Er moet het een en ander buiten de deur gebeuren. Boodschappen doen, bijvoorbeeld. Uitgebreid. De kolen zijn op en ik ga nieuwe halen in België waar ze mensen als mij beter begrijpen dan in Nederland. Op de terugweg ga ik even bij Eric langs om wat bij te kletsen over onze plannen met papier scheppen en het maken van mooi drukwerk op een degelpers. Bij Eric heb ik een ontmoeting met Loes, de poes.

Het schilderij ‘De grote ontsnapping’ is vandaag gevernist. Hierna kan het naar de galerie. Het is een eerste schilderij over de clown die op pad gaat om geluk te zoeken en onderweg in tal van bizarre avonturen beland. Hierover komt later ook een boek. Maar eerst nog een hele reeks schilderijen en tekeningen.

Het eerste schilderij is het vertrekpunt. De clown bevindt zich in een donker bos vol afgezaagde boomstronken en bomen die nog gekapt gaan worden. Helemaal op de achtergrond zie je nog een machine die de aarde aan het opeten is. Zo’n monsterlijk ding wordt gebruikt voor de winning van bruinkool en vernietigd het landschap, inclusief boerderijen, huizen en zelfs hele dorpen en gehuchten. Alle moet kapot voor de economie. Het leven doet er dan niet meer toe. Op een van de afgezaagde boomstammen ligt een dode kanarie. Symbolisch voor de kanarie in de kolenmijn. Als die van zijn stokje gaat is het al te laat. De poes zit op een afgezaagde boomstronk en weet de weg naar een prachtig landschap dat zichtbaar is door het poortje van bomen. De clown ziet het niet, door zijn lantaarn, maar de kat zal hem er naartoe leiden.

Na het vernissen werk ik door in de druckerye. Opruimen, nog wat extra afdrukken maken voor het archief op stralend dik wit papier en omdat er toch nog een foutje zat in de proefdruk van gisteren maak ik nog wat extra proefdrukken van die pagina.

Pagina’s maken is een klus op zich. Ik laat me leiden door wat ik zie tijdens de opbouw van zo’n pagina. Ik weet wat ik er op wil zien en waar het ongeveer moet komen te staan. Dat betekent een dagje knutselen met letters, initialen en clichés. Verschrikkelijk leuk werk. Ik combineer dat met de Zondag. Dan is het tijd voor rust en bezinning, broodjes bakken en uitslapen. Gewoon lekker genieten en ook nog wat presteren.

Vanavond ga ik verder met ontwerpen. Ik ga nog een proefdruk maken en die beoordelen nut, bruikbaarheid, toonwaarde en schoonheid. Dan zie ik vanzelf of er nog iets bij moet, of dat er juist iets af moet, of helemaal niks meer aan doen. Dit is zo’n ontwikkelproces wat ik ook heb met het maken van mijn schilderijen.

Met een drukproef zie je meteen wat er niet goed aan is. Om te beginnen wat zetfouten. Dat viel overigens erg mee, maar die zin onderaan kon echt niet. Daarmee was het geheel uit balans.

Die zin heb ik dus weggehaald en het nummer symbool en de stippellijn naar het midden verplaatst. Dat ziet er meteen een stuk beter uit. Vanavond ga ik op mijn gemak alles nog eens goed bekijken. Het grote initiaal is nu in zwart gedrukt voor de drukproef, maar die wordt straks in goud gedrukt en de letter ‘O’ in rood.

Herman Donkelaar

Lang leek het er op dat er van Herman Donkelaar, de man achter de vele schilderijtjes van de Vischpoort van Harderwijk, geen foto meer bestond. Maar vandaag kwam hij als bij grote verrassing toch voor de dag in de plaatselijke krant.

Een leuk schilderijtje bij de Zeuwsche Kringloopbeurs

Destijds kocht ik een leuk schilderijtje van die Vischpoort.Ik kocht het omdat ik er gelijk een klik mee had. Het was geen hogeschool schilderkunst, maar wel een heel plezierig geschilderd tafereeltje.

Na een behoorlijke speurtocht kwam ik er achter dat dit gemaakt was door Herman Donkelaar uit Harderwijk. Via die zoektocht kwam ik er ook achter dat Herman, samen met zijn broer Appie, mogelijk een leuk verhaal hebben. Het verhaal wat nooit verteld is over twee aandoenlijke kereltjes die samen aan de weg timmerden met het, aan de lopende band, maken van schilderijtjes van de Vischpoort, de haven, straatjes etc. Appie maakte de lijsten en Herman de schilderijtjes.

Het is niet ondenkbaar dat ik er ooit nog een boek over ga schrijven. Dat hangt natuurlijk af van het verhaal. Zit er een goed verhaal in? Dan komt er een boek over deze twee bijzondere gebroeders.

Hollandse Mediaeval, in 1912 ontworpen door Sjoerd Hendrik de Roos, is wel mijn favoriete letter waar ik al geruime tijd achteraan zit om genoeg hiervan te verzamelen voor het drukken van boeken. Het eerste boek wat ik in dit lettertype wil gaan drukken is het poezenboekje. Over het leven van Milou. ‘De kleine poes die een beetje beroemd werd’. Karel kwam vandaag langs met een geweldige verrassing. Zes polissen met Hollandse Mediaeval in 12 punten. Nu heb ik genoeg letters om het poezenboekje te gaan zetten.

Het distribueren van letters verloopt niet zoals ik het had gewenst. Door diverse afleidingen heb ik deze klus nog niet kunnen voltooien. Maar dat gaat vandaag toch echt gebeuren. Al wordt het middernacht.

Het is vandaag werken geblazen in het atelier. De teksten van het Diva boekje die al gedrukt zijn kunnen gedistribueerd worden en daarnaast heb ik zelfs nog teksten van de Koppermaandag prent te distribueren. En dat is veel werk waar ik de hele dag mee bezig zal zijn. Daarnaast heb ik ook nog heel veel ander werk klaar liggen om aan te pakken. Kortom. Veulsteveul werk.

Vandaag kreeg ik met de post een prachtig cadeautje. En zogenaamde ‘Stove fan’. Dat is een ventilator die je op de kachel of Rayburn kan zetten om een stroom warme lucht naar de wat koelere plekken van de kamer te blazen. Een super ding.

Voorts kreeg ik vandaag bericht over een pakketje dat zoek geraakt leek. Het was echter bezorgd bij een afhaalpunt in Terneuzen. Zonder dat de pakketbezorger daar een bericht over had achtergelaten. Maar ik heb het opgehaald. Een zethaak met bronzen letters voor het maken van goudindrukken in leer. Dat heb ik straks nodig voor het maken van het Diva boekje.

Het was de bedoeling dat ik tegen elf uur klaar zou zijn met tal van zaken buiten de deur, maar dat werd pas om twee uur afgerond. Daardoor ben ik erg laat aan het werk in het atelier. Vandaag wil ik de keerzijde van de vellen die ik al gedrukt heb voor het Diva-boekje drukken en snel beginnen aan het zet,- en tekenwerk voor de volgende pagina’s. Dat gaat dus een latertje worden vandaag.

En zo zag het er vanavond rond elf uur uit. