoe we twee stijlen ineen gaan voegen. Het is een artistiek proces dat alle ruimte open laat voor spontaniteit. Daardoor kan het alle kanten op gaan die we boeiend vinden.

De collectie werk voor de Pinkster expositie bij Ewald Zorbi in Zetten is bijna compleet. Op de foto zie je me aan het werk aan het een na laatste schilderij met de titel ‘De expositie’. Dat is een werk naar aanleiding van de expositie van Martin Koole in Zetten en de dame die daar rondloopt is natuurlijk Ineke.

Een view in het atelier. Ik omring mezelf met steeds meer werk wat straks het atelier zal gaan verlaten. Samen met Ewald geef ik straks acte de presence met de tentoonstelling ‘Gekruiste paden’. Dat slaat op de inspirerende samenwerking met collega Ewald Sorbi.

Je ziet dan dus niet alleen werk van mij, maar ook dat van Ewald en dan zie je hoe we elkaar wisten te inspireren tot schilderen. 14, 15 en 16 Mei aanstaande zal de expositie plaats vinden in het atelier van Ewald te Zetten.Zie voor meer info de agenda op deze site.

Heel mooi en deskundig ingepakt en voorzien van de titel. Het schilderij ‘De verhuizing‘ was even terug in het atelier om het doek beter op te spannen. Dat was wat slap gaan hangen en daarom heb ik het even onder handen genomen. Dit is een van de schilderijen waar ik met veel plezier aan heb gewerkt. Fijn om het weer even terug te zien.

Terwijl het buiten hard hagelt, zit binnen de brand goed in mijn kachel en op doek. Het is te zeggen, ik schilder nu eindelijk de kerkbrand van Hoek. Hier brandde vorig jaar onze mooie kerk af en daar ben ik een serie schilderijen over aan het maken. Voor straks te zien tijdens mijn Pinkster-expositie in Zetten bij Ewald Sorbi. Daar neem ik iets Zeeuws mee naar toe. En niet alleen de kerkbrand.

De kerk wordt momenteel weer herbouwd, maar zal nooit meer zo mooi worden als hij was. Op de foto, hiernaast, kun je zien waarom ik dit kerkje zo belangrijk vind. Op de achtergrond staat onze molen ‘Windlust’, en dat is voor mij weer een referentie naar de Wassenaarse molen met de zelfde naam. Mijn opa en oma woonde aan de Windlustweg en hadden zicht op die molen, die ik als kind enorm bewonderde. Maar wat ze in Wassenaar niet hadden was dracht. En die hebben wij hier in Zeeland wel. Dat maakt het allemaal net even mooier en indrukwekkender.

Klompen, box (broek) en broekstukken heb ik al. Het witte overhemd hoort hier niet bij. Daar hoort een bijna zwarte boezeroen boven gedragen te worden, maar die heb ik (nog) niet. Op de achtergrond, mijn Zeeuwse paleis.

Ikzelf ga straks in Axelse dracht, dat is de dracht die ook hier in Hoek gedragen werd en wordt. Zo’n kostuum spaar ik nu stukje bij beetje bij elkaar. De originele klepbroek heb ik al en ook de originele zilveren broekstukken.

Originele zilveren broekstukken met de afbeelding van Johan Willem van de Paltz te paard en de datum 1711 eronder. Dat is niet het jaartal waarin deze broekstukken gemaakt werden. Dat moet een datum van na 1850 zijn geweest.

Terug naar de afgebrande kerk van Hoek. Ik maak een serie schilderijen over dit onderwerp en de wederopbouw, die op dit moment in volle gang is. Het is een serie die gaat over Zeeuwse trots en strijdlust. Zeeuwen geven niet op, maar rapen de brokken bij elkaar en bouwen alles opnieuw weer op. Dat doen ze al zolang als er Zeeuwen bestaan. Die trots, en die veerkracht, zullen straks in deze serie schilderijen te zien zijn.

In het atelier ben ik voorbereidend werk aan het doen voor een reeks nieuwe boekillustraties. Op de achtergrond zie je een van mijn nieuwe schilderijen in wording.

Book illustration

At the moment I make some preparations for new book illustrations. In the background you see one of my new paintings in progress.

Op een koude regenachtige dag ben ik aan het werk in het atelier. Zelfs dan is het hier een zaligheid om te kunnen zijn. In de tuin kwetteren de vogeltjes en ook de specht laat zich weer zien. Ze gaan gewoon door waarmee ze elke dag bezig zijn. Weer of geen weer. In het atelier brandt, zoals gewoonlijk, de kachel en is het heerlijk warm. Ik heb er het onderstaande filmpje van gemaakt.

Het geeft een beeld van mijn werkdag en werkomgeving. De tuin is nog steeds een grote puinhoop omdat ik er geen tijd voor heb en omdat het geen tuin-weer is. Maar dat gaat spoedig veranderen. De lente komt er aan en mijn teeltplannen zijn rond.

Als ik de andere kant op kijk, zie ik een schaap in de wei staan. De andere schapen zijn naar een belendende wei gelopen en deze kuiert daar, op z’n gemak, naar toe. Zon en regen zijn gevangen in één kader. Dit is mijn dagelijkse uitzicht aan de voorzijde van mijn atelier. Je ziet nu alleen een schaap, maar in dat weidegebied leven enorm veel andere dieren die je pas ziet als je even de tijd neemt om er naar te kijken. Regelmatig zie ik hier een enorme buizerd. Ik heb al eens een vos zien lopen over de geploegde akker en elke dag zie ik fazanten en konijnen. Ik vermaak me wel.

Rainy day at the studio

Even with rainclouds and a little sunshine is it a joy to be here in this countryside. Nature is all around me and every day different. Today it’s cold and rainy. In the studio burns a nice warm fire in my woodstove and it’s a perfect day to paint. I decide to make a short video of it, so you can see what I mean.