Vandaag foto’s met Dorris gemaakt voor het schilderij van de Grote Kerk. Hierboven zie je een fotomontage van hoe dat er straks ongeveer uit zal komen te zien.

We maakten de foto’s in ons ateliergebouw aan de Vlaszak. Om een Mary Poppins achtige situatie te creëren heb ik een plafondtegel weggehaald en een hangslot over een balk gehangen. Zo krijg ik de juiste houding en belichting. De paraplu en de kerk moet je er even bij denken.

Van de 72 foto’s die ik met Dorris schoot moet nu een selectie gemaakt worden. Die foto, of een combinatie van meerdere foto’s, zal straks op doek te zien moeten zijn.

Op ’t fietske, door de storm, naar de kerk voor een lichtstudie die ik wil gaan maken voor het schilderij dat ik later ga maken naar aanleiding van het schilderij van Johannes Bosboom.

Dit doe ik omdat dit licht niet te fotograferen valt. Dat moet je met eigen ogen zien en dan over zien te brengen op doek om dat te gaan gebruiken als referentie voor het maken van het werkelijke schilderij. De studie is louter bedoeld als geheugensteuntje. Waar valt het licht precies op? Wat voor kleur temperatuur heeft het? Hoeveel licht valt er exact op de verschillende elementen van het kerkinterieur? Waar reflecteert dat licht in? Hoe reflecteren oplichtende elementen terug in het interieur? Etcetera, etcetera. Het is zo’n veelheid aan details die je nooit kunt onthouden. Daarom maak ik een lichtstudie.

Het was, overigens, fantastisch om hier in deze historische steenmassa te kunnen werken. Ik sta exact op de plaats waar destijds Johannes Bosboom heeft gestaan. Buiten loeit de wind door alle nissen en kieren van de kerk en binnen hoor ik vrolijke muziek die gemaakt wordt door mijn ateliergenoot uit de Vlaszak, Irene Laros, die hier een groepje kinderen trakteert op een historisch verantwoord toneelstukje. Ik hoor alles om me heen maar ik heb al mijn aandacht nodig voor de studie. Zo snel als het kan schets ik in olieverf het kerkinterieur en ik schilder het steeds veranderende licht. Net zo lang totdat ik het te pakken heb.

Zo’n studie is een grove indicatie van wat ik heb gezien. In de foto zit veel reflectie van de natte verf. Later zal ik er nog wel een betere foto van maken. Maar ik weet nu, na twee uurtjes schilderen waar alles zit. Dat samen vormt het typische ‘kerklicht’ dat je alleen in kerken kunt zien. Je kunt het heel de dag zien maar zo rond de klok van twee tot drie uur is dat licht op een magisch hoogtepunt omdat het dan over de Grote Markt de kerk in schijnt. De hele dag voltrok zich in het halfduister van deze stormachtige regendag. Maar rond drie uur scheen even de zon en moest ik heel snel werken om dit licht te kunnen vangen.

Na de verhuizing, en tal van ander oponthoud, ben ik weer aan het werk op het atelier. Ik heb het mislukte portret van Eva Jinec weer opgepakt en het begint al in de goede richting te komen.