Mooi klein juweeltje

Het is altijd maar de vraag hoe iets uitpakt. In dit geval wilde ik een zwarte lijst maken met een rode onderschildering die iets uitgeschuurd door het zwart heen zou komen. Maar toen ik het lijstje eenmaal rood had gemaakt zag ik dat het perfect bleek te passen bij wat ik wilde laten zien.

Het krijgt nog een laatste afwerking en het schilderijtje moet nog gevernist worden. Op de achtergrond zie je nog net een glimp van een nieuw groot schilderij dat ik aan het maken ben voor Galerie Sille. Op verzoek van de galeriehoudster verschijnen er weer streepjes. Ze heeft iets met die streepjes en ritme.

Sleutels van de kerk voltooid

Het is best wel druk in het atelier, de laatste tijd. Na de Mathildedag lijkt alles weer een beetje op gang te komen in de gebruikelijke richting. Vanmorgen heb ik ‘Sleutels van de kerk’ voltooid en ik ben ook al bezig met de laatste hand te leggen aan ‘Red & blue for a collorised clue’. Tegelijk ben ik het expo-lijstje aan het maken voor ‘Sleutels van de kerk’. Zo zit de vaart er weer behoorlijk in en verwacht ik dat ik beide werken even kan laten zien op de opening van de solo tentoonstelling bij Art Gallery Pot aanstaande Zondag. Daar ben ik dan zelf ook van 13.00 u. t/m 18.00 u. om te vertellen over het Mathilde drieluik, de Mathildedag, de vele nieuwe ideeën en plannen en zo meer.

De foto is niet echt een beste foto omdat ik in deze fase van schilderen met de typische verschijnselen zit te hannesen van het fotograferen van verse verf. In werkelijkheid ziet het er een stuk briljanter uit, maar zo heb je een idee wat het is geworden. Morgen of overmorgen laat ik wel het complete werkje zien met lijst.

Making plans

Isilareina. ‘Making plans’. 120 x 80 cm.

Plannen maken doen Ineke en ik al jaren. Daar zijn we goed in. Maar dit schilderij van haar hand betekent heel veel meer voor me dan het maken van plannen. Het werk stamt uit de periode dat ik haar voor het eerst ontmoette. Met exact dezelfde kleding aan als op dit schilderij. En dat klopt, want dit werk was ze toen aan het maken.

Vervolgens gingen we plannen maken om te schilderen, te exposeren en om heel dicht bij elkaar te blijven. Dat is uitstekend gelukt en zo ontstond een bijzonder hechte vriendschap op 217 kilometer van elkaar vandaan. We spreken elkaar elke dag meerdere malen en trekken er vaak samen op uit. Dit schilderij markeert voor mij het begin van een periode in mijn leven die ik voor geen goud had willen missen.

Nu ben ik altijd heel erg tevreden geweest met het wonen in een klein gezellig huisje, maar nu zie ik toch een eerste probleem opdoemen. Ik heb geen plek voor dit schilderij waar ik bijzonder veel waarde aan hecht. Er zijn plannen om ooit uit te gaan bouwen. Een extentie aan mijn woonkamer zodat er een tweede salon ontstaat waar ruimte zat is. Plannen maken is iets wat mij wel ligt. Maar voorlopig krijgt dit werk een mooi plekje in mijn atelier. Totdat de nieuwbouw voltooid is zal het daar blijven hangen zodat ik het elke dag kan zien als ik aan het werk ben.

Fanatisme

Sap van de appelen inmaken op de Rayburn

Omdat ik vandaag een dikke dag heb vol met afspraken en omdat ik gisteren nauwelijks aan dit schilderijtje heb kunnen werken omdat ik vooral bezig was met het persen van appelen tot sap, ben ik vanmorgen om half zes opgestaan om toch nog even iets te kunnen doen aan het stilleven met de sleutels van de kerk. Als ik dat niet had gedaan had ik me daar de hele dag over zitten ergeren. Ik ken mezelf. Dan maar vroeg op en aan de slag.

Gisteren heb ik wel wat kunnen doen aan dit schilderijtje, maar veel te weinig, naar mijn zin. Maar de appelen (Isilareina’s) moesten verwerkt worden. Ik had een halve kruiwagen vol klaar staan. De mooiste zitten in de groentela van de koelkast en de rest is verwerkt tot sap om daar later veel plezier van te hebben.

