Het Schelde-schilderij (1)

Het is al vroeg dat ik in het atelier aan de gang ben vandaag. De reden hiervan is het ‘Schelde-schilderij’. Daar ben ik onlangs aan begonnen naar aanleiding van het bijzondere licht dat ik zag, afgelopen Zaterdag toen we de Boulevard van schoonheid & troost gingen openen. Dat licht zie je zo af en toe eens over de Schelde schijnen. Een moment van regenachtigheid en zon. Ik probeer dat nu te vangen in dit schilderij (80 x 180 cm.). De titel doet me denken aan het Schelde-lied van Jan Hamelink. Dat lied zit dan ook in mijn kop als ik dit aan het schilderen ben.

Als ik dan van het atelier weer naar huis loop zie ik de heerlijke aardbeien bij de serre groeien en weet ik dat ik weer een zomers ontbijt kan gaan maken. Milou volgt me ook deze ochtend weer. Het diertje heeft het wel naar haar zin, denk ik. In het atelier gaat ze op haar kussentje liggen kijken en wat liggen slapen.

Ondertussen schilder ik lekker door. Het schilderij heeft nog een aantal lagen nodig om tot de juiste lichtuitdrukking te kunnen komen, maar ik vind het nu al prachtig. Dit soort schepen varen af en aan. Beladen met containers vol plastic troep uit China.

Portretje van Milou

Een tijdje geleden zag ik een driedelige documentaire over poezen, waarin mij verteld werd dat poezen niet goed kunnen zien. Ze focussen zich alleen op alles wat beweegt. Zo kunnen ze een klein vliegje najagen en muizen vangen. Toch zie ik Milou regelmatig staan kijken bij haar portretje (met muis).

Ik ben daar nu het kader voor aan het maken zodat ik het straks kan vernissen en ergens een mooi plekje kan geven in huis. Daar maak ik straks nog wel een kort filmpje over.

Laatste loodjes

De laatste dag voor twee schilderijen die op tijd klaar moesten zijn. Dat is gelukt. De race tegen de klok is gewonnen door mij. Vandaag hou ik me bezig met het aanbrengen van een (retouche) vernislaag op beide werken en de inlijst-klus.

En natuurlijk ook het signeren van de kaders. Die zijn gisteren voorzien van een zwarte basislaag en afgewerkt met zwarte was. Het mooie van deze kaders is dat ze een donker grijze binnenlijst hebben waardoor de opbouw uit twee kleuren bestaat. Het valt niet direct op, maar het geeft het geheel net even dat beetje extra.

Twee nieuwe werken zijn voltooid in een race tegen de klok. Morgen gaan ze naar Galerie Sille te Oudewater voor de zomertentoonstelling die de week daarop zal beginnen. Het is nu nog een kwestie van de ophangsystemen aanbrengen en verpakken voor het transport van morgen.

Zo kan ik deze werkperiode zeer tevreden afsluiten en de rest van de dag me wat bezig houden met relaxen en tuinieren. En natuurlijk heb ik nu wat meer aandacht voor Milou, die twee dagen lang het atelier niet in mocht omdat ik geen poezenpootjes op de vers gelakte kaders wilde hebben. Wordt vervolgd.

Race tegen de klok

Vandaag staat alles in het teken van kaders maken. De kleinste zit al in elkaar. De grote ligt op de grond klaar om te hakken met de verstekstans.

Een machtig mooi machien waar ik zoveel plezier van heb. Echt een geweldig goede investering.

De kaders moeten nu nog wel zwart gemaakt worden volgens een traditioneel concept. Dat is wel wat werk, maar het loont alle moeite. Maandag moet alles klaar zijn en op transport gaan naar Galerie Sille te Oudewater voor de zomerexpositie.

Intussen is ook de vergunning verleend om te gaan verbouwen. Het zal dit jaar een erg druk jaar worden en ik ben me er al volop voor aan het voorbereiden. Maar ook het werk in het atelier moet doorgaan.

De verbouwing zal in fases gaan verlopen. Nu ziet het huisje er nog uit zoals op bovenstaande foto, maar straks zit er een extra etage boven de keuken en uiteindelijk zal het huisje rode pannen krijgen, want zo wil ik het huisje graag zien. Een wit huisje met rode pannen.

Jan Machielsen, van JGM Design, heeft dit voor mij ontworpen en getekend. Hij maakte ook alle bouwtekeningen en zorgde er voor dat het hele plan bij de gemeente terecht kwam voor de nodige vergunningen. Dat is nu gelukt en ik dank Jan voor de geweldig goede samenwerking. Een aanrader voor iedereen die met verbouwplannen rondloopt.

Bijna klaar

Gisteren had ik dit werk willen voltooien. Dat lukte echter niet. Vandaag is het de laatste dag om dit te doen en daarom ben ik al vroeg in het atelier aan het werk. Het zijn lange dagen. Volgende week Maandag moet deze afgeleverd worden bij Galerie Sille te Oudewater voor de zomertentoonstelling. Vanaf morgen moet alles drogen en kan ik het kader voor dit werk gaan maken. Een race tegen de klok.

