Het is zover. De wagen is opnieuw beletterd als een eerste stap in de richting van grote veranderingen. De buitenkant van het atelier zal weldra volgen
Het ‘Nachtwacht project’ bij Toonbeeld komt nu snel in een eindfase en daarom moet ik hard aan de slag om mijn deel van alle 18 delen van dit schilderij af te schilderen. 18 Juni zal alles in elkaar gestoken worden en dan moet dit natuurlijk helemaal af zijn.
Het was vandaag weer een drukke bedoening in en om het atelier. Ik werk nog een beetje aan de lijst met stempotloodjes, rond het schilderij over de zwevende kiezers, en ik maak het geheel klaar voor transport naar het Stadhuis.
Tussen de bedrijven door ga ik spullen bij elkaar zien te krijgen om de foliepers te kunnen vervoeren. Dat ding weegt compleet ongeveer 370 kilo. Als ik de losse onderdelen er uit haal weegt hij 320 kilo. Genoeg om takelplannen te maken, want dat ding moet van de grond getild worden om op een pallet gezet te kunnen worden. Ik heb al een plan. Met een takel en bouwstempels.
Daarvoor ga ik even naar Paulette, van de Zeeuwsche kringloopbeurs in Sint Jansteen, want daar begint meestal het succes van mijn plannen. Op weg daar naartoe stop ik even bij de aspergeboer voor het avondeten.
Ook breng ik de auto naar de beletteraar die er voor gaat zorgen dat er morgen nieuwe belettering op de Dodge komt et staan. Op het fietsje ga ik terug naar het fort. Een mooie tocht vol tegenwind door ons prachtige Zeeuws Vlaamse land.
Asperge feest op de hotplate. Het was weer heel ontzettend lekker.
Met verbouwingsplannen voor het atelier en het huisje, het ontwikkelen van mijn grafisch atelier, het drukken van het Wiese-boek, het schrijven, illustreren en drukken van het poezenboekje, het werk in de moestuin en natuurlijk ook nog schilderen, heb ik het dit jaar redelijk druk. Maandag begint dan ook altijd met een waslijst aan doe-dingen die allemaal gedaan moeten worden. Ik heb nu wel geleerd dat je dingen ruim moet spreiden, omdat er anders niks van terecht komt. De lijst is weer lang. En het eind is nog lang niet in zicht.
Vandaag begon ik de dag als clown. Gisteren had ik een poging gedaan om de clown goed te fotograferen, maar uiteindelijk was ik niet tevreden over het resultaat. Zo kreeg ik een uitstekend excuus om nog eens in de flap schoenen te stappen en de foto’s overnieuw te maken. Dan begint mijn dag meteen bijzonder vrolijk. Maar er moet ook geschilderd worden op doek. Ik maak een mooie start. Van schets naar eerste opzet. Er is nog een hele weg te gaan maar de start is prima.
Ik schilder de clown vandaag dus twee keer. Een keer op mezelf en een keer op doek. Dit zal ik de komende tijd wel vaker gaan doen omdat ik model zal gaan staan voor een serie schilderijen over de clown die op reis gaat en daarmee in tal van vreemde situaties beland.
Het was vandaag weer eens lekker feestelijk in het dorp. Onze Brandweer viert feest en dat lieten ze even horen. Ik ben vandaag in de ochtend verder gaan werken aan de moestuin. De prei gaat de volle grond in en ik zaai twee rijtjes peen. Flakkeese. Wel wat laat, maar dat komt goed. Op de molen wordt hard gewerkt aan het malen van Zeeuws graan tot Zeeuws meel. Zeeuwse blomme.
In het atelier werk ik voort aan een schilderij van een hele serie over de clown die op reis gaat en tal van merkwaardige zaken tegenkomt. Die clown moet vanavond nog gefotografeerd worden en op doek terecht komen. Ik heb dus nog wel wat te doen vanavond.
De dag begon weer met lesgeven bij Toonbeeld. Daarna volgde een vruchteloze speurtocht naar een vlaggenstok-uithaalstok, of zoiets. En ik sluit de dag af met een afscheidsfeestje van drie Terneuzense wethouders waarvan ik er twee heel goed ken. En dan is het al weer tijd voor de avondmaaltijd. Daarna duik ik het atelier weer in om verder te werken aan mijn nieuwe schilderij.