 

 

‘Aardappeloogst’ voltooid

Aardappeloogst. 60 x 60 cm. Olieverf op heel linnen. €2150,-

Het lag al een tijdje op afwerking te wachten, maar nu is het werk eindelijk af. Fijntjes geschilderd, maar toch met een stevige toets en op sommige plekken zelfs vet. Dit werk wordt toegevoegd aan de ‘Zeeuwse collectie’ die in de Galerie van Anne Mannaerts hangt (Lokaal 54 in Terneuzen). Zie ‘Waar te koop‘.

Het gaat er hier dagelijks natuurlijk anders aan toe, maar als er een boerendag of een oogstdag gevierd wordt zie je iedereen weer in kleding van toen rondlopen.

Zelf heb ik uiteraard ook iets met oogsten en aardappelen. Dit jaar had ik geen Frieslanders, zoals gewoonlijk, maar ‘Artiste’. Een vervanger voor de Frieslanders, want die waren op.

Ik had dit jaar een mooie oogst, ondanks de droogte, en best wel veel heel grote aardappelen van soms wel 600 gram per stuk. Daar kon ik dan weer heerlijke dikke frieten van snijden en bakken. De aardappelmand op het schilderij is een zelfde die ik hanteer.

Ik bewaar de aardappelen altijd op het land. ‘Opkuilen’ heet zoiets. Je stopt ze niet in de grond maar je legt ze er op en dan schep je er een dikke laag grond omheen. Zo blijven ze veel langer goed en ook goed van smaak.

Mathilde drieluik naar Pot

Al lekker vroeg in de ochtend ben ik bezig met het inladen van het drieluik. Het stond best wel aardig in de weg in mijn overvolle atelier en nu zie ik hoeveel plek het innam. Het fijne van mijn atelier is dat het pal aan de weg grenst en dat ik recht voor de deur mijn auto neer kan zetten om alles in te laden.

Van buiten is het een spuuglelijk gebouwtje waar ik nog het nodige aan wil gaan doen, maar de ligging is ideaal en ik kan hier op mijn gemak, ik neem hier echt flink de tijd voor, het kolossale Mathilde drieluik in mijn auto laden.

Dat heeft een bepaalde volgorde. Alles past precies en hier kun je zien waarom de afmetingen van het drieluik exact zijn. Alles is zo gemaakt dat het precies in mijn auto past en dat ik alles alleen kan doen. Ik heb geen hulp nodig met het laden en het uitladen en opzetten.

Tien minuten verderop stopt de kar vol werk dan weer om alles uit te laden. Er is hier altijd van alles te zien omdat er steeds wisselende exposities te zien zijn van kunstenaars en designers. Maar ook de vaste collectie top-design is hier altijd het bewonderen waard. Ik ontdek nu dat als je Pot omdraait dat je ’toP’ krijgt. Exposeren op een topplek. Dat is dit zeker.

Wil je iets van Macitosh zien, waar ik nog steeds vol van ben, dan hoef je niet ver te zoeken. Dat beroemde stoeltje van hem staat boven op de etage van de galerie.

Daar staat nu ook het Mathilde drieluik. Dat alles ter gelegenheid van de solo expositie die ik hier aanstaande Zondag 2 September ga openen. Van 2 September t/m 31 September. Op 2 September ben ik er zelf ook vanaf 13.00 u. tot 18.00 u. Ik neem ook nog wat werk mee dat niet eerder is getoond. Vers van de ezel. Ook ‘Mathilde in de hemel’ komt hier te hangen. Naast het werk wat hier al langer hangt.

Het drieluik staat er al. We zijn nu nog verder aan het inrichten. Galeriehoudster Brenda heeft zo haar eigen ideeën over de inrichting en ik ben al snel heel dik tevreden dat het drieluik hier hangt zodat iedereen het kan zien. Historisch gezien heet deze streek, waar ook Terneuzen onder valt, ‘Het Land van Axel’. Dus Mathilde is nog steeds thuis.

Nieuw stilleventje

Gisteren ben ik begonnen aan een nieuw stilleventje met oude, en nieuwe, sleutels van een kerk. De sleutels zijn nog in gebruik. Dus om die reden moet ik het doen met een foto van die sleutels en kan ik ze niet naar de waarneming schilderen. Ik zag deze sleutels een tijdje geleden tijdens het inrichten van de expositie van Ineke in de kerk van Elst. De grote sleutel is van de voordeur en mogelijk honderden jaren oud. Hij wordt nog steeds dagelijks gebruikt. Maar er hangen ook moderne sleutels aan de sleutelring. Dat maakt dit werkje interessant. Het laat niet alleen de verhouding van die grote sleutel goed zien, maar het laat ook zien dat die grote historische sleutel nog steeds in gebruik is.

