Vandaag ging ik weer eens naar Breda op en neer. Naar de tandarts. Met een half verdoofde muil ga ik verder. Niet mijn liefhebberij, maar het hoort er nu eenmaal bij. Ik ging door naar Bruce en Syl die ik allang niet meer gezien had. Bruce had het boekje, van de drieling van Terhole, besteld via boekwinkeltjes.nl en dat ging ik even langsbrengen omdat ik toch in Breda was.

Vanmorgen kwam John nog langsgefietst met een drukproef van pagina 2 en 3, respectievelijk pagina 7 en 9 in het Wiese-boek, wat een te lange tekst had. We besluiten dat te verdelen over twee pagina’s. Langzaam maar zeker beginnen er nu meer pagina’s tekst te komen en dat brengt me stap voor stap dichter bij mijn boek dat ik zelf ga drukken op de Albion press uit 1858 en met de hand in ga binden volgens een laat middeleeuwse methode.

Milou was weer eens de hele dag alleen en dat vind ze maar niks. Het diertje is helemaal blij als ze me ziet. Je kunt echt niet leuker thuiskomen met zo’n blije poes.

Het portret kan ik natuurlijk niet laten zie, want het is een opdracht, en dus privacy gevoelig, maar mijn andere bezigheden komen wel in beeld in deze korte video. Gisteren avond heb ik nog een blok voor de Albion pers gemaakt waardoor deze nu op drie balken staat en verder helemaal klaar is voor het monteren van de zware onderdelen. Daar heb ik een handje hulp bij nodig en wat geduld.

Het is al vrij goed gekomen vandaag. De pers staat op zijn definitieve plek. Mooi recht onder de lamp en ver genoeg van de muur af. Rinus kwam de herstelde onderdelen brengen en ik heb die gemonteerd op de pers. Maar nu moet ik nog even een handje hulp krijgen voor het optillen van de zware onderdelen zoals de stempel en het drukbed.

Als alles goed gaat komt Rinus morgen met de herstelde onderdelen voor de Albion pers. Dan kan hij eindelijk helemaal afgemonteerd worden en dat betekent dat dan ook de loodzware onderdelen, zoals het drukbed en de stempel, op de pers getild moeten worden om ze definitief aan de pers te monteren. En dat betekent dat de pers zo zwaar is geworden dat hij niet meer verplaatsbaar is. Ik heb nu nog de kans om nog een paar dingen te gaan doen met de pers voor het te laat is. Morgen ga ik hem recht in het midden onder de lamp zetten en er komen mooiere houten steunen onder te zitten. Ik begin er gelijk mee. Ik maak de pers klaar om te kunnen verplaatsen en omdat het Zondag is ga ik de rest van de dag zitten schilderen.

Tussendoor ga ik nog even bij John langs die een blok tekst heeft gezet in loden letters voor het Wiese-boek. We maken gelijk een drukproef om te kijken of alles klopt en ook de eerste pagina van het boek kan nu een goede proefdruk krijgen.

Zwaardere snijmachine voor de toekomst

Het was achteraf gezien toch een veel grotere klus dan ik dacht. De bordschaar is ook niet het aangewezen machien voor dit werk. Daar moet je een zwaardere schaar voor hebben en die heb ik straks ook nodig voor het snijden van boeken. Een vergelijkbaar geval als op de foto hiernaast. Daar ga ik nog wel eens goed naar zoeken.

Maar het was wel een goede oefening voor het werken met de bordschaar die ik straks vaak nodig zal hebben voor het snijden van materiaal voor mijn boeken.

John belde me nog, vandaag, om te vertellen dat hij een eerste pagina tekst voor het Wiese-boek klaar heeft. Alles met de hand gezet omdat zijn Monotype machine niet lekker werkt op dit moment. Morgen ga ik even bij hem langs om te kijken.

Rinus is beter, maar heeft nog geen kans gezien om de onderdelen voor de Albion pers te herstellen. Misschien lukt het hem Maandag en als dat zo is komt hij met die onderdelen naar het atelier. Dan kan de Albion verder afgewerkt worden en klaar gemaakt worden voor een eerste druktest. Maar daarvoor moeten nog wel een paar heel zware onderdelen op de pers gemonteerd worden.

Vanmorgen was ik weer paraat bij Toonbeeld om daar les te geven in klassieke schildertechnieken. Na de lunch ben ik langs John gegaan, onze letterfabrikant in Philippine, die voor mij de eerste pagina tekst gaat gieten met zijn Monotype letter-giet-machine. Zo komt er langzaam beweging in mijn plannen om zelf boeken te gaan drukken en binden.

Tot laat in de avond ben ik nog bezig met het snijden van kaartjes op de oude bordsnijder.

Vanmorgen was ik weer bij Toonbeeld om les te geven en de rest van de dag heb ik me bezig gehouden met zeer vervelende administratieve zaken en een weerbarstige digitale wereld waar ik niets van begroijp en ook helemaal geen interesse in heb. Maar goed. Het moest er even doorheen gejast worden en dat is nu gebeurd. Pas laat had ik even tijd voor het atelier en daar had ik nog ene mooi klusje voor.

John kwam langs en samen met hem constateerde ik dat de Albion pers te dicht op de muur stond. Het drukbed, dat over een rail heen en weer geschoven moet kunnen worden, stak iets verder uit dan ik voorzien had. De pers moest daarom zo’n 10 cm. van de muur af komen te staan en dat heb ik met een krik en een stuk stophout voor elkaar gekregen. Het is nu nog wachten op de herstelde onderdelen en dan kan de hele pers in elkaar gestoken worden om er mee te kunnen gaan drukken.

Vandaag had ik een beetje pech met de pers. Rinus is ziek en kon daardoor de te herstellen onderdelen niet herstellen en meebrengen. Maar dat komt later wel goed.

Ik schilder het portret (opdracht) af en zo ben ik mooi op tijd klaar voor het werk aan het schilderij over de zwevende kiezers. Daar moet nog een hoop aan gebeuren en aan het eind van de maand moet het klaar zijn, met nog een ander klein schilderijtje wat daar bij hoort en de stempotloodjes-lijst.

Milou is van een echte zwerfkat een huispoes geworden. Ze zit de hele dag binnen en komt slechts af en toe eens buiten. Regen en wind houden haar binnen en daar heeft ze het toch echt beter naar haar zin.