Vanmorgen hebben we ‘Mathilde in de hemel’ aan de al bestaande collectie werken in het oude postkantoor toegevoegd. Vanaf morgen tot 5 Augustus loopt de expositie in dit gebouw. Morgen is ook Galerie en Kunstcafé Lokaal 54 weer open op de zelfde tijden. Woensdag t/m Zondag van 13.00 u. t/m 18.00 u. In tegenstelling tot wat ik gisteren schreef waak ik morgen niet over de kunsten in het oude postkantoor, maar dat doe ik a.s. Vrijdag. Wel ben ik morgen een groot deel van de middag aanwezig in galerie Lokaal 54.
Bennie Janssens, van Video Z en RTV Scheldemond, maakte dit filmpje over de Mathildedag. Het geeft een heel goede impressie van de dag.
Ook verscheen er afgelopen Zaterdag een goed stuk in de krant (PZC) van de hand van kunstrecensent Nico Out. We zijn zeer tevreden over de aandacht die de Mathildedag in de media heeft gekregen en nog steeds krijgt. Dat geeft wel aan hoezeer we met deze actie mensen hebben weten te raken. Momenteel heb ik het schilderij ‘Mathilde in de hemel’ ingelijst en gefotografeerd. Aanstaande Woensdag is dit werk eveneens te zien in het oude postkantoor van Terneuzen, waar ook het drieluik tentoongesteld staat. Zelf ben ik die dag ook aanwezig om over de kunsten te waken en mensen toegang te verschaffen tot deze tijdelijke schatkamer van de Scheldestad.
‘Mathilde in de hemel’. 60 x 90 cm. inclusief lijst. Olieverf op heel linnen. €2300,-.
En terwijl de twee exposities in Terneuzen lopen zit ik al weer een volgend schilderij over Mathilde te maken. Als ik hier even stevig aan door kan werken komt het daar ook nog te hangen. De inspiratie voor dit werk kwam van Adrian Stahlecker.
Hij maakte het schilderij, ‘Marlene, Mathilde, Meester’. Mathilde houdt in dat werk een appel in haar hand wat me deed denken aan het Adam en Eva verhaal. Vervolgens dacht ik aan de hemel. Hoe zou Mathilde zich daar gedragen en wie zou ze daar, ongetwijfeld, tegenkomen? Wat nu als er in de hemel een appelboom groeit met slechts één appel? Zou ze die plukken?
Zo ontstond het idee voor dit schilderij. Ik geef het voorrang op alles wat ik nu moet doen om het toch nog op tijd in de expositie te krijgen. Het lijkt te gaan lukken.
Nog helemaal in de ban van het succes met de Mathildedag ben ik al weer bezig aan een nieuw Mathilde-doek. De foto die ik ervan wilde maken was zo slecht van kleur dat ik hem in zwart-wit heb afgedrukt. Maar het eerste resultaat van schilderen is zo gaaf dat ik het toch wil laten zien. Op de achtergrond luister ik naar Marjol Flore. Op kant 2 van de LP staat het beroemde Mathilelied. Maar de rest van de muziek is voor mij ook een ware ontdekking.
De titel van dit werk is ‘Mathilde in de hemel’. En daar ontmoet ze wat bekenden. Dat zal ik later wel laten zien. Achter haar een appelboom in bloei met slechts één appel. Plukt ze die appel, en begint al het gelazer weer van voor af aan, of laat ze hem hangen? Dat laat ik over aan de toeschouwer.
Met een beetje geluk komt dit werk nog net op tijd af om het te laten zien op de Mathilde-expositie die nu loopt in Terneuzen. In het oude postkantoor, waar ook het drieluik staat opgesteld, en in Galerie – Kunstcafé Lokaal 54. Vanaf Woensdag t/m Zondag zijn die tentoonstellingen te bezoeken van 13.00 u. t/m 18.00 u. Zelf ben ik er ook een aantal dagen aanwezig.
Voor ons ging de eerste Mathildedag van start met een aankondiging van onze stadsomroeper en een goed woordje van de burgemeester. Daarna kreeg ik de microfoon in mijn handen geduwd en moest ik, onvoorbereid, ook wat zeggen. Ik hield het kort.
Omroep Zeeland maakte er prachtige opnames van. De onthulling van het drieluik dat ik samen met Cerila de Doelder en haar kleindochter Daisy mocht verrichten. Dit was voor mij het grote moment. Best emotioneel ook. Daisy heeft model gestaan voor Mathilde op 5-jarige leeftijd op het eerste doek van het drieluik.
Lisette de Zoete las de tekst voor van Cerila voorafgaand aan de onthulling van het drieluik. Foto: Rein C. de Jong
Het was een heel mooie zonovergoten dag in de Schedestad waar dit zich allemaal afspeelde. Er was een enorme opkomst en tussen al die mensen ontmoette ik vele vrienden en collega’s die soms van heel ver waren gekomen.
Heel gelukkig was ik met de komst van Lisette de Zoete, schrijfster van het beroemde Mathildeboek waar alles mee begonnen is. Door haar boek kwam Mathilde weer in beeld en ontdekten wij, ergens in 2015, dat Mathilde 80 jaar geworden zou zijn als ze nog geleefd had. Lisette las de tekst voor die Cerila had samengesteld. Daarin gaf ze blijk van dankbaarheid dat Mathilde eindelijk het respect kreeg dat ze zo verdiend had met het boek en de viering van de eerste Mathildedag. Honderden mensen waren daar getuige van en de stad heeft er, sinds vandaag, weer een evenement bij op het gebied van kunsten.
En Omroep Zeeland legde dit haarfijn vast. Over persaandacht hadden we ook nu weer niets te klagen. Maar heel blij ben ik met dit filmpje van Louis van der Hooft die tussen het publiek stond en de hele onthullingsceremonie filmde. (zie hieronder). Meer foto’s van Louis vind je onder deze link.
