Intussen in Terneuzen

Gisteren liepen we langs alle plekken die morgen belangrijk zijn. Ineke ziet het drieluik voor het eerst helemaal compleet in het echt. Dat was best een  mooi moment. We zitten in de aanloop van de Mathildedag die vandaag gevierd wordt.

Het drieluik hangt nu op een heel bijzondere plek in het oude postkantoor van Terneuzen waar nu ’t Zusje is neergestreken en waar we vandaag om 16.00 u. een bijzondere opening gaan verrichten tijdens de tweede viering van de Mathildedag. Isilareina maakte voor dit schilderij de kleine pop ‘Tilly’.

Inmiddels verkocht, maar toch nog te zien bij Galerie Lokaal 54. ‘De diva van de Achterweg’.

Thuis in het atelier kijken we naar mijn jongste creatie ‘Isi in the sky with diamonds’. Met de echte Isi op de voorgrond. Het bijzondere van dit schilderij is dat ik geheel in een vlotte toets heb neergezet en alleen Isilareina heb uitgewerkt. Die combinatie maakt het werk spontaan met behoud van de opvallende scherpte die ik er in wil hebben. Het oogt fotografisch maar de proza van de penseelstreek blijft behouden.

In Galerie Lokaal 54 hangt alles inmiddels op zijn plek. Anne heeft zich de laatste dagen helemaal kleurenblind gewerkt om dit voor elkaar te krijgen. Bij elkaar een heel divers en kleurrijke expositie met als thema ‘De diva’. En behalve diva’s op doek en driedimensionaal gaan we ze ook in het echt zien vandaag. Eén in het bijzonder. De Diva van Terneuzen. Zij komt rond 15.00 u. naar de galerie om haar diva-portret te onthullen.

Iedereen is vandaag van harte welkom.

Leven van het (Hoekse) Land

Vandaag ben ik vooral bezig met het afwerken van het schilderij ‘Isi in the sky with diamonds’. De landelijke sfeer op het schilderij is iets wat me enorm boeit. Het is niet het platteland van Hoek en omgeving maar dat van de uiterwaarden van Huissen, waar Isilareina woont en werkt. We inspireren elkaar wel tot dit soort prestaties. Ineke (Isilareina) maakt nu een schilderij waar ik op voorkom. “Meester van de gekouste benen’ heet het. Ze is er nog aan bezig, dus een betere foto volgt later nog wel. De inspiratie voor dit schilderij kwam van een foto van mij op de Hoekse molen. Omdat het een feestdag was ging ik er in mijn boerengoed naar toe.

In de Windlust wordt het Hoekse graan gemalen tot Hoeks meel, waar Hoekse koeken en broden van gebakken worden. We zijn een beetje zelfvoorzienend hier in het Zeeuwse en dat is precies waar ik zo van hou.

Mijn overburen komen me regelmatig verwennen met heerlijke eieren van hun kippen. Ik ben daar de laatste tijd wat zuinig mee geweest. Daarom heb ik er lekker veel die nu elke dag wel op het menu komen te staan.

Hierboven zie je een foto van een paar van de eierproducenten bij mij tegenover. Ze lopen in de zelfde wei als die van de schapen en vormen zo mijn landelijke uitzicht.

De schapen hebben hier een fantastisch leven. Ze worden akelig verwend en hebben hun eigen schapenpaleis, een wei vol gras en bomen en echt een zee aan ruimte. De oude schapen zijn nu geschoren. De jonge schapen behouden dit jaar nog hun vacht. Zo kun je nog redelijk makkelijk zien wie de ouders en de kinderen zijn.

En ik het de landelijke keuken met een echte Rayburn en nu dus ook een pan vol landelijke zaligheden. Dit landleven is altijd mijn grootste wens geweest. Nu ik er middenin zit geniet ik er elke dag van, hoewel het door gewenning ook wel weer ‘gewoon’ wordt. Mijn eigen agrarische bezigheden beperken zich tot mijn eigen moestuin waar nu alles lekker aan het groeien is. Op de foto zie je mijn perceel met kolen. Rechts een rijtje bloemkool met daarnaast twee rijtjes witte kool. Elders zie je nog net een rijtje jonge broccoli. Daarnaast staan de spruiten (die niet op de foto staan). Verder heb ik natuurlijk alles wat in een echte boeren moestuin thuis hoort.

Vergrootglas-bril

Voor het eerst van mijn leven met zo’n vergrootglas-bril zitten schilderen. Zomaar zin om heel erg te gaan zitten pielen op een klein schilderijtje. Als tegenhanger van het stevige kwastwerk van gisteren op ‘Isi in the sky with diamonds’. In dit geval ‘De brandstofloze motorfiets’. Een klein penseeltje wordt inderdaad ineens een kwast. Maar ik heb nu wel het gevoel dat ik scheel kijk. Het leuke van dit werk is dat ik slechts enkele onderdelen heel erg uitwerk. De rest blijft stevig geschilderd. Hierdoor krijg je fotografische effecten in dikke penseelstreken.

Met lijstje komt dat er straks zo uit te zien. Met nog wat kleine details te gaan is het werk bijna af.