Het avontuur met de foliepers

Gisteren kwam alles ineens in een sytroomversnelling. Hals over kop moest ik de bus reserveren en vandaag kon ik alles overbrengen naar het atelier. Een hele klus. Het ging allemaal goed, tot op het laatste moment. Voor vijf uur moest de bus terug zijn bij de verhuurder en daardoor had ik grote haast op het allerlaatste moment. Daardoor vergat ik mijn eigen autosleutels mee te nemen. Gelukkig bracht Arjelien me naar huis en weer terug bij de auto, na het docenten overleg bij Toonbeeld. Zij was vandaag dus de reddende engel in een heel volle dag activiteit.

Een lijst maken en plannen wijzigen

Het is best lastig dat ik nu niet meer in het atelier kan zagen. Dat moet buiten gebeuren en daar regent het. Dus wijzig ik mijn plannen een beetje en wil ik gaan schilderen. Maar ook dat plan wijzgt meteen na een telefoontje van de eigenaar van de foliepers. Ik spreek af dat ik die morgen op ga halen. Omdat ik niet met de paardentrailer kan rijden (daar moeten eerst de remmen van de voorste as van gerepareerd worden) huur ik weer de bus met laadklep die ik eerder ook al huurde om de Albion pers op te halen.

De rest van de dag hou ik me bezig met het organiseren van het grote avontuur morgen en het maken van de lijst. Tussen de buien door. Ik maak een nieuw profiel wat ik net even mooie vind voor dit werk.

Niks-doe-dag

Helemaal niks doen lukt me eigenlijk nooit. Vandaag had ik slechts een klein klusje. Een verkocht schilderij ophalen bij Art Gallery Pot om in te lijsten. En dat ga ik dan morgen doen, want vandaag is het Zondag en dat is de enige dag in de drukke werkweek dat ik een poging onderneem om uit te rusten, voor ik weer verder ga.

Maar dit is ook de dag dat ik even kan genieten van mijn huisje en omgeving. Het is vandaag kil en zelfs een beetje koud en dan is het heel erg fijn als je een Rayburn fornuis hebt. De schoorsteen rookt. Niet goed te zien op de bovenstaande foto, maar ik ben lekker aan het kokkerellen en genieten van mijn landelijke omgeving.

Een heerlijke dag om ook een beetje te werken aan het poezenboek. Het verhaal over Milou. Ik maak een definitieve cover voor het standaard boekje, dat gewoon gedrukt wordt bij een moderne drukkerij, hier in het dorp. De handgedrukte versie wordt iets heel speciaals. Dat boekje ga ik drukken op de Victoria pers.

Pech met de trailer, een expositie en een hijsopstelling

Het zat vandaag even niet me. Ik wilde de trailer laten keuren om er zeker van te zijn dat die technisch 100% in orde is, maar bij de aanhanger specialist kwam een gebrek aan het licht. De remmen van de voorste as werken niet mee. Dat moet eerst hersteld worden om de aanhanger te kunnen keuren. Maar er kwamen nog wat kleine gebreken aan het licht. Dat kan ik gelukkig zelf oplossen. Maar dat viel dus wel even tegen. Nu moet ik dus toch een bus gaan huren om de foliepers op te halen.

Als ik drie bouwstempels op ga halen in Middelburg zie ik een fantastisch leuk autootje staan. Een echte Fiat 500. Die bouwstempels heb ik nodig om de takel aan te bevestigen om de foliepers op te kunnen hijsen. Van de bouwmarkt leende ik een steigerpijp en twee klemmen om de dwarsbalk te kunnen maken.

En dan kwam ik bijna te laat voor de opening van de expositie bij Galerie Lokaal 54. Het was weer een drukke dag vol activiteiten.

Het portret van Wiese

Met Anouschka ben ik naar Middelburg gegaan waar Michele, uit Middelburg, een pracht van een 17-de eeuws kostuum heeft gemaakt voor ‘Wiese’. Dat portret ga ik straks schilderen voor het boek over ‘De gesel van Axel’. Op het standaardboek komt dat portret in kleur op de cover te staan en in het handgedrukte boek komt het portret als plaat in het boek te staan.

Het ging buitengewoon snel en goed. Ik heb schitterende foto’s en ik kan vanavond al aan de slag met schetswerk.

Het drukken van het boek op de Albion pers zal nog even duren omdat eerst nog onderdelen voor de pers opgemeten en gemaakt moeten worden. Ook moeten alle tekeningen nog worden omgezet in bruikbare clichés. Dat is een proces wat ik straks zelf kan doen in het atelier met de cliché machine die ik laatst heb opgehaald in Sambeek.

Alles kost tijd en geduld is een schone zaak. Maar stap voor stap komt het drukken van het boek dichterbij. Veel stappen zijn al gezet. De laatste stappen zijn altijd het lastigst.

Grootse plannen en avonturen

In deze, wat langere, video licht ik toe wat er zoal aan werk is verzet in het grafisch atelier en wat er nog gaat komen. Twee belangrijke stappen zijn nog te zetten wat betreft  het drukproces. Voor de Albion pers moet een tympaan en een frisket gemaakt gaan worden om een boek te kunnen drukken. Dat onderdeel is echt onmisbaar vanwege de registerspelden die elke pagina exact in de juiste positie kunnen houden. Daarnaast moet er gezocht worden naar een trapmechanisme voor de Victoria pers. Voor beide zaken moet ik naar Antwerpen. Daar zit Patrick Goossens die mij mogelijk kan helpen om dit voor elkaar te krijgen.

