Hoekigheid

Voor inspiratie voor een bijzonder schilderij dat ik nog wil gaan maken voor de Mathildedag trok ik van Hoek naar Zevenberschen Hoek. Daar zie ik Ad met z’n dikke trekker door het land gaan, maar daar kom ik niet voor. Hoewel ik nog steeds een zwak voor dit materiaal heb en er dolgraag zelf ook een zou willen hebben.

Ik kom voor de creaties van Marianne, zijn vrouw, die hiermee deelneemt aan de Mathildedag en de hele organisatie in het Schelde Theater voor haar rekening heeft genomen. Marianne heeft twee ‘Mathilde-creaties’ gemaakt. Kunstwerken wel te verstaan, die beiden straks te zien zijn op de Mathildedag in Terneuzen.

Model Rachel kwam vandaag speciaal voor ons model staan en ik zie haar op een gedekte tafel staan als ik aan kom rijden. Kunsten maken is een proces van ‘willen is kunnen’ en ‘zo niet dan toch’. Je verzint van alles om iets voor elkaar te krijgen en dit is zo’n mooi voorbeeld.

Het komt haast Fellini-achtig over. Rachel danst zwierig op dat blauw gedekte tafeltje en wij maken daar foto’s van. Ze staat ook model voor mijn schilderij waarbij ze op de Scheldedijk komt te staan met zwevende schepen op de ontbrekende Schelde op de achtergrond.

Maar voordat ik kon gaan fotograferen reed ik eerst langs Deva, de schildermaterialen winkel waar heel mijn leven lang al alles kan vinden wat ik nodig heb, om daar speciaal geprepareerd linnen te halen voor dit schilderij van 120 x 140 cm.

Lucas knipt dat met vaardige hand voor mij op de gewenste lengte af en ik besluit daar eens een foto van te maken als hij daar mee bezig is.

Het klinkt misschien raar, maar hier rij ik voor naar Breda. Niet alleen vanwege de jarenlange zeer goede relatie met deze zaak maar ook omdat ik hier altijd alles kan vinden wat ik nodig heb.

In Zevenberschen Hoek maak ik de foto’s die ik nodig heb voor twee schilderijen met de creaties van Marianne. Waarschijnlijk zal ik het qua tijd niet halen om nog twee werken aan de collectie voor de Mathildedag toe te voegen, maar theoretisch zou één werk kunnen lukken.

Daar zet ik nog even op in in een laatste krachtsinspanning om het optimale te bereiken. Ik ben nog niet klaar met het werk aan het drieluik en ik ben ook nog hard aan het werk om ‘Mathilde Blanc Sec’ af te krijgen voor de expositie bij Galerie Sille. Al met al een zeer drukke tijd met weinig tot geen ruimte om even te ontspannen. Maar ik weet waar ik het allemaal voor doe.

Terug in Hoek span ik het nieuwe doek. Op een spieraam van 120 x 140 cm. Hier moet straks het nieuwe schilderij op gaan verschijnen. Maar eerst ga ik nog ‘Mathilde Blanc Sec’ afwerken die nu nog op de ezel staat.

 

De Mathildedag krijgt meer vaste vorm

Sinds vandaag is onze nieuwe site in de lucht. Deze is nog steeds niet helemaal klaar, maar we zijn weer in beeld op het wereldwijde web. Voorts zijn nu ook de definitieve locaties bekend waar de Mathildedag gevierd zal gaan worden.

Op dit kaartje kun je zien waar dat zal plaats vinden.

Het Schelde Theater

Galerie Kunstcafé Lokaal 54 in de nieuwstraat en de buurman van Café-pension The Chandeier

Het voormalige postkantoor van Terneuzen

Art Studio Andrea Janssens aan het Arsenaalplein

Atelier Blokken 10, van Jozien van Langevelde aan De Blokken 10

Op het kaartje kun je precies zien waar al deze locaties te vinden zijn. De Blokken 10 ligt wat uit de route, maar daar is een mooie oplossing voor bedacht. Het toeristentreintje gaat vanaf het Schelde Theater en De Blokken op en neer rijden.

