Een van de belangrijkste onderdelen in het spookverhaal over Wiese is haar magische pendel. De pendel van Muradur. Dat ding stamt uit de préhistorie en zal de drager ervan ongekende macht, rijkdom en succes brengen, maar ook de dood. Alle voordelen van de pendel gaan op een bepaald moment tegen de drager werken met de dood tot gevolg. De drager weet dat, maar hoopt dan de dood zo ver mogelijk uit te kunnen stellen. Wiese is er 75 jaar mee geworden (van 1531 tot 1606). Ze heeft er dus goed van kunnen leven, maar kwam wel vrij ongelukkig aan haar eind.

Die pendel moet dus ook te zien zijn op haar portret uit 1573. Daarom ga ik vandaag maar eens inspiratie opdoen bij de Zeeuwsche kringloopbeurs van Paulette in Sint Jansteen. zij heeft zelf ervaring met pendels en ik hoef dus niets uit et leggen. Samen lopen we door de winkel op zoek naar componenten om zo’n pendel samen te kunnen stellen. Echter blijkt dat moeilijker dan gedacht. Met lege (bijna) handen keer ik terug naar huis na een heerlijk moment van rondneuzen en kletsen. Het moet dus anders. Ik ga me nu richten op handelaren in edelstenen.

Ik schilder de pendel uit mijn hoofd zomaar wat verstopt in het schilderij. Hij is goed te zien, maar toch niet echt helemaal goed in detail zodat ik daar later nog wat aan kan veranderen als dat nodig mocht zijn.

De combinatie van letters zetten en schilderen blijkt een ideale combinatie te zijn. Als ik even afleiding wil ga ik letters zetten en nadenken over het maken van de mooist mogelijke pagina lay-out. Verder werk ik vandaag ook aan de insluittafel die ik laatst van Karel kreeg. Dat is een prachtig doorleefd industrieel ding, maar ook wat wankel en dat moet opgelost worden. Ik heb daar wel wat ideeën bij, maar Ronald, van onze Hoekse bouwmarkt, heeft daar aanzienlijk meer ervaring mee en hij geeft me een aantal heel bruikbare tips om dit helemaal goed af te werken.

Vandaag is het Zondag en dat is eigenlijk mijn niks-doe-dag, maar vandaag even niet, want ik heb veel te doen. Allemaal leuke dingen. Om te beginnen kijk ik nog met nieuwe inzichten naar de opmaak van de pagina;s van het Wiese-boek. Pagina 12 ligt tegenover de titelpagina op het drukvel en die pagina ziet er gewoon helemaal niet mooi uit. Dat moet anders en ik gooi het hele zetwerk open om daar drastische verbeteringen in aan te brengen. Als voorbeeld heb ik mijn mooie boek uit 1664.

Dar wordt heel mooi gewerkt met initialen en dat ga ik dus ook doen. En als je daar dan mee bezig bent zie je dat ook de aantiteling anders moet. Een klein zinnetje wordt een reeks regels. Dan wordt zo’n pagina meteen mooier. Maar bij het laatste woord zijn mijn ‘e’s op van de Hollandse Mediaeval van Sjoerd Hendrik de Roos. Een prachtig ontwerp uit 1912. Via Drukwerk in de marge vraag ik of iemand nog wat letters heeft liggen en of ik daar wat van over kan nemen. Het liefste een volle kast van 16 punten mager.

Een vrij lege kast Hollandse Mediaeval van 16 punten. Out of sorts…

Naast letterzetten ben ik ook aan het schilderen aan het portret van Wiese. Zo heb ik voor vandaag een mooie balans in afwisseling van werk.

Er was de laatste tijd hard aan gewerkt en dan zie je vandaag waar al die moeite goed voor is geweest. Het werd een prachtig feest in een zonovergoten kunst en cultuur paradijs hier in Terneuzen. In dit filmpje neem ik je mee naar het feest waarin het hele team van Toonbeeld laat zien wat er allemaal mogelijk is op het gebied van beeldende kunst, theater en muziek.

Het complete werk

Het Nachtwacht project werd onthuld, drie portretten van onze burgemeester die zelf langskwam om ze te onthullen, docenten en cursisten lieten zien en horen wat hier zoal bedacht, ontwikkeld en gemaakt wordt. Er waren heerlijk hapjes drankje en verkoelende ijsco’s, kortom een heerlijke feestdag.

