Unfinnished portrait of Rutteli and the broken tower of Finale Emilia. – Onvoltooid portretje van Rutteli en de half ingestort toren van Finale Emilia.
At the moment I’m working on the small portreit of Rutteli and the broken tower of Finale Emilia. In the background, the moon. It’s gonna be a nice little paintinging the bigger picture, on oak. Something in this painting reminds me on, the art movie-work of, the Taviani brothers (Kaos) and Fellini.
Op dit moment werk ik aan het kleine portretje van Rutteli en de half ingestorte toren van Finale Emilia. Op de achtergrond is de maan te zien. Het wordt een mooi klein schilderijtje in eiken, in het grotere geheel. Het doet me een beetje denken aan het filmwerk van de gebroeders Taviani (Kaos) en dat van Fellini.
At the same time I’m working on the preparation of the cuckoo clock for assembling in the monumental frame.
Tegelijkertijd werk ik aan het prepareren van de koekoeksklok om deze te kunnen monteren in de monumentale lijst.
Afther a while the paintingwork is getting to it’s end. It was a long journey, but everything is on the canvas. Now I need to finnish it in all small details. Next week I will start to build the monumental frame (see drawing).
Na een hele tijd schilderen is het eind voor dit werk in zicht. Het was een lange reis maar alles staat er nu wel zo’n beetje op. Het is nu nog slechts een kwestie van afwerken in alle kleine details. Volgende week hoop ik het werk helemaal af te hebben zodat ik een begin kan maken met het bouwen van een monumentale lijst voor dit werk (zie tekening).
A frame with some special effects, and it’s own standard, I’ll show you later. – Een lijst met speciale effecten en een eigen standaard, waar ik je later meer over zal laten zien.
A new painting is on the easel. It is a Fellini-like world with circus performers and a magic landscape. The worktitle is ‘Flying circus’, but that’s only a worktitle. The whole circus is spinning around Rutteli (Ingmar Ruttens) who’s standing model for this painting in one of his most astouning costumes. On top of the mountain in the background you will find the tower of the Great church of Breda on top of it. The beautiful lady in the foreground is Dorris Jonker. She was also my model in a earlier painting.
Een nieuw schilderij staat al weer op de ezel. ‘Flying circus’. Het wordt een Fellini-achtig werk met circusartiesten in een magisch landschap. Flying circus is een werktitel. Later kan dat nog veranderen in een titel die me tijdens het werk aan
Dorris Jonker
dit schilderij wel te binnen zal schieten. Het hele circus draait om Rutteli (Ingmar Ruttens) die in een van zijn meest schitterende kostuums model heeft gestaan voor dit werk. Boven op de berg op de achtergrond staat de toren van de Bredase Grote Kerk. De mooie dame op de voorgrond is Dorris Jonker. Zij stond al eerder model voor een ander werk. Op de achtergrond zullen straks nog meer zwevende circus artiesten te zien zijn. Zij zweven allemaal rond Rutteli die kennelijk de regie heeft in dit bizarre tafereel.
Gardening in my kitchengarden. Tuinieren in mijn moestuin.
At the end of a day painting and gardening I’m satisfied with the result. It’s a first layer of paint and three more layers will follow.
Aan het eind van een dag schilderen en tuinieren ben ik tevreden met het resultaat. Het is de eerste laag olieverf en er zullen nog zo’n drie lagen volgen.
This morning I finished ‘The fairy circle’ and take my time to finish the monumental frame for this special piece of art I do not want to sell, but I’m affraid I have to for living.
Vanmorgen de laatste hand gelegd aan ‘De heksenkring’ en mijn tijd genomen om de monumentale lijst af te werken voor dit bijzondere stuk dat ik eigenlijk niet wil verkopen maar ik vrees dat dat wel zal moeten om boterhammen te kunnen kopen.
When a painting and a monumental oak frame take some time to dry I went to the woodworkshop to assamble the pinewood frame. See video.
Als een schilderij en een monumentale eiken lijst staan te drogen ga ik verder in mijn schuur aan de vurenhouten lijst. Zie video.
It’s a pleasure to assamble all parts of the pinewood frame. Everything fits perfect and no surprises al all.
Het is een plezier om de vurenhouten lijst in elkaar te steken omdat alles perfect past. Geen verrassingen achteraf en alles loopt nu op rolletjes.
The frame in glueclamps. – Het frame in de lijmklemmen.
One of my favorit paintings in one of my favorite frames. – Een van mijn favoriete schilderijen in een van mijn favoriete lijsten.
I start the day with a varnish-job. ‘The gathering’, ‘Angry danser’ and ‘Red shoes’ are ready to fly out the studio. Time to say goodbey. That’s allways a difficult moment. I wish I could keep them all.
Vandaag ben ik de dag gestart met een vernis-klus. ‘De vergadering’, ‘Boze danseres’ en ‘Rode schoenen’ kunnen het atelier uitvliegen. Tijd om afscheid te nemen. Dat is altijd een lastig moment. Ik zou ze het liefst zelf houden.
First oil sketchwork for the new painting. – Eerste schetswerk voor het nieuwe schilderij. (50 x 70 cm.)
