Vandaag was het een beetje een bijzondere dag. Op 22 Augustus begon de sloop van het oude dak en het leggen van de vloer voor de nieuwbouw. Vandaag precies een maand geleden begon de opbouw van de etage boven de keuken. Vandaag leg ik ook de laatste rode pan op z’n plek en kwam Johanna met een fles rode wijn langs om hierop te toasten.

De komende dagen gaat het regenen en omdat ik dan niet door kan werken aan de bouw ga ik weer terug naar het atelier. Terug naar de olieverf en drukinkt. Penselen en pallet en loden letters en insluitstukken. Maar ik ga ook tekenen.

Voor het poezenboekje. Het boekje over het (veel te korte) leven van Milou. Daar moeten nog de nodige tekeningen voor gemaakt worden en hoewel de tekst klaar is wil ik daar ook nog een beetje aan sleutelen.

De bouw van de nieuwbouw boven de keuken is bijna klaar. Bijna, maar dus nog niet helemaal. Ik ben vandaag, samen met Leo, bezig geweest om het lood voor de schoorsteen in orde te maken. Dat viel niet mee. De schoorsteen is net iets te kort. Daarom besluiten we er twee rijen extra op te metselen en de binnenpijp iets te verlengen. Uiteindelijk worden het drie rijen met stenen en als alles goed droog is kunnen we morgen verder met het inleggen en in vorm kloppen van het lood. Omdat ik nu niet verder kan met de hoofdbouw ga ik alvast beginnen met het leggen van betonblokken voor de fundering van de serre. De bouw daarvan zal beginnen zodra de hoofdbouw klaar is.

Tussen de bedrijven door oogst ik een deel van alle appeltjes. Elstar. Een zalig appeltje wat nu echt rijp is. Een kruiwagen vol. Ook oogst ik wat prei om daar een heerlijke avondmaaltijd van te bereiden. Prei als créme. Met een beetje oude kaas er doorheen.

Omdat mijn site enkele dagen uit de lucht was deel ik vandaag de twee filmpjes die ik niet heb kunnen posten. De eerste was een filmpje over de verbouwing (uiteraard) waarin ik je laat zien hoe we de nok van het dak aan het leggen zijn.

Het tweede filmpje is die van gisteren waarin ik uitleg hoe je snel rijk kunt worden door de prijs van schilderijen aan de prijs van gas te koppelen. Dakpannen zijn bijvoorbeeld aan die prijs gekoppeld. Dat kreeg ik te horen bij Wijfels, onze IJzendijkse dakpannen koning, die me negen nokpannen leverde die ik keihard nodig had om het dak dicht te krijgen. Verder neem ik je mee in mijn zoektocht naar een toekomstbestendige verwarming van mijn huisje (en atelier). Het plan was om een pelletkachel aan te schaffen. Zo’n pellet-centrale. Een lelijk ding die de vloerverwarming verzorgd. Maar ook pellets zijn an de gasprijs gekoppeld en ineens drie keer zo duur geworden. Ook dat is dus geen alternatief meer. Maar ik heb nog steeds een Rayburn fornuis.

Mijn Rayburn fornuis. Die kan mijn hele huis gaan verwarmen.

Die heeft een boiler (die er nu niet inzit omdat die anders droog, en dus kapot, gestookt wordt) Daarmee kun je vijf tot zeven radiatoren van warm water voorzien. Maar zeker ook vloerverwarming. Plus je kunt er heerlijk op koken en er de lekkerste broden mee bakken. Die is dus toekomstbestendiger dan al die mooie verzinsels van grote bedrijven en een overheid, want hout is niet gekoppeld aan de gasprijs. Hout hoeft niks te kosten. Hoe je dat doet ga ik je nog wel eens uitleggen. Maar eerst verder met de bouw. Ik ben al een heel eind, maar nog lang niet klaar. Als alles klaar is ga ik het atelier weer in om de achterstand weg te werken.

Zachtjes maar zeker begint het eind van de eerste fase van de nieuwbouw. Samen met Leo leggen we een deel van het dak dicht. Dat gaat lekker snel met z’n tweeën. Leo denkt na over het plaatsen van de nokvorsten en ik ga mijn nieuwe dubbelglas ruitje ophalen bij de Terneuzense glashandel. Nog even en dan is dit deel klaar en kan ik me gaan concentreren op de bouw van de serre.

Omdat het de laatse dagen alleen maar heeft geregend en ik onder andere daardoor wat achter ben geraakt in mijn planning voor de verbouwing ga ik vandaag, op Zondag, door met bouwen. Het blijft droog, hoewel de lucht andere plannen lijkt te hebben, en ik krijg het voor elkaar om de eerste rijen pannen te leggen op het dak aan de tuinzijde. Het was weer een hele klus vandaag, maar nu begint er toch ook echt schot in te komen.

Ook vandaag weer dikke pech met de regen. Gisteren was ik helemaal doorweekt en dat wilde ik vandaag zien te voorkomen. Ik zou tussen de buien door gaan werken aan het huisje, maar het bleef regenen en het lijkt nooit meer op te houden. Ik zie wel kans de ergste lekkage in de keuken te verhelpen en wat pannenlatten op het dak te timmeren, maar dan heb ik het wel gehad. De verbouwing, die al vertraagd was, loopt alleen nog maar meer vertraging op.

Vanmorgen nam ik me nog voor om na de lunch aan het werk te gaan in het atelier. Daar kwam vrijwel niets van terecht. Door de regen loopt de bouw ernstige vertraging op en heb ik al mijn tijd nodig om toch nog iets hieraan te kunnen doen. Op zeker moment blijft het regenen. Met bakken uit de lucht. Ik ben dan al nat tot op het bot en stop ermee. Het is dan bijna vier uur. Dat laatste restje tijd besteed ik dan maar aan atelierwerk. Vanavond hebben we een Zeeuwse kunsten bijeenkomst bij Toonbeeld. Daar ga ik me dan maar op voorbereiden.

De beugels voor de dakgoten moesten een beetje aangepast worden aan de omstandigheden van het huisje. Nu ben ik omringd met heel fijne buren die me daarmee meehelpen. Vanavond konden Leo en ik die beugels aanpassen in de werkplaats van mijn buurman. Hoe fijn is dat?

Voor de buien uit kunnen we nog wel het een en ander doen. Leo, mijn overbuurman, heeft een dakgoot voor mij op maat gemaakt en helpt me mee met voegen. Maar eerst ga ik even winkelen bij Sinke. Ik heb twee dikke planken nodig voor de bevestiging van de dakgoot die Leo voor me gemaakt heeft. Helemaal blij me deze fantastische hulp. Het huisje begint langzaam maar zeker vorm te krijgen. Met een beetje geluk kunnen morgen de dakpannen erop gelegd worden. Mits het niet al te hard regent natuurlijk. Vanavond ga ik nog even, samen met Leo, wat smeedwerk doen om de beugels voor de dakgoot pas te maken voor bevestiging. Buurman Eddy heeft een kleine smidse en daar kunnen we terecht voor wat smeedwerk. Maar daar maak ik nog wel een apart filmpje over.

Omdat het de hele dag regent en ik geen rust heb gehad van het weekeind neem ik het er vandaag maar even van. Even helemaal niks. De Rayburn aan, lekker koken, wat zitten schrijven aan een nieuw verhaal en even een dag zonder stenen en cement.