Maar voor wie wil wandelen is het atelier aan De Blokken ook goed te bereiken met een wandeling van nog geen vijf minuten.

 

Het heen en weer

De afgelopen dagen was ik bij Ineke om met haar haar expositie in de kerk van Elst in te richten. Een geweldig mooie locatie waar haar werk zeer goed uitkomt. Voor Ineke is het een bijzondere expositie omdat ze tegenover deze kerk is geboren en er natuurlijk een enorme band mee heeft.

Het is een prachtig kerkgebouw met een rijke geschiedenis die teruggaat tot in de Romeinse tijd. Daar is ook nog het nodige van te zien in de kerk waar een heel mooie permanente tentoonstelling is ingericht met vondsten uit de vele opgravingen en uitleg over de geschiedenis. Een bezoekje meer dan waard dus.

Terug in het Zeeuwse wacht me enorm veel werk wat nog verzet moet worden. Op weg naar het atelier ontdek ik twee vogeleitjes onder de pruimenboom. Mijn tuin brengt dus niet alleen groente en fruit voort maar ook vogeltjes.

In het atelier werk ik door aan het Mathilde driekuik. De lijsten voor de schilderijen krijgen nu een onderschildering in krijtverf van Decoration uit Clinge. Een vervanger voor rode bolus, waar vroeger mee gewerkt werd om het goud en het zwart een wat warmere uitstraling te geven.

Er komen drie lagen krijtverf onder elke overschildering te zitten. Een mooi klusje, want het droogt snel en ik kan zo lekker vlot doorwerken. In de tussentijd dat de lijsten drogen kan ik verder aan het schilderij ‘Mathilde Blanc Sec’.

De krijtverf is voor mij een nieuw product maar wat al eeuwen oud is. Het werkt echt fantastisch en ik ga er ook in de toekomst veel meer mee doen op het gebied van eigen lijsten maken voor mijn werk. Op dat punt begin ik ook steeds meer ervaring te krijgen. Door mijn investeringen in houtbewerking machinerie en materialen kan ik nu mijn eigen specifieke lijsten maken die ik dan eveneens signeer met mijn logo.

Maar bovenal blijf ik schilder. Het werk aan ‘Mathilde Blanc Sec’, kan ik nu, na twee zalige dagen bij Ineke, weer verder voltooien. Hierna wil ik nog een speciaal werk maken naar aanleiding van creaties van Marianne Akkermans voor de Mathildedag. Soms denk ik dat ik me in tweeën moet delen en dagen van 48 uur moet gaan instellen om alles wat ik wil uit te kunnen voeren. Maar willen is kunnen.

Mathilde Blanc Sec (2)

Na maanden te hebben gewerkt aan het Mathilde drieluik, heb ik eindelijk weer eens tijd voor mijn reguliere expositiewerk. Ik blijf nog wel even in de Mathilde-sfeer met het schilderij ‘Mathilde Blanc Sec. Dat werk stond al in de steigers maar ik wilde daar nog de oude koffer grammofoon bij schilderen.

Terwijl de lijsten voor het drieluik worden behandeld, en moeten drogen, kan ik werken aan dit schilderij. Het drieluik is nog niet klaar. Het schilderwerk is nu voor 98% gedaan. Straks, als ook de lijsten klaar zijn, ga ik dat werk in z’n totaliteit bekijken en verder naar elkaar toe schilderen. Dat zijn echt de laatste handelingen aan een klus die veel meer tijd heeft gekost dan me lief is.

Intussen loopt ook de organisatie van de Mathildedag door. Ook dat vreet enorm veel tijd, zorgen en ergernis. Maar ook plezier. Met elkaar hebben we wel schik en een leuke tijd. Er moet nog heel veel gebeuren, maar we werken nu met een wat groter team van mensen die van wanten weten, zoals Marianne Akkermans die nu de hele show in het Schelde Theater voor haar rekening heeft genomen. Na een flinke dip, met organisatorische en bestuurlijke problemen, gaat de organisatie met sprongen vooruit.

