Als ik veel ideeën heb en dus ook veel inspiratie dan is het een drukte van jewelste in het atelier. Ik heb nu twee ‘streekproducten’ voltooid. ‘Het dorpsplein’ en ‘Op de Windlust’. De lijst voor ‘Het dorpsplein’ is gemaakt, het schilderijtje is gevernist, gefotografeerd en ingelijst. De foto is onderweg naar de drukker om te dienen als etiket voor de Hoekse bierflesjes.

En er komt straks ook een ansichtkaart van. Daar moet nu aan gewerkt worden, maar ik heb het even te druk in het atelier met het schaven, zagen, frezen en lijmen van het lijstje voor ‘Op de Windlust’.

Voor dit werk heb ik een nieuw profiel bedacht. Ietsje anders dan het gebruikelijke profiel. Ik wilde een wat hogere rand op het punt waar de lijst overgaat naar het schilderij. Ik ben dus nu aan het schilderen, lijsten aan het maken, kaarten aan het ontwerpen en ik heb al weer een nieuw idee klaar liggen voor als ik straks een schilderijtje ga maken op de toren van het Belfort in Sluis.

Voor het schilderij ‘Mirrors’, dat ik hiervoor speciaal heb opgehaald bij Galerie Sille, heb ik eveneens een lijst gemaakt. Die hangt nu voorlopig even in mijn woonkamer. Het werk blijft gewoon te koop via Galerie Sille. Als zich een koper meldt gaat het werk natuurlijk per direct terug naar de galerie. Maar zolang ik niemand hoor klagen geniet ik er zelf nog even van.

‘Op de Windlust’ is eveneens voltooid. Ik ben ontzettend tevreden met dit werk. Niet alleen omdat ik het zo wonderbaarlijk snel heb kunnen schilderen, maar het is gewoon weer een echt juweeltje. De spontaniteit van schilderen is zo goed zichtbaar. Ik geniet ook enorm van het maken van dit soort kleinen schilderijtjes. Hoe langer ik aan een doek bezig ben hoe moeilijker ik het vind om het af te werken. Hier was het feest. Tot de laatste penseelstreek toe. En dat zie je.

In het atelier ben ik al weer met het volgende schilderij over ons dorp bezig. De titel hiervan is ‘Op de Windlust’. Dat is onze dorpsmolen die door mijn maatje, Jelle de Groote. gerund wordt. Voor de facebook pagina van de Windlust maakten we ooit een foto waarop we beiden te zien waren in streekdracht (Axels). Jelle heeft een wit molenaars kostuum en ik draag mijn boerengoed, omdat ik naast kunstenmaker ook een beetje boer ben in het buitengebied met mijn eigen moestuin.

Die streekdracht is ook een stukje streektrots die we weer wat vaker terug willen zien in het straatbeeld van ons dorp (Hoek).

Op de foto hiernaast zie je daar een goed voorbeeld van tijdens de laatste molendag toen ook Thijs, de leerling molenaar en rechterhand van Jelle, in streekdracht op de molen verscheen.

Een jaar geleden hadden we ook Jo de Kraker en haar volgelingen op bezoek en leek het dorp weer even in de tijd te zijn teruggekeerd.

En vervolgens werd het ineens heel druk, rond de molen, toen er twee bussen vol studenten/toeristen in het dorp neerstreken en overal iPhones voor de dag gehaald werden om dit vooral niet te missen voor het thuisfront. Dat zegt wel genoeg.

Oud en nieuw lopen dan naadloos in elkaar over. De kracht van de streekdracht tekent zich dan genadeloos af tegenover de moderne tientjeskleding waar de straten mee vollopen. De iPhone heeft alles feilloos geregistreerd en mogelijk loopt deze enthousiaste Hoekenees straks ook weer in streekdracht als we een feestje gaan vieren.

Op ‘z’n Axels’ kan ik laten zien waar ik vandaan kom. Als ik aan de overkant ben weten ze daar dat ik van het Land van Axel kom. Maar we dragen deze prachtige kleding alleen nog maar op Zon,- en feestdagen. Feit is wel dat het er in ons dorp zo weer wat authentieker Zeeuws aan toe gaat, nu we de stap gezet hebben om de streekdracht weer voor de dag te halen.