Onze fietsenmaker bracht mij, en vele dorpsgenoten, op een goed idee. We gaan de Hoekse vlag uithangen omdat het straks feest is in het dorp. Nu heb ik natuurlijk wel een vlag, maar die valt weg achter de bomen bij het huisje en daarom besloot ik een steun te gaan halen bij onze bouwmarkt en een vlaggenstok, zodat ik de vlag aan het atelier kan hangen. Dat moet straks nog helemaal opgeknapt worden, maar de vlag hangt er dus al.
In het atelier hou ik me bezig met een nieuw schilderij waar van alles nog voor verzonnen dient te worden. Iets met circusartiesten, vrolijkheid, vervreemding, feestelijkheid en georganiseerde gekte. Daar ben ik de hele dag mee zoet.
Via facebook zie ik iets verschrikkelijk leuks voorbij komen. Dirkje Wigarda heeft een schilderijtje van Milou gemaakt. Het was een moment in de winter toen het regende en madam door haar luikje naar buiten keek om te zien of het een beetje ‘poezenweer’ was.
Milou hield niet van regen en kou en liep, na enige aarzeling, terug naar haar mandje bij de kachel. Dirkje heeft het moment geschilderd dat Milou de buitenwereld bestudeerde en na enig dralen besloot om naar haar mandje terug te keren. Dit schilderijtje komt uiteraard ook in het poezenboek te staan, wat nu nog samengesteld en verder afgeschreven dient te worden.
De trailer krijgt even wat aandacht van de oliespuit. Ik olie alle scharnieren en roestige bouten en moeren in om straks alles wat gerepareerd moet worden los te kunnen halen en eventueel te vervangen. Dan is de trailer technisch helemaal in orde en kan ik overwegen om hem verder op te gaan knappen, als ik hem ten minste wil houden, want ik heb hem vooral aangeschaft voor de verbouwing en het vervoer van persen en ander grafisch materiaal wat ik nog wil binnenhalen, zoals de foliepers.
Omdat ik Zaterdag van alles te doen heb besluit ik om vandaag de trailer op te gaan halen. Maar eerst maak ik een tekst voor Kult, waar mijn schilderij ‘Zondagse kool’ geëxposeerd wordt op de ‘Zilver tentoonstelling’. En dan nog even alle zooi uit de tuin wegbrengen naar de stort, even langs de beletteraar voor de belettering van de Dodge, waar hij a.s. Woensdag aan begint, en dan is het zover. Ik rij naar Kapelle. Naar Autobedrijf Koens, waar de trailer klaar staat om aan te pikken. Het ding heeft een eigen kenteken wat ik meteen op mijn naam laat schrijven. Eenmaal thuis bekijk ik mijn nieuwe aanwinst even wat grondiger en maak ik een lijstje met dingen die er aan moeten gebeuren. Technisch is het ding in uitstekende staat. Alle verlichting werkt, hij remt en hij is compleet. Er moeten wat kleine dingetjes aan gebeuren, maar dat doe ik later wel. Nu eerst koken en daarna schilderen.
De werkweek is weer goed begonnen. Ik ga een berg zang met puin verzetten die in de weg ligt in de moestuin, ik inventariseer alle werkzaamheden en te vervangen onderdelen aan de Victoria Merkur pers. Ik maak plannen voor het ophalen en transport van de foliepers en ik ga bij de gemeente langs om te bekijken hoe en waar we het schilderij met de zwevende kiezer op kunnen gaan hangen. Daarna ga ik vlot richting Kapelle waar ik een paardentrailer heb ontdekt voor een leuke prijs en daarmee ga ik dan de foliepers ophalen. Maar dat ding zal er niet zomaar in komen te staan. Hij weegt 370 kilo en zal eerst van de grond getild moeten worden om op een pallet te zetten en met een pompwagentje in de trailer te duwen. Zo verzin ik wel weer tal van nieuwe avonturen.
Vandaag is het Zondag en dat betekent dat ik uitslaap en de vermoeidheid van de afgelopen weer een beetje kwijt probeer te raken door helemaal niks te doen. Dat wil niet zeggen dat ik echt helemaal niets doe, maar heel weinig. Niets moet en alles kan, vandaag. Ik geniet nog een beetje na van de dag van gisteren. Ik fotografeer een schilderij van Ineke, dat ze maakte over de twee poezenkindertjes van Milou. Dat komt natuurlijk ook in het poezenboek te staan. Verder maak ik wat plannen voor de komende week en span ik een nieuw doek op voor een nieuw idee.