Morgen is het de grote dag bij Toonbeeld. In zomerse sferen gaan we bezoekers trakteren op muziek, workshops, exposities, striptekenen en nog veel meer. Er staat en ijscotent en er kan lekker gegeten en gedronken worden. En feestjes bouwen kunnen we hier wel. Om alles goed te kunnen organiseren en regelen werd er vandaag nog even hard gewerkt aan de opbouw van het feestterrein. Morgen om 10.00 u. ben ik hier weer. Met tekenblok en pennen om vier pagina’s strip te tekenen over Wiese (de gesel van Axel), die zich nestelt in ons dorp. Die pagina’s komen ook in het handgedrukte boek te staan.

Het schoot me zomaar te binnen toen ik gisterenavond zat te kijken naar het portret van Wiese wat in nu aan het maken ben. ‘Mona Wiesa’. Het heeft wel iets weg van de Mona Lisa en die echo uit de middeleeuwen is wel heel toepasselijk voor een dame uit de 17-de eeuw die, naar mijn bescheiden mening, een stuk fataler is dan dat Mona-toetje van Leonardo da Vinci. Wiese was een heftig mens. Een ‘wild wief’, zoals ze omschreven staat in een oud lied. Charmant en duivels tegelijk. Mona Wiesa vind ik wel een mooie titel voor dit schilderij.

Aanstaande Zaterdag is het groot feest bij Toonbeeld in Terneuzen. Daar staat dan een grote circustent en in en om die tent is dan van alles te doen en te beleven. Binnen zal dan rond 13.00 u. het ‘Nachtwacht project’ van Toonbeeld gepresenteerd worden. Met 18 cursisten en docenten hebben we ieder een deel van het beroemde schilderij voor ons rekening genomen. Iedereen zal er iets van zichzelf of de tijd waarin we nu leven aan toevoegen. Ik heb ervoor gekozen om Wiese in het schilderij te verwerken. Wiese is een geestverschijning uit mijn omgeving waar ik nu een boek over aan het schrijven en illustreren ben. Ook Milou had ik er in willen schilderen, maar dat heb ik niet gedaan. Daar heb ik nu wel een beetje spijt van want dat had wel zo leuk geweest om dat eigenwijze koppie van de diertje in zo’n schilderij terug te zien.

Tussen de bedrijven door ben ik nog wat aan het werk geweest in de tuin. Er groeien nu volop aardbeien waar feestelijke zomerse boterhammen van gemaakt kunnen worden.

Het grafiek atelier is nog volop in ontwikkeling, maar het gaat me allemaal veel te langzaam. Om er meer vaart in te krijgen wil ik een doorbraak gaan forceren door op zoek te gaan naar cruciale onderdelen voor de Victoria pers en wil ik een plan gaan maken om een tympaan en een frisket te gaan maken voor de Albion pers. Dan zouden beide persen in bedrijf kunnen worden genomen en kan ik een begin maken aan het drukken van het eerste boek.

Karel kwam vandaag nog langs met een historische insluittafel. Die past wel bij de Albion pers en er is nog een beetje ruimte. Met wat schuiven en proberen lukt het ons om de tafel in te passen in het atelier.

Toen ik in 2015 mijn kleine paradijsje kocht wist ik dat dit een van mijn beste investeringen ooit zou worden. Vandaag kan ik er van gaan genieten. Ik ben al lekker op weg om dit helemaal naar wens om te vormen. Met name het atelier is nu een plek waar ik intens van kan genieten. Ik ben er nog lang niet, maar het begin is er en de rest zal spoedig volgen. Vandaag is het zo’n dag dat ik even niks moet. Geen papier vol met doelen die gehaald moeten worden en alle tijd om even niets te moeten doen.

Vanmorgen vroeg zag ik al weer mensen langs komen lopen die op zoek zijn naar een dergelijk plekje. Ik sprak hen even aan en ik hoor van hen dat alles steeds duurder en schaarser wordt. Ik was dus precies op tijd. In mijn brievenbus vind ik een brief van iemand die vraagt of ik mijn huisje wil verkopen. Het antwoord is en blijft ‘nee’.