Het was vandaag weer eens lekker feestelijk in het dorp. Onze Brandweer viert feest en dat lieten ze even horen. Ik ben vandaag in de ochtend verder gaan werken aan de moestuin. De prei gaat de volle grond in en ik zaai twee rijtjes peen. Flakkeese. Wel wat laat, maar dat komt goed. Op de molen wordt hard gewerkt aan het malen van Zeeuws graan tot Zeeuws meel. Zeeuwse blomme.
In het atelier werk ik voort aan een schilderij van een hele serie over de clown die op reis gaat en tal van merkwaardige zaken tegenkomt. Die clown moet vanavond nog gefotografeerd worden en op doek terecht komen. Ik heb dus nog wel wat te doen vanavond.
De dag begon weer met lesgeven bij Toonbeeld. Daarna volgde een vruchteloze speurtocht naar een vlaggenstok-uithaalstok, of zoiets. En ik sluit de dag af met een afscheidsfeestje van drie Terneuzense wethouders waarvan ik er twee heel goed ken. En dan is het al weer tijd voor de avondmaaltijd. Daarna duik ik het atelier weer in om verder te werken aan mijn nieuwe schilderij.
Onze fietsenmaker bracht mij, en vele dorpsgenoten, op een goed idee. We gaan de Hoekse vlag uithangen omdat het straks feest is in het dorp. Nu heb ik natuurlijk wel een vlag, maar die valt weg achter de bomen bij het huisje en daarom besloot ik een steun te gaan halen bij onze bouwmarkt en een vlaggenstok, zodat ik de vlag aan het atelier kan hangen. Dat moet straks nog helemaal opgeknapt worden, maar de vlag hangt er dus al.
In het atelier hou ik me bezig met een nieuw schilderij waar van alles nog voor verzonnen dient te worden. Iets met circusartiesten, vrolijkheid, vervreemding, feestelijkheid en georganiseerde gekte. Daar ben ik de hele dag mee zoet.
Via facebook zie ik iets verschrikkelijk leuks voorbij komen. Dirkje Wigarda heeft een schilderijtje van Milou gemaakt. Het was een moment in de winter toen het regende en madam door haar luikje naar buiten keek om te zien of het een beetje ‘poezenweer’ was.
Milou hield niet van regen en kou en liep, na enige aarzeling, terug naar haar mandje bij de kachel. Dirkje heeft het moment geschilderd dat Milou de buitenwereld bestudeerde en na enig dralen besloot om naar haar mandje terug te keren. Dit schilderijtje komt uiteraard ook in het poezenboek te staan, wat nu nog samengesteld en verder afgeschreven dient te worden.
De trailer krijgt even wat aandacht van de oliespuit. Ik olie alle scharnieren en roestige bouten en moeren in om straks alles wat gerepareerd moet worden los te kunnen halen en eventueel te vervangen. Dan is de trailer technisch helemaal in orde en kan ik overwegen om hem verder op te gaan knappen, als ik hem ten minste wil houden, want ik heb hem vooral aangeschaft voor de verbouwing en het vervoer van persen en ander grafisch materiaal wat ik nog wil binnenhalen, zoals de foliepers.
Omdat ik Zaterdag van alles te doen heb besluit ik om vandaag de trailer op te gaan halen. Maar eerst maak ik een tekst voor Kult, waar mijn schilderij ‘Zondagse kool’ geëxposeerd wordt op de ‘Zilver tentoonstelling’. En dan nog even alle zooi uit de tuin wegbrengen naar de stort, even langs de beletteraar voor de belettering van de Dodge, waar hij a.s. Woensdag aan begint, en dan is het zover. Ik rij naar Kapelle. Naar Autobedrijf Koens, waar de trailer klaar staat om aan te pikken. Het ding heeft een eigen kenteken wat ik meteen op mijn naam laat schrijven. Eenmaal thuis bekijk ik mijn nieuwe aanwinst even wat grondiger en maak ik een lijstje met dingen die er aan moeten gebeuren. Technisch is het ding in uitstekende staat. Alle verlichting werkt, hij remt en hij is compleet. Er moeten wat kleine dingetjes aan gebeuren, maar dat doe ik later wel. Nu eerst koken en daarna schilderen.
De werkweek is weer goed begonnen. Ik ga een berg zang met puin verzetten die in de weg ligt in de moestuin, ik inventariseer alle werkzaamheden en te vervangen onderdelen aan de Victoria Merkur pers. Ik maak plannen voor het ophalen en transport van de foliepers en ik ga bij de gemeente langs om te bekijken hoe en waar we het schilderij met de zwevende kiezer op kunnen gaan hangen. Daarna ga ik vlot richting Kapelle waar ik een paardentrailer heb ontdekt voor een leuke prijs en daarmee ga ik dan de foliepers ophalen. Maar dat ding zal er niet zomaar in komen te staan. Hij weegt 370 kilo en zal eerst van de grond getild moeten worden om op een pallet te zetten en met een pompwagentje in de trailer te duwen. Zo verzin ik wel weer tal van nieuwe avonturen.