Waar het er ook nog heel authentiek aan toegaat is in, en om, dit mooie boerderijtje dat net even voorbij de molen in het land staat. Hier is de tijd echt stil blijven staan en dat heeft mijn belangstelling getrokken.

Vanaf de stelling, van de molen, kun je dat boerderijtje goed zien staan en dat staat natuurlijk ook op het schilderijtje dat ik nu aan het maken ben.

Het is zo’n mooi klein wereldje op zichzelf dat hier midden in het dorp ligt. Een klein gemengd bedrijfje met wat dieren, een moestuin en wat veldjes met teelt voor de handel. Een heel rustig, overzichtelijk en content leven zit hier in verstopt. Achter dit boerderijtje ligt het land. Weids en open. Daarboven de mooiste Zeeuwse luchten waar ik nooit genoeg van zal krijgen.

Het schilderijtje is klaar en het lijstje eveneens. Het is nu wachten tot het schilderij geheel gedroogd is zodat ik het kan vernissen. Met dat laagje (retouch) vernis haal ik alle kleuren weer op die nu wat ingeschoten zijn. Daardoor keert de briljantie terug in het werk en kan ik het fotograferen.

Het flesje ‘Hoeks bier’ staat er naast. Hier is alles mee begonnen. Er moest een ander etiket op, want Hoek ligt niet aan zee, zoals de ontwerper van het huidige etiket doet vermoeden. De eigenaar van onze dorpssuper vond dat daar iets echt van ons dorp op moest komen en vroeg me of ik daar raad mee wist. En dat wist ik, want ik wilde dit tafereel toch al eens schilderen. Zonder lelijkheid van auto’s, verkeersborden en andere storende factoren.

Op de ezel staat het voltooide werk(je) van het dorpsgezicht van Hoek, dat straks ook zal gaan dienen voor het etiket van het Hoekse bier. Er zal ook een ansichtkaart van gemaakt worden en het schilderijtje zelf moet natuurlijk ingelijst worden in een echte Kley-lijst.

Gisteren geb ik het profiel al gezaagd en gefreesd en in elkaar gestoken. Vandaag kan ik het afwerken. Dat is nog best een klus van schuren, schilderen, signeren en vernissen.

Het pakt op de foto iets donkerder uit dan het in werkelijkheid is, maar dat heb ik altijd als ik een vers voltooid werk fotografeer. ‘De laarsjes van Astrid‘, zoals dit werk heet, is nu af en ik ben er zeer tevreden mee.

In het atelier ben ik met diverse werken bezig. Vandaag was het schilderijtje ‘Laarsjes van Astrid’ zo ver droog dat ik het kon gaan vernissen en inlijsten. Dan zie ik weer een ‘mooi klein juweeltje’ voltooid worden. Het is echt een prachtig, ingetogen, werkje met kleuren die je eigenlijk alleen maar in een film kunt zien.

Op de ezels staat volop nieuw werk. Elke ezel die ik heb is nu bezet en er staat ook nog werk te drogen op de kast. Vandaag ga ik me bezig houden met het dorpsgezicht van Hoek dat straks op het etiket zal komen te staan van ons eigen Hoekse bier, dat verkocht zal worden bij onze eigen dorpssuper van Eric Ruben. Die winkel, die voor ons dorp veel betekenis heeft, komt er dan ook prominent op te staan.

Maar ook de kerk en, uiteraard, de molen. Met de Windlust heb ik een wel heel bijzondere band. Mijn maatje, Jelle de Groote, is er de molenaar van en hem help ik regelmatig me met tal van molen-activiteiten. Het molenmeel van onze Windlust wordt in onze dorpssuper verkocht. Dit is meel van ons eigen graan en gemalen op echte zware molenstenen die nog steeds aangedreven worden door de wind. Dat meel smaakt natuurlijk het beste van al het andere meel dat op de wereld te koop is.

In huis hangt mijn jongste creatie al aan de muur. Zolang het nog geen bestemming gevonden heeft, want ook dit werk is straks gewoon te koop. Ik blijf er nog even zelf van genieten.