Hoewel er nog geen sneeuw in zicht is ben ik nu mijn huisje aan het schilderen in de sneeuw. Deze situatie had ik al langer eens willen schilderen, maar ik heb zoveel ideeën dat ik er nooit toe kwam. Nu kwam dit onderwerp ter sprake tijdens een bespreking bij het Museum van het Land van Axel (Het Warenhuis te Axel) over de voorgenomen tentoonstelling waarin ik mijn Zeeuwse collectie mag tonen. Die tentoonstelling heet ‘Overwinteren’, en dan moet er natuurlijk ook iets winters in te zien zijn. Een goed idee van een van de dames waar ik toen mee sprak en een uitstekende reden dus om dit oude idee uit te gaan werken.

Mijn huisje leent zich daar uitstekend voor. De sfeer met de verlichtte vensters, de kou buiten en de warmte van de kachel en de Rayburn binnen spreken dan meteen tot de juiste verbeelding die ik bij een onderwerp als overwinteren in het Zeeuwse heb. Momenteel regent het en is het zacht. Maar die verlichtte vensters doen het zelfs nu goed.

Binnen is de Rayburn al in ‘vuurpositie’ gebracht. Het is vandaag Zondag en ik ga een appeltaart bakken met meel van onze molen en appeltjes uit mijn eigen boomgaard. Die moeten op, want ze beginnen zacht te worden in de koeling. Het ideale moment om ze te verwerken in baksels als appeltaart, appelflappen etc.

Afgelopen zomer hingen ze nog aan de bomen, nu zijn de meeste appels verwerkt tot sap of opgegeten. Maar het had niet veel gescheeld of ik had dit jaar geen enkele appel gehad vanwege de enorme droogte van de afgelopen zomer. Maar daar hebben we hier in Zeeland een uitstekende oplossing voor bedacht. Eeuwen geleden al. Dat laat ik zien in het onderstaande filmpje.

Dankzij zelfvoorzienend Zeeland heb ik nu een mooie appeloogst gekregen en die is nu wel zo’n beetje in z’n geheel verwerkt of opgegeten. Wat nog over is begint in te drogen in de koeling en dan begint er een nieuwe periode van feestelijkheid. Taartjes bakken.

En dat ga ik dus vandaag doen. Overwinteren lukt hier wel. Altijd heb ik wel iets leuks te doen, naast het schilderen, en omdat het vandaag Zondag is en van dat verschrikkelijke pokkeweer komt dit wel heel goed van pas om de dag vrolijker te maken dan hij werkelijk is.

En even na een uur is het dan zover. Een joekel van een appeltaart van mijn eigen appels en meel van onze eigen molen. De hele keuken ruikt naar appeltaart en alleen al om die geur zou je het doen. Intussen is het zonnetje gaan schijnen en de wind gaan liggen en schilder ik rustig verder aan mijn huisje in de sneeuw.