De manager is gearriveerd bij Pot

In de hagelnieuwe galerie van Pot is nu ook ‘De manager‘ te zien. Er wordt op dit moment nog druk gewerkt aan een finishing touch en er is nu al een hoop werk te zien. 14 en 15 Maart is de opening. Maar nu is er al een uitgebreide collectie te zien (en te koop). Zo ook dit werk. Het hangt tegenover ‘Ballunatics 8’, om in de sfeer van zweven en ballonnen te blijven.

Op de achtergrond zie je nog net de laatste werkzaamheden aan de nieuwe galerie. Het is een heel mooi geheel geworden waar nu veel meer te zien is dan in de vorige ruimte. De nieuwe galerie bevindt zich op de eerste etage in plaats van op de derde. Dat scheelt weer een hoop traptreden.

 

Centen kwestie

In het atelier ben ik bezig met het schilderen van het middelste paneel van het drieluik van het altaar retabel voor Sinterklaas. Dat is nu in een stadium van schetsen, passen en meten om tot een optimale compositie te komen van een mooie scène over de Sint in de kerk die omringd is door een hele kluit stuiterende kinderen, de pastoor en zijn misdinaars, de schutterij en natuurlijk het prachtige kerk interieur. Alles bij elkaar een hele puzzel, waar ik nu wel ver mee klaar ben. Als de compositie goed staat kan ik beginnen met het werkelijke schilderwerk. En dat is nu.

Maar vandaag heb ik een dikke dag aan de overkant van de Schelde. Ik ga naar een middag voorlichting over crowdfunding, in Middelburg, voor de uitgave van het boekje. Dat is nodig, want de centen komen niet zomaar uit de lucht vallen.

Elders loopt al een andere vorm van crowdfunding voor het altaar retabel voor Sinterklaas. Hierboven zie je het bijbehorende kaartje. Die actie loopt al een tijdje en die blijkt heel succesvol.

Andere belangrijke zaken die aan ‘d’n-overkant’ plaats vinden is wel het gebeuren rond de Zeeuwse vlegel. Zeeuws bakgraan dat op authentieke wijze wordt geteeld, dus zonder vergif en andere troep, en op de Zeeuwse wind wordt gemalen op onze molen. Zelf mijn eigen brood bakken is iets waar ik me bijzonder graag mee bezig wil houden. Daarvoor moet ik vandaag ook even langs bij de mensen achter dit geweldige streekproduct in Ovezande. Dat wordt vandaag dus een ritje door en rond de Scheldetunnel.

Het spookte in Zeeuws Vlaanderen

Johan de Vries was, en is bij mij nog steeds, een lokale held. Op zijn brommer, met achterop zijn bandrecorder, reed hij heel het Land van Axel af op zoek naar de vele volks,- en spookverhalen die hier in de streek verteld werden (en nog steeds worden). Die verhalen bundelde hij in zijn boek ‘Het spookte in Zeeuws Vlaanderen’. Als kind las ik dat boek grijs. Geraakt en geboeid door deze prachtige verhalen. Broeder Dieleman brengt nu een eerbetoon aan Johan de Vries op de planken van de Zeeuwse theaters. Vanavond in het Schelde Theater. Daar wil ik natuurlijk heen. Temeer ook omdat ik nu zelf Zeeuws Vlaamse spookverhalen zit te schrijven en te tekenen.

Mijn boekje en het boek van Johan de Vries naast elkaar op mijn tafel. Nu ik dit zo naast elkaar zie liggen vraag ik me af waarom ik niet veel eerder ben begonnen met het tekenen en schrijven van verhalen.

In het atelier ben ik begonnen aan het middenpaneel van het Altaar retabel voor Sinterklaas. Het hele weekeind heb ik me bezig gehouden met schetsen en ideeën uitwerken voor deze enorme klus waar ik me het komend jaar mee bezig zal gaan houden. In Oktober moet het werk klaar zijn. Niet alleen tien schilderijen maar ook een monumentaal altaarstuk waar alles in samengevat zit. Dat betekent dat mijn atelier ook weer een houtwerkplaats zal worden.