Vandaag is het Zondag en dat betekent dat ik uitslaap en de vermoeidheid van de afgelopen weer een beetje kwijt probeer te raken door helemaal niks te doen. Dat wil niet zeggen dat ik echt helemaal niets doe, maar heel weinig. Niets moet en alles kan, vandaag. Ik geniet nog een beetje na van de dag van gisteren. Ik fotografeer een schilderij van Ineke, dat ze maakte over de twee poezenkindertjes van Milou. Dat komt natuurlijk ook in het poezenboek te staan. Verder maak ik wat plannen voor de komende week en span ik een nieuw doek op voor een nieuw idee.
Als je op ambachtelijke wijze, met oude persen, loden letters, ornamentjes en clichés, dan moet je niet alleen alles wat je nodig hebt zien op te sporen maar, misschien nog wel belangrijker, contacten leggen in ‘het wereldje’. Vandaag kwam ik een aantal van die heel belangrijke contacten tegen en heb ik uitstekend kunnen netwerken op de beurs voor boekdrukkers die georganiseerd werd door ‘Drukwerk in de marge’. De club waar ik nu ook toe behoor. Daarnaast kreeg ik een aantal prachtige ornamentjes en initialen in handen waar ik mooie sier mee kan gaan maken in mijn eigen boekdruk avonturen.
Waarom een groeiende groep freaks hier zo enthousiast over is kun je zien in deze korte documentaire.
Na het lesgeven, bij Toonbeeld, ga ik met Johanna naar de prijswinnende boerderij van hen in Westdorpe. Daar tref ik ook Sjaco die wat later nog bij mij langskomt om alles in te meten voor de verbouwing in het atelier. De aansluiting van sanitaire voorzieningen. Heel veel meer dan dat doe ik vandaag niet. Een beetje energie vergaren voor morgen is het devies.
Met deze cliché machine ben ik in staat om alle boekillustraties om te zetten in clichés om ze af te kunnen drukken in een boek. Hiermee heb ik weer een nieuwe stap gezet richting het autonoom drukken van mijn eigen boeken.
De foliepers.
Maar ik zal nog eens terug moeten naar dit adres in Sambeek, want er staat ook nog een gratis foliepers die ik ook hard nodig zal hebben in de boekdrukkunst en een stapelpers.
Met de foliepers kan ik, behalve goudindruk, ook een behoorlijk grote preeg maken in het leer van de boek cover. Dat zijn allemaal dingen die ik straks wil gaan doen met het Wiese-boek en natuurlijk het poezenboekje.
Het was vandaag een heel dikke werkdag. Van ‘s-morgens vroeg tot ‘s-avonds laat ben ik aan het werk en heb ik vele kilometers gemaakt. Het zal een heel druk jaar worden voor mij, maar wel een jaar waarin er ook heel veel gebeurd.
Toen Rembrandt in 1606 geboren werd, had Wiese al het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld. Toch zijn ze dus min of meer tijdgenoten en ik vond het helemaal geweldig om haar aan Rembrandt’s Nachtwacht toe te voegen als eigen aanvulling op mijn deel van de 18 andere schilderijen van docenten en cursisten van Toonbeeld. Dat is een project waar ik al eerder over publiceerde en wat straks in elkaar gestoken gaat worden. Omdat Anouschka model gaat staan voor ‘de gesel van Axel’ schilder ik haar in dat doek. Anders klopt het verhaal niet meer. Hoe Wiese er uit gezien heeft weet geen mens. Wat we wel weten is dat het een dame was waar je niet mee kon spotten. Een echte furie die ‘met ijzeren vuist’ over het Land van Axel regeerde. Anouschka is actrice en model en zij kan als geen ander het karakter van Wiese vertolken. Aan de hand van wat we weten over haar kon ik de reconstructie maken voor het boek. En dat moet dus ook in dit schilderij terecht komen.
Het was vandaag een rustig dagje schilderen en een schilderij (Making sense) afleveren bij de galerie (Lokaal 54 van Anne Mannaerts) voor de nieuwe tentoonstelling die op 25 Mei wordt geopend. Die zit hier gelukkig zowat om de hoek. Morgen heb ik weer een dikke dag vol activiteit.
Wiese staat er wel redelijk op. Nu de rest nog. Daar ga ik me de komende tijd mee bezig houden.
