Het komt steeds dichterbij. Het drukken van mijn boek. Het Wiese-boek. Maar helemaal klaar ben ik er nog niet voor. Er moet nog het een en ander aangeschaft en gemaakt worden. Na het drukken begint het hand-boekbinden. Op een historisch verantwoorde wijze. Ook daar moet ik nog het nodige vaar uitzoeken en aanschaffen en John weet daar gelukkig alles van. Hij heeft een mooi voorbeeld klaarliggen van een boek zoals ik het wil gaan maken.

Ik probeer altijd Zondag als rustdag te houden. De enige dag in de week dat niets moet en er alle tijd is voor reflectie en bezinning. Maar dat mislukt regelmatig.

In een periode van slecht nieuws kun je maar het beste mensen aan het lachen maken. Voor een nieuwe serie schilderijen wil ik iets gaan doen met de clown. Daarin wil ik hem op reis laten gaan en hem onderweg tal van stomme streken uit laten halen. Ik denk aan een serie grote schilderijen waarom gelachen kan worden. Heel kleurrijk werk met de clown in de hoofdrol.

Intussen werk ik de lijst af met de (stem)potloodjes. Die is nu klaar en kan verder afgewerkt worden. Dan is er ruimte voor nieuwe plannen met schilderen en natuurlijk het drukken van het Wiese-boek. John heeft teksten drukklaar gemaakt en straks kan ik het eerste katern vorm gaan geven en verder uitwerken tot een drukbaar geheel. Daarvoor moeten nog wel een paar nieuwe tekeningen gemaakt worden die vervolgens omgezet moeten worden in cliché’s, maar daar heb ik straks weer alle tijd voor.

Vandaag begon de dag vrieskoud. Met bevroren ramen van mijn automobiel en een ijskrabber. Daarna ging ik les geven bij Toonbeeld. Klassieke schildertechnieken en dat ligt nu een beetje emotioneel omdat ik als voorbeeld een portretje van Milou bij me heb. Ook nu weer merk ik dat ze een beroemde poes was omdat iedereen de filmpjes over haar wel heeft gezien.

Na het lesgeven begint een zoektocht naar lijm voor het lijmpistool waar ik de potloodjes mee aan het lijmen ben op de lijst. Die is overal op. De oplossing kwam van onze eigen bouwmarkt te Hoek waar Ronald me een van zijn eigen lijmpistolen leende voor een dunnere maat lijmstaafjes. Ik kan dus weer vrolijk verder.

Ik kijk al geruime tijd geen nieuws meer vanwege al het slechte nieuws. Om helemaal zuur van te worden. Maar daar heb ik een kleurrijk tegengif voor in de vorm van de clown. Die had ik nodig voor een foto en daar begin ik de dag mee. En daar wordt ik dan vanzelf weer vrolijk van. De rest van de dag werk ik aan het kader van stempotloodjes voor het schilderij van de zwevende kiezer, waar de clown prominent op voorkomt. Zo heb ik een figuurtje uit dat werk laten werken aan de lijst met stempotloodjes. Dat maakt het leven gelijk een stuk leuker.

Vandaag staat alles in het teken van stemmigheid. Je mag stemmen (en dan weer vier jaar je bek houden) en ik ben bezig met een kader vol stempotloodjes voor het schilderij over de zwevende kiezer. Stammen ging heel snel omdat ik precies wist waar en op wie ik ging stemmen. Op een Top partij vol gemeentebelangen. Dit heeft ook alles te maken met lokale zaken zoals het veilig maken van de racebaan bij mij voor de deur. Ik had dus even tijd over om op de molen te gaan kijken waar hard gewerkt wordt. Ik lees vaak dat molens voor de lol draaien, maar hier wordt gewoon gemalen. Van heel veel graan naar heel veel meel. De mannen van de gemeente kwamen nog langs met hun grote zuigwagen, die hier ‘d’nolifant’ wordt genoemd. Zij kwamen mij vertellen hoe ik mijn afvoer, vanuit het atelier, op de riolering kan aansluiten. Mooi weer wat wijzer geworden vandaag.

Het was vandaag weer een drukke dag. Ik begon met het stuken van de laatste muur in het atelier, vervolgens ging ik even bij Toonbeeld langs om iets af te spreken voor de aankomende Kult-expositie met het thema ‘zilver’. Daarna ben ik verder gaan werken aan het potloodjeskader. Dat kost me nog steeds moeite omdat ik dan natuurlijk moet denken aan dat moment dat Niek me belde met vreselijke mededeling dat Milou doodgereden was. De kleine zwarte poes hier tegenover heeft zich vandaag niet vertoond. Maar dat kan tijdelijk zijn.

Het atelier interieur nadert de laatste afwerkfase. Daarna ga ik een wandje maken waarachter een toilet, een wastafel en een douche cabine komt te staan. Dan is de binnenzijde voltooid en kan ik aan het exterieur gaan beginnen. Vandaag schilder ik het schilderij over de zwevende kiezer af en ontdek ik een kleine zwarte poes aan de overkant. Een zwervertje. Net als Milou. Het diertje is onder een motorkap van een auto gevallen ter hoogte van de rotonde en is erg schuw.

In het atelier staat nog steeds een schilderij waar ik al veel te lang aan werk. Het moet af. Het had al lang af moeten zijn, maar door welbekende omstandigheden ging dat feest niet door. Vandaag is het dus Zondag. Rustdag. Maar er wordt dus toch ook gewerkt in het atelier.