Vandaag is het Zondag (rustdag) en daar was ik wel aan toe. Ik lees op mijn gemak een mooie overweging over ontmoetingen van Pastoor Vankan en ik hoor zelfs de kerkklok luiden. Maar helemaal niks doen is niks voor mij. Er moet nog zoveel gebeuren. Ik hang een der lampen op die ik onlangs heb gescoord bij de Zeeuwsche kringloopbeurs in Sint Jansteen en ik breng het randje van het podium voor de pers mooi op kleur. En verder hou ik het vandaag voor gezien en maak ik er een lekker sloom dagje van.

De Victoria Merkur pers zoals die nu in het atelier staat. Komend jaar gaat mijn atelier veranderen in een schildersatelier en een boekdruk atelier en ga ik meer aandacht geven aan grafiek en boekdrukkunst. Ik trek daar een jaar voor uit om de juiste gereedschappen en spullen voor te vinden. Uiteindelijk wil ik ook mijn eigen boekjes hier gaan drukken. Speciale uitgaven voor de freaks. Maar alles op zijn tijd.

Ze heet Victoria Merkur, en je zou kunnen denke aan een mooie actrice of zangeres, maar het is een oude degelpers. Die krijgt nu een mooi plekje in mijn atelier op een eigen podium. Het tafelblad wat ik gisteren vond bij de Zeeuwsche kringloopbeurs, kan ik mooi aanpassen voor dit doel. Dat is vele malen mooier dan zo’n lelijke pallet.

Na het eten ga ik nog even verder in het atelier. Een spannend moment. De ruim 400 kilo wegende pers moet op haar podium gezet worden. Dat doe ik met behulp van de ‘boeren krik’ een paar planken en wat PVC buizen. Het ging fantastisch. Rond tien uur stond alles mooi op z’n plek en kan ik met een gerust hart een biertje gaan drinken als toast op dit succesje.

Hwet was vandaag weer een drukke dag. De tijd vliegt voorbij. Maar ik heb vandaag wel weer een hoop kunnen regelen voor het nieuwe atelier. Alles staat nu in het teken van de komst van het kroonjuweel onder de drukpersen. De Albion press.

Met zijn Monotype letter machine kan John alle mogelijk denkbare loden drukletters maken die ik nodig heb voor de persen. Hij zit niet in Amsterdam, maar bij mij om de hoek in Philippine. Hoe fijn is dat? Ik heb heel wat letters nodig. Negen kasten per font. dat moet ik allemaal gaan organiseren in het atelier en dit helpt natuurlijk enorm.

Maar eerst ging ik langs Museum het Bolwerk te IJzendijke waar ik van Nicole een rondleiding kreeg. Dan zie je gelijk, al bij binnenkomst, hoe belangrijk Zeeuws Vlaanderen was voor de ontwikkeling van Nederland. Type de naam Alexander Farnese maar eens in. Die liep hier rond met grote plannen die belangrijk waren voor de rest van Nederland en België. In dit museum ga ik een aantal workshops geven. Echt superleuk om te gaan doen.

Ooit had ik een ‘Hi-lift Jack’. Een multifunctionele krik waarmee ik kon lezen en schrijven. Een lomp ding waar ik enorm veel mee deed. Toen ik de Land Rover verkocht waar dat ding min of meer aan vast zat, miste ik hem al meteen. Nu heb ik er weer een en daar ga ik veel plezier van hebben. Want. Ik ga zo naar Rotterdam. Naar het Grafisch Lyceum. Daar staat een pracht van een pers. Internationaal beroemd als ‘The Albion press’. Met dat ding wil ik een heleboel mooie dingen gaan maken in het atelier. Voor die pers wordt nu het atelier omgebouwd. Vandaag ga ik kijken hoe we dat geval naar het Mauritsfort kunnen gaan verplaatsen om een fantastische nieuwe stap in de artistieke toekomst van mijn atelier te zetten.

