Vandaag staat alles in het teken van stemmigheid. Je mag stemmen (en dan weer vier jaar je bek houden) en ik ben bezig met een kader vol stempotloodjes voor het schilderij over de zwevende kiezer. Stammen ging heel snel omdat ik precies wist waar en op wie ik ging stemmen. Op een Top partij vol gemeentebelangen. Dit heeft ook alles te maken met lokale zaken zoals het veilig maken van de racebaan bij mij voor de deur. Ik had dus even tijd over om op de molen te gaan kijken waar hard gewerkt wordt. Ik lees vaak dat molens voor de lol draaien, maar hier wordt gewoon gemalen. Van heel veel graan naar heel veel meel. De mannen van de gemeente kwamen nog langs met hun grote zuigwagen, die hier ‘d’nolifant’ wordt genoemd. Zij kwamen mij vertellen hoe ik mijn afvoer, vanuit het atelier, op de riolering kan aansluiten. Mooi weer wat wijzer geworden vandaag.

Het was vandaag weer een drukke dag. Ik begon met het stuken van de laatste muur in het atelier, vervolgens ging ik even bij Toonbeeld langs om iets af te spreken voor de aankomende Kult-expositie met het thema ‘zilver’. Daarna ben ik verder gaan werken aan het potloodjeskader. Dat kost me nog steeds moeite omdat ik dan natuurlijk moet denken aan dat moment dat Niek me belde met vreselijke mededeling dat Milou doodgereden was. De kleine zwarte poes hier tegenover heeft zich vandaag niet vertoond. Maar dat kan tijdelijk zijn.

Het atelier interieur nadert de laatste afwerkfase. Daarna ga ik een wandje maken waarachter een toilet, een wastafel en een douche cabine komt te staan. Dan is de binnenzijde voltooid en kan ik aan het exterieur gaan beginnen. Vandaag schilder ik het schilderij over de zwevende kiezer af en ontdek ik een kleine zwarte poes aan de overkant. Een zwervertje. Net als Milou. Het diertje is onder een motorkap van een auto gevallen ter hoogte van de rotonde en is erg schuw.

In het atelier staat nog steeds een schilderij waar ik al veel te lang aan werk. Het moet af. Het had al lang af moeten zijn, maar door welbekende omstandigheden ging dat feest niet door. Vandaag is het dus Zondag. Rustdag. Maar er wordt dus toch ook gewerkt in het atelier.

De reis naar Limburg ging vandaag niet door. Mijn auto valt telkens stil en dat is geen situatie om een lange rit te gaan maken. Daarom besteed ik mijn tijd aan het verder opruimen van het atelier. Vandaag gaat de boekenkast de deur uit. Alle boeken heb ik in een kastje op zolder (van het huisje) gezet en tijdens al dat opruimen, vooral van het overvolle kastje onderin, zie ik een heel verleden voorbij komen wat best wel confronterend was. Een groot deel daarvan knikker ik weg. Behalve alles wat voor mij echt grote betekenis heeft. Uiteindelijk krijg ik weer meer ruimte in het atelier en dat is precies de bedoeling. Ook hier moet nog het een en ander verbouwd gaan worden. Dat moet vóór de zomer klaar zijn, omdat dan de verbouwing van het huisje plaats zal gaan vinden.

Het was werkelijk een heerlijke dag vandaag om in de tuin te gaan werken. Daar moet alles nog gebeuren, maar ik heb er geen tijd voor. Er moet gewerkt worden en ik wil ook nog even langs bij KatteKus waar ik weer een leuke ontmoeting heb met Roet en Cootje. En natuurlijk de dames van KatteKus waar ik een heerlijke kop koffie van kreeg en dito eitjes van de kippen.

Het omtoveren van mijn atelier is nog lang niet voltooid en omdat de lente aan gaat breken moet ik even een tandje bijzetten om alles mogelijk te maken wat ik van plan ben. Dus. Vandaag was het vooral opruimdag.

Vandaag stond er een bezoekje aan Karel in de agenda en ben ik thuis bezig met de voorbereidingen voor de verbouwing en met schilderen aan het doek over de zwevende kiezer. Een dag moet eigenlijk 48 uur hebben. Ik prop alles in 24 uur.

‘s-Avonds laat ben ik nog actief in het atelier met het maken van een drukproef van de titelpagina van het Wiese-boek en de cliché. De inkt die ik van Karel kreeg werkt fantastisch. Ik ben dik tevreden.