Maar intussen kan ik dus even tijd vinden voor iets wat echt mijn ding is. Schilderen. Ik schilder de oude koffer grammofoon die ik onlangs wist te veroveren op een heel aardige man uit den Haag. Op dat ding kan ik platen draaien en dat doe ik dan ook met groot plezier. Ik heb er zelfs een filmpje van gemaakt voor straks. Daarin kun je zien hoe ik de grammofoon, en de rest, aan het schilderen ben. Deels naar de waarneming en deels van foto’s.

Het zijn heel lange dagen die ik nu maak. Tot half één in de ochtend ben ik nog bezig met het versturen van dringende mails voor de organisatie van de Mathildedag. Wat zou ik blij zijn als dat achter de rug is. Maar ik verwacht dat ik het ook wel zal missen, want onder die druk, van heel veel tegelijk willen doen, functioneer ik nu eenmaal het best. Het schilderij wat ik nu aan het maken ben gaat waarschijnlijk naar Galerie Sille in Oudewater. Daar ben ik ook al even niet meer geweest en ook dat mis ik enorm. Ook wil ik nog schildrijen gaan maken van creaties van Marianne Akkermans voor de Mathildedag. Daar ga ik deze week nog foto’s voor maken en zo zal de druk voorlopig erg hoog blijven. Twee schilderijen wil ik daar van gaan maken. Als alles meezit krijg je daar wat van te zien tijdens de Mathildedag.

Drukke dag in het Zeeuwse

Vandaag, Maandag 14 Mei, stonden we weer vet in de krant. Afgelopen Zaterdag hielden we een modellen casting voor de Mathildedag. Daar kwamen heel wat modellen, kapsters en visagistes op af, maar ook een aantal vrijwilligers die ons mee gaan helpen met de organisatie en de dag zelf.

Op facebook hadden we hiertoe een oproep gedaan en dat bleek zeer succesvol. Deze oproep werd enorm bekeken. Ook de pers kwam hierop af en het werd een gezellige, drukke dag met heel veel gesprekken en fantastisch goede ideeën voor de organisatie en de dag zelf.

Druppelsgewijs stroomden de modellen, kapsters, visagistes en vrijwilligers binnen. Tot de galerie vol stond.

Bennie Janssens aan het werk met zijn camera en een model.

Galerie Kunstcafé Lokaal 54 stond vol. Bennie Janssens fotografeerde de modellen voor Marianne Akkermans, die nu de hele show organiseert in het Schelde Theater.

Maar voordat ik in de stad was om de casting-dag mee te maken stond ik op de stelling van onze molen in Hoek. Want het was ook molendag en dan ben ik uiteraard te vinden in het dorp en op de molen. Het was voor mij dus een extra drukke dag vol belevenissen in twee verschillende werelden.

Zoals gebruikelijk gaan we in ons boerengoed als er iets bijzonders te vieren valt in het dorp. In dit geval dus de molendag. We hadden de molen, vlak van tevoren, nog wat opgepoetst en nog wat kleine reparaties gedaan om tijdens de molendag goed te kunnen malen.

Maar er stond bijna geen wind op die dag. En na de lunch moest ik al weer weg om op tijd in Terneuzen te zijn voor de modellendag.

Het Mathilde drieluik (3)

Het werk aan het Mathilde drieluik nadert zijn voltooiing. Ik ben met de laatste details bezig en het is nu nog slechts een kwestie van dagen eer ik de laatste penseelstreek zet. Ik maak er ook nog een kort filmpje over waarvan dit een still is.

Van de bouw van het altaarstuk zie ik af. Na rijpoverleg bleek dat geen goed plan omdat het werk anders veel te hoog wordt (4.5 meter) waardoor het feitelijk nergens te plaatsen is. Daarvoor in de plaats komt een zware standaard, als een oude atelierezel, waardoor het werk wel te plaatsen is in de meeste ruimtes.

Dit gaat me wel aan het hart, want dat was mijn primaire opzet. Een altaarstuk voor Mathilde. Maar het werk op zich is al indrukwekkend genoeg. In het filmpje ga ik wat dieper in op de vervaardiging van het drieluik waar ik enorm veel tijd in heb moeten steken.

Klaprozen schilderen.

