Er komt heel wat bij kijken eer ik alles bij en voor elkaar heb om te kunnen drukken. Nu is de belangrijkste stap de bestelling van de cliché’s. Maar een cliché moet nog overnieuw getekend worden. Dat moet dus eerst gebeuren. Vandaag kwam ook mijn hoogtemeter binnen met de HH-maat (Hollandse hoogte 24,85 mm.). Om alle cliché’s op de juiste hoogte op houten voeten te kunnen maken.

Voor de tekening van het portret van Wiese ging Anouschka vandaag model staan in de galerie van Anne. (Lokaal 54 te Terneuzen). Als ik die tekening naar behoren heb kunnen maken kan ik alle tekeningen die ik nu nodig heb laten omzetten in cliché’s. Daar ga ik vanavond nog aan werken.

Langzaam vallen alle puzzelstukjes op hun plaats. Vandaag zie ik dat de pagina verhoudingen op mijn zetwerk niet kloppen. Dat maak ik gelijk in orde. ‘s-Middags ga ik bij Karel langs want die heeft speciale cliché tape voor me om de cliché’s op houten blokken te kunnen plakken. Zo kom ik steeds een stapje dichter bij het drukken.

Vanmorgen heb ik vooral aandacht gehad voor het maken van zetwerk voor de eerste pagina’s van het Wiese-boek dat in Augustus op tafel moet komen te liggen. Daarvoor heb ik vandaag ook nog even zitten schrijven. De puntjes op de i gezet om de tekst volledig af te werken zodat ik die stapsgewijs bij John aan kan leveren om die om te zetten in loden letters.

Maar ik heb ook alle muren van het atelier nu wit kunnen schilderen. De laatste stukjes muur heb ik nu ook gedaan. Daarmee kwam een lang slepend agendapunt op een eind. De verbouwing van het atelier kan beginnen zodra de aannemer tijd heeft. En die heeft het nog steeds druk. Zelf kan ik al wel wat voor gaan bereiden en dat zal de komende week wel gebeuren, verwacht ik.

Het kost tijd, maar er is vandaag een belangrijke stap gezet. Het zetwerk voor het eerste drukvel van het eerste katern van het boek over Wies, de gesel van Axel, ligt klaar op het drukbed van de Albion pers. De volgende stap is het bestellen van de cliché’s voor dit verhaal. Ik ga de cliché’s allemaal op en houten voet plakken en zo in het zetwerk monteren. Op de ouderwetse wijze, want anders gaat het nog langer duren.

Vandaag is het Pasen en dan doe ik even niks. Nou ja, bijna niks. Ik kan het toch niet laten om nog wat voor te werken aan het voorbereiden van het drukwerk wat ik straks wil gaan maken met de cliché’s. Daar moet nog het een en ander voor geregeld worden. De man die de magneetvoeten te koop aanbood reageert niet op de site van Drukwerk in de marge en niet op de mail die ik hem gestuurd heb. Dus moet ik wat anders verzinnen en dat vond ik.

Ook moet ik nog wat tekeningen maken voor het boek. Daar is het nu een uitgelezen dag voor.

Het zal niet zo heel lang meer duren dat ik alle pagina’s van het Wiese-boek ga drukken. Als die allemaal gedrukt zijn zullen al die losse vellen papier samengebonden moeten worden tot een boek. Dan heb ik het binnenwerk klaar en heb ik een zogenaamd boekblok. Dat moet dan netjes recht gesneden worden met een snijploeg of papierploeg. Zo ging dat ook in de middeleeuwen en zo wil ik het ook doen.

Vandaag kwamen er twee snijploegen binnen die ik besteld had. Nu kan ik zo’n boekblok keurig strak snijden en verder gaan behandelen. Stapje voor stapje krijg ik steeds meer materiaal en gereedschap binnen om een boek te kunnen maken. In dit filmpje laat ik je zien hoe je met een snijploeg werkt.

Stap voor stap komt het grafisch atelier meer en meer tot leven. Vandaag komt mijn bestelling van boekbindmateriaal binnen en krijg ik een positieve reactie op mijn oproep op de site van Drukwerk in de marge voor de snijploeg. Cindy, van Stichting handboekbinden, heeft er een voor me. Twee zelfs. Een met een rond mes en een met een recht mes. Twee voor de prijs van één. Hagelnieuw.  Kley blij.

Maar het schilderatelier bestaat ook nog. Ik werk verder aan het schilderij met de twee circusartiesten en een bijpassende omgeving. Als schilder blijf je niet eeuwig hetzelfde schilderen maar heb je soms een nieuwe uitdaging in het vizier. Ik heb steeds meer interesse in de ‘losse toets’. Dat zie je nu vooral terug in de achtergrond. Die combinatie boeit me nu en zo hou ik er plezier in om te blijven schilderen.

Maar ook het schrijven staat niet stil. Ik werk al weer aan het volgende boekje. Dat wordt een poezenboekje over het korte leven van Milou. Een mooi verhaal vol emotie en liefde voor zo’n diertje wat dus heel dramatisch moest eindigen. Ik heb het er nog steeds moeilijk mee en ik mis mijn poezenkind dagelijks. Maar het boekje wordt een juweeltje. Ook qua vormgeving en uitvoering. Een collectors item.

‘s-Avonds hou ik me nog even bezig met het uitlijnen van zetwerk, wat niet helemaal goed vlot omdat ik nog lang niet alles in huis heb om goed te kunnen drukken. Nu bots ik tegen een iets te grote magneetvoet aan. Ik moet nu iets verzinnen. Een kleinere magneetvoet zien te vinden of mijn pagina lay-out aanpassen. Ik kies voor het eerste en ga zoeken op de site van Drukwerk in de marge. Daar kom ik al snel tegen wat ik zoek.

Vandaag hou ik me niet al te intensief bezig met de verwerking van mijn stookhout stapel. Ik was er gisteren te moe van geworden en ik doe het, vanaf nu, wat rustiger aan omdat er belangrijkere zaken liggen te wachten. Zoals het afschilderen van het portretje van Kim Jong Un. Ik maak er vandaag ook gelijk het kader voor.

Ik heb nu een pracht van een blokpers, maar daar hoort ook nog een snijploeg of papierploeg bij te zitten om een boekblok strak te kunnen snijden als het net ingebonden is. Zo’n ploeg moet ik nog ergens zien te vinden en daarom doe ik in dit filmpje hier een oproep voor aan al mijn grafische vrienden die er mogelijk wel ergens een hebben liggen slingeren.

Toch werk ik ook vandaag nog even met de kettingzaag en het hakblok om zo veel mogelijk stookhout te kunnen verwerken. Elke dag doe ik nu een beetje tussen de bedrijven door.

Vervelen zal ik me niet snel. Genoeg te doen. Ik begin de dag altijd met grootse plannen, maar die kan ik lang niet allemaal in één dag afwerken. Gelukkig zijn er meer dagen in het vooruitzicht en kom ik vandaag alleen tot het verwerken van de houstapel(s) die voor het atelier in het gras liggen.

Verder heb ik vandaag wel nog wat materiaal kunnen bestellen voor het boekbinden. Dat gaat nu ook steeds dichterbij komen.

Die mooie cliché die ik gisteren per post ontving heb ik vanavond toch nog even afgedrukt. Ik kon het niet laten. Ondanks de vermoeidheid toch nog even gedaan en het resultaat is een mooie plaat. Ik ben er blij mee en ik ga er nog wel iets leuks mee doen.