Hoeveel films en foto’s er zijn gemaakt weet ik niet, maar dat het er heel veel zijn is wel duidelijk.
van links naar rechts: Adrian Stahlecker, Lisette de Zoete en Maurice Heerdink
Heel verwonderlijk is dat natuurlijk niet als Terneuzen de gaststad mag zijn van grote namen van nu. Mathilde kwam vandaag alle lof en eer toe. Radio, televisie en krant waren vandaag paraat. Het Zeeuwse feestje kreeg een nationaal karakter met zoveel gasten van buiten Zeeland.
Ik schrijf nu vooral over de onthulling van het drieluik, maar er was natuurlijk heel veel meer te zien en te beleven. Zo stond het Schelde Theater bol van de mode en podiumkunsten. Maar daar schrijf ik later meer over. Nu eerst even bijkomen.
Deze ochtend besteed ik aan het samenstellen van de art-prints voor de Mathildedag die morgen van start zal gaan. Dat is een tijdrovend en zorgvuldig klusje. Nu bestaat alles nog uit losse onderdelen die makkelijk opgeslagen kunnen worden, maar al die dozen nemen een enorm volume in beslag.
Elke art-print moet worden genummerd, gesigneerd en gestempeld te worden met mijn blinddruk-atelier-stempel. Daarna gaat er een mooi blauw strikje van Ineke omheen en kan ik de doos gaan vouwen en voorzien van het etiket. Dat moet ook weer genummerd worden en dan kan de doos dicht om bij alle andere dozen te zetten om te vervoeren naar Terneuzen. Een auto vol.
Die art-print is een reproductie van het middelste schilderij van het Mathilde drieluik dat ik morgen, samen met Cerilla de Doelder en haar kleindochter Daisy (die model gestaan heeft voor het eerste schilderij waarop Mathilde als 5-jarige staat afgebeeld). Dat wordt een héél bijzonder moment waar ik enorm naar uitkijk.
Het drieluik staat al in het oude postkantoor van Terneuzen. Klaar voor de onthulling, morgen. Vandaag ga ik er nog de laatste zaken in orde maken en dan kan het feest beginnen.
Met passen en meten wordt de meeste tijd versleten. Die term ken ik nog uit een periode dat ik met een maatje van me een bootje aan het bouwen was. Dat geldt ook voor het maken van een tentoonstelling. Ik ben er wat makkelijk in. Als iets goed hangt, goed oogt en goed voelt is het bij mij al lang best. Maar gelukkig heeft Anne meer ervaring en wordt alles tot op de millimeter nauwkeurig pas gehangen. Het resultaat mag er zijn.
Vandaag wordt aandacht besteed aan de Mathildedag bij Omroep Zeeland. Een goed artikel en een stukje televisie over de reden waarom wij de Mathildedag organiseren.
Het Mathilde drieluik staat al in het oude postkantoor van Terneuzen. Deze week komen diverse kunstenaars hun werk brengen en vandaag was het de beurt aan Jeroen Quirijns, Simone Grootveld en Sylvie Overheul.
Anne Mannaerts en ik zijn de curatoren en zorgen ervoor dat alles keurig op de juiste plek komt te hangen. Dat is een enorme klus waar we nu hele dagen mee bezig zijn.
Op de foto hierboven zie je Jeroen Quirijns met zijn installatie ‘Next generation’. Wie zal nu door Mathilde geïnspireerd worden? De 5 eieren symboliseren de nieuwe generatie die op het punt staat om Mathilde te ontdekken. Ooit zei Mathilde dat ze nooit vergeten zou worden. Met deze tentoonstelling komt die voorspelling wel aardig uit.
Zoals beloofd heb ik vandaag een bezoek gebracht aan Adrian Stahlecker om zijn, nu al beroemde, schilderij op te halen voor de tentoonstelling bij Lokaal 54 voor de Mathildedag. Bij die gelegenheid kreeg ik van hem zijn laatste boek over Klaus Mann, ‘De tovenaarszoon’ met een prachtige boodschap er in geschreven door de meester zelf.
Het was een erg leuke dag, in Scheveningen, met veel verhaal en genot. Een Italiaanse lunch op nog geen 500 meter van de Noordzee en een zonovergoten zomerse dag met een heerlijk briesje.
Het schilderij bracht ik meteen door naar Terneuzen, waar het nu al hangt in galerie-kunstcafé Lokaal 54.
Het is een van de eerste werken die er nu al hangen. Komende week volgt de rest en ben ik dagelijks in de stad aanwezig om mee te helpen met inrichten en organiseren. We zijn ongelooflijk trots op het feit dat er nu een werk hangt van de man die Mathilde heel goed gekend heeft en die haar vele malen heeft geportretteerd.
Daarover kun je alles teruglezen in het geweldige boek van Lisette de Zoete die er een speciaal hoofdstuk aan heeft geweid.
Met, uiteraard, vele schitterende foto’s van Adrian zelf. De komende week komen alle deelnemenede kunstenaars, uit het hele land, naar Terneuzen om hun werk voor de tentoonstelling in te leveren. Daar zitten echt prachtige juweeltjes tussen, maar daar ga ik nu nog niets over verklappen. Dat komt straks wel. Nog een week geduld.
Zoals beloofd heb ik vandaag een bezoek gebracht aan Adrian Stahlecker om zijn, nu al beroemde, schilderij op te halen voor de tentoonstelling bij Lokaal 54 voor de Mathildedag. Bij die gelegenheid kreeg ik van hem zijn laatste boek over Klaus Mann, ‘De tovenaarszoon’ met een prachtige boodschap er in geschreven door de meester zelf.
