Van schilderen kwam vandaag niet zo heel veel terecht. Ik heb wel wat gedaan, maar ik ben vandaag meer bezig geweest met het opruimen van de puinzooi in de achtertuin. Door de verbouwing en het uitgraven van de heg was het daar een onoverzichtelijke zooi geworden. Dat ging allemaal naar de stort en als je dan ook nog iets wil bereiken met het graven van de sleuf voor de nieuwe fundering is je dag zo om. Tijdens het gravon vond ik een munt. Een halve penny uit 1942. Ik denk dat ik er vanavond ook nog even met de metaal detector overheen ga.

Vandaag heb ik het portret van Wiese gefotografeerd voor het grafisch ontwerp voor de boekcover van het standaard boek over de ‘gesel van Axel’. Dat verhaal ligt nu helemaal klaar voor de drukker.

Hierboven zie je een deel van de illustraties die ik voor dit heftige spookverhaal heb gemaakt. Een verhaal uit 1606 wat eerst verteld moet worden om het spookverhaal van 2015 te kunnen bevatten en begrijpen. Dat hedendaagse spookverhaal is ook al helemaal geschreven en dat zal dus het volgende boek gaan worden.

Een verhaal over de geschiedenis van ons dorp (Hoek) en het verdronken dorp Vremdieke, waar ons dorp uit ontstaan is. Over de boeren opstand van 1606 en de vloek van Wiese.

Verder hield ik me vandaag bezig met dit ding. De foliepers. Hiermee kan ik diepe indrukken maken in leren kaften van boeken die ik zelf wil drukken en inbinden. Vandaag test ik dat apparaat uit met een rode foliedruk in groen leer.

Een geslaagde test waar ik zo enthousiast over ben dat ik de aanmoediging voel om hier keihard aan door te werken. Er staan nu drie titels klaar voor verwerking. Het Wiese-boek over de legende uit 1606, het spookverhaal rond de verschijning van Wiese in 2014-2015 en de kerkbrand die daar en direct gevolg van is en het poezenboekje over het korte leven van Milou.

En of dat allemaal nog niet genoeg was is vandaag ook de heg tussen mijn huis en dat van mijn buurvrouw er uitgehaald met een kraan, zodat ik de gehele fundering kan gaan graven voor de nieuwbouw. Een drukke dag dus weer met een supergoed gevoel.

Het werd vandaag een bijzonder fijne dag. Om te beginnen is de hitte van gisteren verdreven en heeft het zelfs een beetje geregend. Ik hoorde één klap onweer. Die sloeg in bij het Stadskantoor van Terneuzen.

In het schilderij, waar ik nu aan werk, komt een dood kanariepietje te liggen. Dat staat symbolisch voor de kanarie in de kolenmijn. Die moest mijnwerkers waarschuwen voor dodelijke gassen. Als het diertje van zijn stokje ging was het eigenlijk al te laat, maar konden de mijnwerkers nog vluchten. Op het schilderij zie je alleen maar afgezaagde boomstronken staan in een landschap. We vernietigen de aardbol, we weten dat inmiddels, maar we gaan gewoon door.

In de middag ga ik naar Middelburg waar ik een ontmoeting heb met Karel die me het een en ander uitlegt over druktechnieken die ik moet weten als ik een boek ga drukken. Maar hij heeft ook nog een pracht van een verrassing voor me in petto. Een dubbele polis met bronzen letters voor gebruik in de foliepers. Hiermee kan ik, bijvoorbeeld, teksten in gouddruk op een leren boekomslag maken. Hier ben ik verschrikkelijk blij mee. Zo werd deze dag ook weer een topdag.

Vandaag werd het warm. 39 graden, volgens de deskundigen. In het atelier is het goed uit te houden. Daarom werk ik vandaag weer verder aan het schilderij met de clown. Ik schilder het landschap, de poes en wat meer details aan de clown die er nu wel redelijk goed op staat. Ook maak ik een schetsontwerp voor de cover van het poezenboekje met het verhaal over Milou. Daar kan ik nu af en toe eens naar kijken en nog wat aan veranderen voor ik het definitieve ontwerp maak, waar dan weer een floliedruk stempel van moet worden gemaakt om het in goud op de kaft te drukken.

Om straks, in September, Snoopy helemaal goed te kunnen ontvangen ben ik even langs KatteKus gegaan om van Monique te horen hoe ik het diertje het beste kan ontvangen en verzorgen. Snoopy is elf jaar jong en gaat straks extra zorg nodig hebben als hij ouder wordt.

Na de verbouwing kan Snoopy hier komen wonen. Dat zal zo medio September zijn.

Volgens de voorspellingen gaat het vandaag heet worden. Geen weer dus om buiten te gaan staan ploeteren aan de verbouwing, maar in de ochtend, als het nog niet heet is, doe ik er toch iets aan.