A few days ago I met Marianne Akkermand and (model) Rachel Hack in the city while they shooting photographs for the new autumn fashion collection of Marianne. I took also some pictures and now I paint one of the creations of Marianne with Rachel in it. Not in a city background but a beautyful farmland. The farmland is next to Mariannes house. I took the photograph a day later. The title of the painting is ‘Sunday dresscode’. It’s a reference on Sundays of the past when people take a day off for visiting a church and family. Boring days in my memorie, but also a special day in the week we never experience anymore. When I think about it, I can look back in some kind of wistfulness. Life has more significance as I experience it today.
Farmland I use as background. – Boerenland dat ik gebruik als achtergrond.
Een paar dagen geleden ontmoette ik Marianne Akkermans in de stad toen ze foto’s aan het maken was voor haar nieuwe herfst collectie met (model) Rachel Hack. Ik nam ook wat foto’s en ik ben nu een van de creaties van Marianne aan het schilderen met Rachel in die creatie. Een dag later nam ik foto’s van een afgemaaid graanveld naast het huis van Marianne om dat als achtergrond te gebruiken. Het schilderij krijgt de titel ‘Zondagse dracht’. Het refereert aan het feit dat wij nooit meer een Zondag beleven zoals we die vroeger meemaakten. Ik kan me nog goed herinneren dat dat saaie dagen waren, maar we beleefden wel die ene dag in de week als een speciale dag. We gingen dan naar de kerk en bij familie op bezoek of we kregen familie over de vloer. Nu ik daar over nadenk kijk ik daar toch met enige weemoed naar terug. Op de een of andere manier had het leven toen toch meer betekenis als nu.
With Marianne and Rachel on photograph location in the city (Breda -Netherlands). – Met Marianne en Rachel op de fotolocatie in de stad (Breda).
It’s a wonderful rainy day to set up a new one. This time a portrait of Louise. A quick oil scetch/studie. This is my favorit painting wether.
Het is zulk fantastisch regenachtig weer dat ik maar meteen een nieuw portret opzet. Dit keer een snelle olieverf schets van Louise. Met dit weertype werk ik het prettigst.
In the studio I decide to pick up an old piece of work at the time a current painting order is drying. I hope to finnish this painting in a few days. This is an oil on canvas illustration for my story ‘The Persian manuscript’. It’s a short story, prior to the main story of ‘The catwoman of Breda’ and it’s acting in the dessert of Egypt in 1917. The brothers Husson are early on their way, in their model T-Ford, to find the manuscript in order to escape from the awkward and headstrong journalist, Louise Poncheau. But she don’t let her cover story go, that easy.
The picture shows you the moment they met her, to their unpleassant surprise, in the dessert. Theodor is driving and stops the car, but his brother Gijsbert don’t want to pick her up. The brothers start a quarrel and Louise takes her chance to step in. She demand, the very angry Gijsbert, to put her suitcase in the car. Gijsbert smash the suitcase into the car and so they continue their yourney.
De Katvrouw van Breda / The catwoman of Breda. Olieverf op heel linnen / Oil on canvas. 160 x 200 cm.
In het atelier ben ik met een opdracht bezig waar ik nog even niets van kan laten zien. Maar nu dat werk even moet drogen voor ik ermee verder kan heb ik weer een oud werk opgepakt dat al geruime tijd op afwerking staat te wachten. In een paar dagen tijd zal ik dit werk moeten voltooien. Het is eigenlijk een illustratie voor het verhaal dat ik aan het schrijven ben. Een modern spookverhaal. Ik schrijf dat omdat ik het jammer vindt dat er geen echte ouderwetse spookverhalen meer geschreven worden over mijn stad Breda. Dat was in het verleden wel anders.
Het schilderij hoort bij het eerste deel van het verhaal ‘Het Perzisch manuscript’. Dat gaat het hoofdverhaal, ‘De Katvrouw van Breda’, vooraf en speelt zich af in 1917 in Egypte waar de gebroeders Husson, met hun T-Ford, op zoek gaan naar dat Perzisch manuscript en al heel vroeg op pad gaan om een lastige journaliste, Louise Poncheau, kwijt te raken. Maar ze zijn nog niet goed en wel onderweg of hun plaaggeest doemt al weer op. Louise staat, met haar koffer, in de woestijn te liften en is beslist niet van plan om haar ‘cover story’ zomaar los te laten. Gijsbert wil doorrijden maar Theodor zit aan het stuur en probeert zijn broer ervan te overtuigen dat ze haar niet zomaar, in haar eentje, in de woestijn achter kunnen laten.
Theodor stopt de T-Ford en er ontstaat een knallende ruzie tussen beide broers, waar Louise handig gebruik van maakt om doodleuk in te stappen. Ze eist dat een van hen haar koffer oppakt. Knarsetandend van woede en ergernis kwakt Gijsbert haar koffer in de auto en zo vervolgen ze hun weg.
The story is compareble with a story of Jacques Tardi (watch the movietrailer below). Het verhaal is te vergelijken met een verhaal van Jacques Tardi (zie de filmtrailer hieronder).
At the same time I’m working on the preparation of the cuckoo clock for assembling in the monumental frame.
