Vandaag ben ik weer eens in gedachten teruggekeerd naar de Noord Italiaanse streek Emilia Romagne waar in 2012, door een aardbeving, veel prachtige gebouwen beschadigd raakten en zelfs geheel instortten. Zo ook een eenzame klokkentoren, waarvan de wijzerplaat door midden scheurde in het plaatsje Finale Emilia. Ik heb die toren al vaker geschilderd omdat ik het zo’n bijzonder beeld vond. Nu staat hij op het schilderij ‘Split second’ waar ik vandaag ook aan heb gewerkt.
Het gebeurde allemaal in een ‘split second’. Heel veel cultuur historie ging op dat moment verloren. Deze toren bleef in mijn geheugen hangen omdat ik het zo’n bijzonder beeld vond. Gespleten tijd.
Zo zag hij er in het verleden uit. Hier op een oude ansichtkaart. ‘Monumento ai Caduti dell’Orologio’.
Om in Zondagse sferen te komen steek ik wierrook af in een kerkelijk wierrookvatje. Ik schilder er een dikke priester bij met een gouden staf. Zo ontstaan de schilderijen in mijn atelier. Al schilderend zit ik vaak door te filosoferen over wat ik aan het schilderen ben en zo kwam ik op het idee om die indrukwekkende man met zijn gouden staf te schilderen. Alsof hij elk moment een wonder kan gaan verrichten. Als tegenhanger van alle verwoesting van kunst en cultuur.
Een beetje symbolisch voor wat er nu in de politiek gebeurd. Daar heeft men ervoor gekozen om kunst en cultuur geheel kapot te bezuinigen. In Brabant, bijvoorbeeld, heeft het provincie bestuur onlangs besloten om geen cent meer te investeren in kunst en cultuur. En dat terwijl de afbraak al jaren gaande is. Dat dit grote verwoestende gevolgen zal krijgen zal iedereen wel begrijpen. De hele sector staat al op instorten.
Dan moet ik denken aan Sir Winston Churchill. Toen de tweede wereldoorlog uitbrak moest Engeland gaan investeren in wapens en strijd. Om dat te kunnen bekostigen moest er bezuinigd worden. Men stelde toen voor om maar meteen te gaan bezuinigen op kunst en cultuur. Churchill antwoordde; “Then what would we be fighting for?”
Helemaal juist is dit niet, want hij zei het niet in één zin, maar in een heel betoog. Destijds begreep men hem maar al te goed. Je kunt hier meer over terugvinden op de site van ‘The Churchill project‘ van ‘Hillsdale College’. Het huidige politieke landschap lijkt vooral uit te zijn op verwoesting en geestelijke armoede.
‘Split second’ gaat hier dus over. Je gaat twijfelen aan de algemene ontwikkeling van huidige politici als je leest hoe men met een groot gemak, en zonder ook maar één moment van schaamte, de hele kunst en cultuursector ineen wil laten storten. Het schilderij gaat zich nog wel verder ontwikkelen. Ik maak het voor een toekomstige tentoonstelling met Isilareina. Het wordt dus een schilderij met de nodige lading.
Intussen werk ik ook nog verder aan een van de drie wonderen van Sint Nicolaas. De redding van de drenkeling. Het is nog niet af, maar bijna. Als het klaar is zal ik er wel een foto van publiceren. Gelukkig kan ik dit maken voor een instituut wat kunst en cultuur helemaal begrepen heeft.
De lijst voor ‘Skywalk’ is bijna klaar. Het schilderij is bijna af. Als je goed kijkt zie je nog net de schets op paneel die ik gemaakt heb voor de Sint met de drenkeling in het deel van het retabel dat achter de stoel op de grond staat. Hier moet ik vandaag mee verder om op schema te blijven. En ondertussen komt de poes kopjes geven en aandacht vragen.
Het is een klein schilderijtje. Lekker vlot en stevig geschilderd. Een mooi klein werkje over de poes die plotseling in mijn leven verscheen en nu een van mijn beste maatjes is geworden. Milou.