Het grootste deel van de dag ben ik aan het werk in het atelier. Ik werk aan het eerste schilderij van de serie over de clown die op pad gaat en in tal van maffe situaties beland. Vandaag ga ik me concentreren op het licht uit zijn lamp. Dat moet er perfect op komen te staan.

In de moestuin zie ik dat de aardappelen gerooid kunnen worden en daar maak ik en begin aan. Daarna volgt de aardappel inspiratie. Frieten bakken. Yes!

Knutselen is ook zo’n typisch wordingsproces in de hele tentoonstelling die straks getoond zal gaan worden rondom het boek over Wiese (de gesel van Axel). Het wordt een tentoonstelling van schilderijen, tekeningen en voorwerpen die over dit verhaal gaan. En natuurlijk het boek.

Knutselen lijkt onbelangrijk, maar is dat beslist niet. Het is een proces waarin alles open staat voor het maken van iets wat atmosfeer versterkend moet gaan werken. Met het verhaal over Wiese neem ik je mee naar een andere wereld. Hier zijn geen vooruit gestippelde plannen voor of een bepaald stramien. Het moet ‘ontstaan’ in de juiste context. Dit ontstaat alleen tijdens een maakproces waarin ik me laat verrassen door de elementen die ik toevoeg of wegneem. Een langzaam proces. In dit geval maak ik de schrijn voor de pendel van Muradur. De magische pendel waar alles om draait in het Wiese-boek. Die kun je straks niet alleen op het schilderij zien maar ook in driedimensionale vorm.

Mijn atelier doet me soms een beetje denken aan Museum Plantin Moretus. In die atmosfeer wil ik ook graag werken. De combinatie van het artistieke proces met een ambachtelijk proces. Schilderen, tekenen, schrijven, drukken en boekbinden. Alles in één ruimte.

Het was vandaag een dag vol twijfels. Ik voel mijn rug weer en dan ben ik gewaarschuwd. Ik wissel bouwactiviteit af met minder belastend werk en morgen hou ik me zelfs weer helemaal koest.

In het atelier kon ik het portret van Wiese inlijsten. Ik zit nu ook het vervolg te schrijven op deze lokale legende. Dat is het boek dat gaat over de terugkeer van Wiese en dat speelt zich helemaal af in ons dorp. De molen is daar een belangrijk onderdeel van. En daar was ik vandaag ook weer even langs gegaan. Onze Windlust is en blijft een machtig mooi levend monument in ons dorp.

Vandaag heb ik me ook weer bezig gehouden met grafisch werk. Van Carolien kreeg ik enige tijd geleden een doosje met prachtige initialen die ik wilde gaan gebruiken voor het poezenboekje, maar die blijken exact de maat voor twee regels te zijn voor het Wiese-boek. Voor de zoveelste keer werk ik al het zetwerk om om dit initiaal erin te kunnen plaatsen. Ik ga er een proefdruk van maken en als het me toch bevalt hou ik dit aan.

Alles verloopt hier traag op dit moment. Ik doe wil teveel dingen tegelijk doen en dat breekt me wel op, maar ik zet toch door. Alles moet doorgaan. Het drukken van boeken, het verbouwen, het schilderen, het schrijven, het illustreren en natuurlijk alle huishoudelijke klussen.

Het uitgraven/hakken van de sleuf voor de nieuwe fundering brak me gisteren toch nog op. Het was ook teveel werk en dan ben ik zo iemand die dat wel inziet maar niet toe wil geven aan de elementen. Dus ga ik door tot ik mijn doel gehaald heb, met als gevolg dat ik nu weer vage rugklachten voel en daarom meteen besluit om het weer rustig aan te gaan doen. Er valt ook nog een hoop te regelen en daar is het vandaag een mooie dag voor.

Terloops ontdek ik bij de Zeeuwsche kringloopbeurs in Sint Jansteen een stenen-knip ding waar ik enorm veel aan heb als ik straks ga metselen. Ik was daar om een geschikte manier te vinden voor de presentatie van de pendel van Muradur. Ook daar vind ik iets voor.

De bouw is nu echt begonnen. Je ziet er nog niet veel van, maar elke dag wordt er hard gewerkt om de bouw mogelijk te maken. Vandaag ben ik vooral bezig met het graven van de sleuf voor de fundering. Die wordt eind volgende week al gestort. Daarom heb ik de volgorde van de bouw ietsje om moeten gooien.

Na het maken van het filmpje van vandaag ben ik nog verder gaan graven/hakken aan de sleuf voor de nieuwe fundering. Dat doel heb ik vandaag dus gehaald. Met als gevolg dat ik meer dan gewoon moe ben.

Alle vensters voor de nieuwbouw staan eveneens klaar. De hele tuin komt nu vol bouwmateriaal te staan.