De loodzware foliepers

Een ander belangrijk ding is de foliepers. Die heb ik er een gekregen van een aardige man uit Sambeek en dat ding moet nu opgehaald worden. Maar dat gaat niet zomaar. Dat geval weegt 370 kilo en ik moet een hijs,-en vervoerplan maken om dat apparaat hier te krijgen. Een takel, twee bouwstempels en een paardentrailer gaan daarbij helpen. Voor dat plan moet ook nog wat gemaakt worden. O.a. een rijplaat om met een palletwagentje de zware pers in de trailer te kunnen rollen. Die maak ik vandaag. Zo kan ik dat onderdeel ook van mijn lijstje schrappen.

Een foliepers heb ik nodig om gouden letters en afbeeldingen in de kaft van een boek te kunnen drukken. Letters kunnen nog wel met de hand gedrukt worden, maar een wat grotere afbeelding niet. Daar heb je echt zo’n pers voor nodig die de preegstempel verhit en met 8 ton druk in het leer van de kaft kan persen.

De voorbereidingen voor beide avonturen zijn nu in volle gang. Komende week hoop ik de foliepers op te kunnen gaan halen en de week daarop verwacht ik een bezoek te kunnen brengen aan het drukkerij walhalla van Patrick Goossens. En dan moeten er nog een paar belangrijke stappen gezet worden. De bouw van sanitaire voorzieningen in het atelier, een donkere kamer voor de cliché machine op zolder, waterleiding moet aangesloten en aangelegd worden, de buitengevel moet zwart geschilderd worden en de metalen letters van het atelier moeten op ed gevel gemonteerd worden, enz. enz. enz. Ik zal me niet vervelen dit jaar.

Rembrandt en nieuwe bellettering

Het is zover. De wagen is opnieuw beletterd als een eerste stap in de richting van grote veranderingen. De buitenkant van het atelier zal weldra volgen

Het ‘Nachtwacht project’ bij Toonbeeld komt nu snel in een eindfase en daarom moet ik hard aan de slag om mijn deel van alle 18 delen van dit schilderij af te schilderen. 18 Juni zal alles in elkaar gestoken worden en dan moet dit natuurlijk helemaal af zijn.

Stempotloodjes, asperges en takelplannen

Het was vandaag weer een drukke bedoening in en om het atelier. Ik werk nog een beetje aan de lijst met stempotloodjes, rond het schilderij over de zwevende kiezers, en ik maak het geheel klaar voor transport naar het Stadhuis.

Tussen de bedrijven door ga ik spullen bij elkaar zien te krijgen om de foliepers te kunnen vervoeren. Dat ding weegt compleet ongeveer 370 kilo. Als ik de losse onderdelen er uit haal weegt hij 320 kilo. Genoeg om takelplannen te maken, want dat ding moet van de grond getild worden om op een pallet gezet te kunnen worden. Ik heb al een plan. Met een takel en bouwstempels.

Daarvoor ga ik even naar Paulette, van de Zeeuwsche kringloopbeurs in Sint Jansteen, want daar begint meestal het succes van mijn plannen. Op weg daar naartoe stop ik even bij de aspergeboer voor het avondeten.

Ook breng ik de auto naar de beletteraar die er voor gaat zorgen dat er morgen nieuwe belettering op de Dodge komt et staan. Op het fietsje ga ik terug naar het fort. Een mooie tocht vol tegenwind door ons prachtige Zeeuws Vlaamse land.

Asperge feest op de hotplate. Het was weer heel ontzettend lekker.

Maandag-werkdag

Met verbouwingsplannen voor het atelier en het huisje, het ontwikkelen van mijn grafisch atelier, het drukken van het Wiese-boek, het schrijven, illustreren en drukken van het poezenboekje, het werk in de moestuin en natuurlijk ook nog schilderen, heb ik het dit jaar redelijk druk. Maandag begint dan ook altijd met een waslijst aan doe-dingen die allemaal gedaan moeten worden. Ik heb nu wel geleerd dat je dingen ruim moet spreiden, omdat er anders niks van terecht komt. De lijst is weer lang. En het eind is nog lang niet in zicht.

Geclown op doek

Vandaag begon ik de dag als clown. Gisteren had ik een poging gedaan om de clown goed te fotograferen, maar uiteindelijk was ik niet tevreden over het resultaat. Zo kreeg ik een uitstekend excuus om nog eens in de flap schoenen te stappen en de foto’s overnieuw te maken. Dan begint mijn dag meteen bijzonder vrolijk. Maar er moet ook geschilderd worden op doek. Ik maak een mooie start. Van schets naar eerste opzet. Er is nog een hele weg te gaan maar de start is prima.

Ik schilder de clown vandaag dus twee keer. Een keer op mezelf en een keer op doek. Dit zal ik de komende tijd wel vaker gaan doen omdat ik model zal gaan staan voor een serie schilderijen over de clown die op reis gaat en daarmee in tal van vreemde situaties beland.