Het koste wat moeite, maar de serre is dicht en ik kon vandaag Snoopy op gaan halen bij KatteKus, waar hij een weekje heeft mogen logeren. Snoopy blijkt behoorlijk van streek te zijn door alle ontwikkelingen die hij door heeft moeten maken. Eenmaal thuis kruipt hij onder een kast en blijft daar de hele middag zitten. Praten, snoepjes, brokjes en een speeltje helpen niet om hem er zelfstandig onderuit te krijgen. Mogelijk komt hij vanavond voor de dag. We gaan het zien.

De laatste werkzaamheden aan het dicht maken van de serre vonden plaats in zeer koude omstandigheden. Alles is bevroren en ik heb het gevoel gehad dat mijn handen er af vroren. Ondanks die kou is het me toch gelukt, met hulp van Leo, om de serre helemaal dicht te krijgen. Nu is het nog een kwestie van isoleren, vloeren storten, binnen alles aftimmeren, elektriciteit en water aanleggen, het kacheltje plaatsen, een schoorsteen door het dak maken, het dak dekken en nog wel wat klusjes. Maar dat doe ik later allemaal op mijn gemak. Eerst ga ik weer het atelier in om de achterstand weg te werken die ik inmiddels heb. En natuurlijk aandacht geven aan mijn nieuwe huisdier.

Echt vergeten ben ik het niet, maar ik heb er de laatste tijd helemaal geen aandacht meer voor gehad. De Koppermaandag prent. In plaats van een kerst of nieuwjaarskaart stuur ik een Koppermaandag prent. Geheel in stijl van de drukkerijwereld. Kerst,- en nieuwjaarskaarten zijn van de Koppermaandag prent afkomstig. Vandaag begin ik de dag in het atelier met wat voorbereidingen voor het drukken van die prent. 6 Januari moet hij bij iedereen in de bus vallen.

Verder werk ik ook vandaag natuurlijk keihard door aan de serre. Geen feestje, want het is koud, nat en er komt sneeuw aan. Hoogste tijd dus om gehoor te geven aan een opmerking van een van mijn trouwe kijkers die me waarschuwde voor narigheid met kletsnatte dakplaten. Die ga ik afdekken. Zodanig dat er nog lucht onder het zeil door kan. Ondanks alle inspanningen lukte het me ook vandaag niet om de serre helemaal af te timmeren. Op een paar zaken na lukte dat overigens wel heel ver. Hopelijk zit hij morgen dicht en kan ik Snoopy ophalen.

Vandaag ontdekte ik dat ‘The Matrix’ (film) echt bestaat. Als je geen smartphone hebt ben je niet aangesloten op de Matrix en doe je niet meer mee. Een van de gelukkigen die nog in de echte wereld leven ben ik. Dat kwam aan het licht toen ik met mijn digid code iets moest zien te regelen. Dat lukte niet meer. Daar ben ik dan wel de hele dag mee bezig geweest. Tot mijn zeer grote ergernis. Hierdoor kwam de bouw van de serre niet af en kon Snoopy niet opgehaald worden.

Vandaag zou de serre helemaal dicht komen te zitten, zei de optimist. Helemaal dicht zit hij nog niet, maar bijna. Morgen ga ik verder. Eerst naar Sinke voor wat extra hout en daarna alles zo snel en goed mogelijk dicht zien te krijgen, want alleen dan kan Snoopy hier komen. Snoopy blijkt een kleine Houdini te zijn die aan ontsnappingskunst doet. Dus moet ik straks extra goed opletten met dit diertje. Het is nu een race tegen de klok. Ik wil de serre koste wat het kost morgen dicht hebben. Of dat gaat lukken blijft spannend.

Met hulp van Leo ben ik vandaag een eind opgeschoten met de serrebouw. Het was even een klusje om de deur te stellen en te plaatsen en de eerste raampjes, maar het is allemaal gelukt. Nu is het nog een kwestie van de zaak dichttimmeren en dat gaat vrij snel. Ik hoop morgen zover te zijn dat alles dicht zit en dat Snoopy kan komen. En dat ik natuurlijk weer aan de slag kan in het atelier, want de achterstand daar is enorm opgelopen.

Zondag is mijn rustdag, maar als je geen rust in je donder hebt omdat de serre afgebouwd moet worden komt er van rust niet erg veel terecht. Toch doe ik het tot de lunch rustig aan. Na de lunch ga ik het dak weer op en werk ik verder tot het donker is. Binnen branden de kachel en de Rayburn, buiten staat een oostenwind en is het vrieskoud, maar als ik eenmaal weer aan het werk ben krijg ik het vanzelf weer warm. Er is nog veel werk te verzetten, maar het eind komt al een beetje in zicht.

De hele dag moet ik aan Snoopy denken. Ik heb het zo met dit diertje te doen. Hij zit nu in de opvang bij KatteKus en is daar in heel goede handen, maar ik zie ook dat hij van streek is. Snoopy is geen andere poezen om hem heen gewend en hij houdt er ook niet van. Hij wil het rijk alleen hebben en zit nu wat bang en zielig in een hoekje van zijn kooi. Ik zou hem zo mee willen nemen, maar dat kan helaas nog even niet.

Die verrekte serre moet af. Gelukkig kwam Leo (mijn overbuurman) me spontaan helpen met het op het dak tillen van de dakplaten. Dat had ik alleen niet voor elkaar gekregen, waarschijnlijk, want die dingen zijn eigenlijk net iets te zwaar als je op een wankel laddertje staat. Gelukkig is dat dus nu gebeurd en kan ik de zaak verder af gaan werken. Zodra de serre dicht zit ga ik Snoopy ophalen. Afwerken komt later wel. Eerst moet er voor dit lieve diertje gezorgd gaan worden. Snoopy moet zijn eigen thuis weer vinden en helemaal geen zorgen meer hebben.

De bouw van de serre werd ook vandaag verder aangepakt. Ondanks de kou, die je vooral in de ochtend voelt, ben ik nu zover dat de grote contouren van de nieuwe serre zichtbaar zijn. Mijn gedachten zijn nog steeds bij Snoopy die nog in de opvang zit. Morgen zou ik hem op willen gaan halen, maar ik vraag me af of ik dan de serre echt dicht heb. Het is nog best een hoop werk.

Als ik ‘s-morgens vroeg begin met metselen heb ik het gevoel dat ik aan mijn stenen vastvries. Het is dan ook geen metselweer, maar het werk moet nu snel afgemaakt worden, want Snoopy moet hier zo snel mogelijk naar toe kunnen komen. En dat kan alleen als de serre dicht zit. Vandaag ga ik materiaal ophalen bij Sjaco. Dakplaten en balken heb ik van hem gekregen om dit klusje af te kunnen werken. Het is nu en kwestie van doorpakken.