De rit naar Rotterdam verliep met horten en stoten door files, maar vooral door stoplichten in Rotterdam die overal en altijd op rood staan. Maar het is gelukt. Ik heb Carlos, de man die de overdracht van de pers regelt, de hand kunnen schudden en met hem afgesproken dat ik de pers aanstaande Woensdag op kom halen.

Dat gaat nog een dekselse klus worden, want hij moet gedeeltelijk uit elkaar en ik hoef niemand uit te leggen dat zelfs die losse delen een hele hoop wegen. Maar het gaat lukken. Hoe dan ook.

Op de foto’s kun je goed zien wat voor een geweldig mooi stukje vakwerk en vormgeving dit is. Op het ovale schildje kun je de naam van de pers nog net een beetje lezen onder het serienummer. ‘Albion press’. Het is een echte.

Voor het Grafisch Lyceum in Rotterdam is dit ene te oud geval om nog les op te geven. Zonde, vind ik, want juist op zo’n ding leer je het respect voor een drukkerij te krijgen. Het hele drukproces is nu verheven tot kunst en dat is dan ook bestemming voor deze pers waar kunstdrukwerk mee vervaardigd zal gaan worden in de breedste zin. Maar ook mooie documenten en misschien ga ik er nog mijn eigen geld op drukken. De Roeland Florijn of zo. Ik zie wel.

En, zoals je in het bovenstaande filmpje kunt zien, ben ik niet de enige die hier helemaal vol van is. De Albion press is meer dan een machine waar je mooie dingen mee kunt maken.

De klus van vandaag bestond uit het opruimen van de voorraad schilderijen die hier al een behoorlijke hoop plek innemen. Er zit werk bij waar ik niet achter sta. Dat kan dan sowieso weg. Ander werk, waar ik mogelijk nog iets mee kan doen of wat me te veel aan het hart gaat, wordt afgespannen en opgerold om het op zolder te bewaren.

Dat is een behoorlijke klus, waar ik de hele middag mee bezig ben. Het eindresultaat is dat ik in totaal 10 doeken afspan en de spieramen ervan op zolder op kan slaan om ze later weer met nieuw doek op te spannen voor nieuw werk.

De jaarlijkse APK stond weer voor de deur en daarom bracht ik mijn kar naar Zaamslag waar de garage staat die hem onder handen mag nemen. Vandaag ben ik dus even autoloos. Ik ontvang de koper van mijn houtdraaibank en ruim het atelier verder op. Een groot deel van de dag zit ik aan de telefoon en achter mijn computer om tal van zaken te regelen voor mijn toekomstig grafisch atelier.

In het atelier ben ik bezig met het doorvoeren van grote veranderingen. Een van de dingen die al lang op mijn verlanglijstje staan is het wegwerken van die spuuglelijke steentjes. Daar heb ik vandaag een begin aan gemaakt. Ik had te weinig stukmortel om de hele muur te doen, maar ergens ben ik daar ook wel blij om, want na dit deel ben ik al goed moe. Mooi op tijd klaar voor het avondeten en het laatste restje Zondag wat bij mij eigenlijk altijd een rustdag moet zijn. Omdat ik nogal veel te doen heb pak ik ook vandaag even door.

Het atelier gaat veranderen. Van binnen en van buiten. De veranderingen binnen zijn nu aan de beurt. Een mooi winterklusje.

Het is vandaag echt zo’n drukke boodschappen dag. Toch kan ik nog een hoop doen in het atelier met voornamelijk opruim werkzaamheden. De houtdraaibank is via Marktplaats verkocht aan een koper uit de buurt. Het doet nog wel een beetje zeer, maar ik heb er vrede mee. Verder haal ik materiaal om de scheur in de muur te herstellen, want die zit er en het is ook nog eens een flinke. Die scheur zat er al lang en die gaat nu weggewerkt worden. De muur moet gestuct worden en later mooi egaal wit worden. Daar kom ik vandaag niet aan toe, maar alles ligt nu klaar om te starten.