Secuur schilderwerk en een poes

In het atelier werk ik vandaag aan een (expo)lijst. Die moet vandaag netjes zwart gelakt worden en daar kan ik Milou niet bij gebruiken. Die mocht er dus niet in vandaag en dat beviel haar kennelijk niet.

Buiten zit ze te wachten op mijn hakblok met een klagelijk gemauw en een verontwaardigde blik.

Hoe de dag hier begint

De eerste werkdag van het nieuwe jaar is begonnen. Om te beginnen kreeg ik vandaag een prachtig uitzicht met de opkomende zon. Zo ziet het landschap er uit tegenover mijn huis en atelier.

De dag begint met het aansteken van de kachels. In het atelier heb ik een moderne gaskachel in gebruik waar weinig aan te fotograferen valt, maar in mijn huiskamer brandt de kolenkachel en in de keuken de Rayburn. De Rayburn nodigt uit om er iets in te gaan bakken. Heerlijk om de dag mee te beginnen. Dan moet ik eerst even hout uit de houtberging halen om de Rayburn aan te kunnen steken.

Ik begin al aardig door mijn houtvoorraad heen te geraken, maar er is nog meer dan voldoende aanwezig voor de rest van de winter.

Dit is ‘Landelijk leven’ in het buitengebied van het Zeeuws Vlaamse Hoek. Iets waar ik mijn hele leven al van gedroomd heb. Er is nog veel werk te verzetten om het huisje helemaal naar mijn zin te krijgen, maar met de gedeeltelijke verbouwing van mijn keuken ben ik al een lekker eind op weg.

Een ander belangrijk onderdeel van mijn droomwensen was een gezellig huisdier. Die is nu ook aan komen lopen. Milou heeft het goed naar haar zin in mijn kleine paleisje en heeft zo haar eigen paleisje naast de kachel.

Milou is echt een gezelschapsdiertje. Een knuffelbeest. Ze gaat lekker haar eigen gang en ze is van verwilderd aanloopkatje een echte gezellige huispoes geworden.

In het atelier ben ik al weer begonnen aan een nieuw schilderij over iemand die haar spiegelbeeld in realiteit ontmoet. Een beetje een eigentijdse Waterhouse. Het begin is gemaakt. Het eerste schilderij van 2021 staat op de ezel.

Nieuw doek

Het schilderij over de molen van Zuidzande is bijna klaar. Tijd dus om nieuw doek op te spannen voor volgende plannen. Ik span vandaag twee nieuwe doeken op. Voor de grootste (110 x 95 cm.) heb ik de afgelopen dagen veel schetswerk verricht en wat fotowerk gemaakt.

De molen van Zuidzande

Jelle, onze Hoekse molenaar van de Windlust, draaide in het verleden ook wel eens op de molen van Zuidzande omdat er toen geen molenaar voor handen was die het spul in beweging kon zetten. Sinds enige jaren is dat probleem opgelost door Jan Leen die nu de scepter zwaait over dit prachtige molentje.

Telkens als ik in Zuidzande was bedacht ik me dat ik die molen, en die prachtige omgeving, moest gaan schilderen. Machtig mooi Zeeuws landschap. Het heeft ook iets te maken met emotie, de Zeeuwse aard en de liefde voor het land waar ik zo graag woon en werk. Het kwam er echter steeds niet van om het ook werkelijk te gaan schilderen.

Nu, na lange tijd werken aan het altaarretabel en de keuken, heb ik die tijd en heb ik net een opzetje gemaakt van de molen van Zuidzande. Tevreden sluit ik deze schetssessie af met een bak koffie om zo meteen weer verder te gaan werken aan dit redelijk forse landschap.

Met het boekje sta ik nu ook in het verenigingsblad van ‘Ons boeregoed’, waar ik uiteraard lid van ben. Zo wordt het in het Zeeuwse steeds meer bekend dat er nieuwe spook,- en streekverhalen opgeschreven en uitgegeven worden.

Er kan weer geschilderd worden

Het is zover. De nieuwe keuken staat. Er zijn nog veel kleine dingetjes te doen, maar dat doe ik tussen de bedrijven door. Eerst moet er nu weer geschilderd worden en dat gaat zo snel mogelijk gebeuren.

Het atelier is nu nog een grote puinhoop. Van houtwerkplaats gaat het nu weer naar schilder atelier. De verbouwing van de keuken heeft meer tijd gekost dan me lief is, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Vandaag wordt het hele atelier opgeruimd en zeer grondig gestofzuigd. Vanavond wil ik al een opzet maken voor een nieuw schilderij over de molen van Zuidzande. De molen van Jan-Leen. In zomerse sferen.

Maar het is ook Zondag vandaag. Rustdag. Ik heb eens lekker uitgeslapen en gelukkig deed Milou daar ook aan mee. Normaal staat ze om zes uur / half zeven al in de stand om te eten en naar buiten te gaan. Vandaag had zij dus ook een rustdag.