De titel van dit schilderijtje is ‘De sleutels van de kerk’. Ik heb iets met dergelijke sleutels en kerken. Maar ik heb vooral iets met het schilderen van dit soort stillevens.

Vol atelier

Terwijl ik nog aan het werk ben aan een ‘nieuw’ werk voor de ‘Zeeuwse collectie’ staat mijn atelier helemaal vol met werk wat straks de deur uit moet. De gehele Zeeuwse collectie staat nu nog hier. Die moest even plaats maken voor de Mathilde expositie bij Lokaal 54 van Anne Mannaerts, maar die gaat vandaag weer terug voor de komende tentoonstelling (kunst ontmoet kunst).

Nu dus een volle bak in het atelier. Ook het complete Mathilde drieluik staat hier even opgeslagen. Dat neemt de meeste ruimte in beslag. Dat werk gaat straks, 24 Augustus, naar Art Gallery Pot in Axel zodat het weer gezien kan worden. Op Zondag 2 September hou ik daar een opening van een soloexpositie. Maar daarover later meer.

Eerst ben ik nu bezig met het afwerken van een klein schilderij, ‘Aardappeloogst’, dat ik al langer aan de muur had hangen van het atelier om het ooit nog eens af te werken. Dat is nu bijna gebeurd.

Al om 8 uur staat mijn kar geladen voor vertrek naar Terneuzen. Alles keurig ingepakt en klaar om weer terug te keren naar Galerie en kunstcafé Lokaal 54. Het artistieke hart van de Scheldestad.

Red & blue

De titel van dit nieuwe werk is ‘Red & blue for a colourised clue’. Het wordt weer eens een zeer fijntjes uitgewerkt geheel. Elk glansje, plooitje, draadje en tintje komt erin te zitten en dat kost me weer aardig veel moeite en tijd om te maken, maar het loont de moeite wel.

De twee kinderportretjes heb ik zo goed als voltooid en staan even te drogen voor een laatste laag en finnishing touch. Het atelier staat nu vol met werk dat niet voltooid is en wat eerst voltooid moet worden eer in aan een volgend schilderij begin. Een nieuw project wordt tussendoor ontwikkeld. Na de drukte rond de Mathildedag was ik even genezen van grote projecten, maar het bloed kruipt toch waar het gaan kan en de eerste contouren van iets spectaculair nieuws beginnen al weer op te doemen. Ook het plan om les te geven gaat de serieuze kant op. Ik zal het straks drukker krijgen dan ooit, maar dat bevalt me wel.

En nu weer verder

Na de Mathildedag en de expositie in het oude postkantoor, wat daar op volgde, was het even rustig in het atelier, maar niet helemaal. Ik kan het toch niet laten om door te werken en nieuwe dingen te bedenken. Feitelijk heb ik nu mijn handen weer bijna vrij om voor mezelf aan de slag te gaan in het atelier. Maar er loopt nog één expositie bij Lokaal 54 in Terneuzen waar ‘Mathilde in de hemel’ te zien is plus het werk van vele andere kunstenaars. Deze expositie loopt nog tot 19 Augustus.

‘Mathilde in de hemel’ 60 x 100 cm. Olieverf op heel linnen €2.300,-. Nu te zien bij Galerie-Kunstcafé Lokaal 54 in Terneuzen.

Het drieluik staat hier tijdelijk opgeslagen in afwachting van een definitieve bestemming. Daarover lopen nu onderhandelingen met de Gemeente Terneuzen. Nieuw werk staat al weer op de ezels en ik ben nog bezig met het maken van twee kinderportretjes.

Daarnaast heb ik het plan opgevat om les te gaan geven. Ik moet nu uitzoeken hoe en waar ik dat ga doen, want mijn eigen atelier is daar niet geschikt voor. Er staat gewoon te veel zooi, die ik niet kwijt wil, en er is eigenlijk geen accommodatie of sanitaire voorziening. Ook overweeg ik de mogelijkheid om (gast) les te gaan geven bij collega’s die dit al langer doen. Kortom. Kley zit niet stil.