Het is net een echt, maar dat is hij niet. Ik ben nu bezig met het schilderen van grote klaprozen op het laatste schilderij van het Mathilde drieluik. Het beste kan ik die bloeen schilderen naar de waarneming, maar een klaproos is momenteel nog niet voor handen en als ik er een kan plukken valt die vrijwel meteen uit elkaar.

Maar Brenda heeft de oplossing. Zij verkoopt ook heel mooie kunstbloemen die ik kan gebruiken om naar de waarneming te schilderen. Het is Zondag en al behoorlijk warm als ik naar Art Gallery Pot rij om de roos bij Brenda op te halen en natuurlijk even een bakkie te doen.

Op de terugweg rij ik langs het mooie huis in Magrette, waar ik destijds het landschap ‘Mosterdveld bij Magrette’ van schilderde. Ik kan het niet laten om er voor te stoppen en even een foto van te maken. Dit huis en deze plek is gewoon altijd mooi.

Mosterdveld bij Magrette 100 x 160 cm. VERKOCHT

Thuis is het nog steeds Zondag en zonovergoten warm zomerweer. In de tuin staat de parasol op en schenk ik mezelf een heerlijk koel glas perensap in van peren van mijn eigen boom. Dit heet ‘Leven als God in Zeeland’, en dat doe ik vandaag met veel plezier.

Hoewel ik nog heel erg veel te doen heb, ga ik vooral van deze mooie dag genieten op mijn terras in mijn tuin.

Het Mathilde drieluik (2)

De eerste lijst voor het middelste schilderij van het drieluik is nu gemonteerd. Alle profielen heb ik geschaafd, verlijmd en verstek gezaagd. Vandaag gingen die delen aan elkaar en omdat deze lijst erg veel spanning krijgt te verduren van de daar aan hangende zijpanelen verstevig ik de hoeken met dikke deuvels van maar liefst 16 mm.

Gaten voor de deuvels boren. Een spannend en secuur klusje.

De hoeken krijgen aan de achterzijde ook nog eens zware metalen hoeken voor extra versterking. Daaronder komen straks de scharnieren en de ophangpennen voor het grote frame waar straks het hele drieluik aan komt te hangen.

Aan het eind van de dag ben ik tevreden over het resultaat. De lijsten worden straks diep zwart met een gouden binnenlijst. Daarvoor ging ik vandaag wat testen doen bij Brenda Baart in Clinge. Zij is gespecialiseerd in krijtverf. Haar vader maakte die verf al en ik zie het als een echt streekproduct.

Een eerste test met de krijtverf van Brenda. 100 jaar ervaring met dit product geeft meteen een goed resultaat. Maar ik ben er nog niet. Er moet een rode laag onder geschilderd worden, vergelijkbaar met rode bolus, waar vroeger veel gebruik van gemaakt werd in de lijstenmakerij om ‘warm’ te vergulden. Ik hoef Brenda iets uit te leggen want ze weet exact wat ik bedoel.

Omlijsting van het drieluik

Inmiddels ben ik begonnen aan het frezen van hout voor de lijsten van het Mathilde drieluik. Het schilderwerk aan het drieluik zelf is nu bijna klaar en nu is het tijd om alvast een begin te maken aan de bouw van het altaarstuk.

Eerst maak ik alle drie de lijsten in de traditionele vorm die ik de laatste tijd vaker om mijn werk maak, met onderin mijn signatuur (zie foto hier links). Dat komt op alle drie de lijsten te staan.

Dit is wel een veel grotere en forsere lijst, maar de vormgeving blijft hetzelfde en dat is dan dus heel herkenbaar voor mijn werk. Deze lijsten zijn samen extreem zwaar voor een schilderstuk en daarom komt het drieluik ook op een, nog te maken, standaard te staan om het te kunnen tonen. De standaard gaat dan dienen als basis voor de bouw van het altaarstuk. Dat wordt een monumentaal geval met verrassingen.

Al met al is het een hele monsterklus waar ik me nu al maanden mee bezig hou. Tussendoor komt nog de organisatie van de Mathildedag, het werken aan mijn huisje en de moestuin en tal van andere, voor mij, belangrijke zaken.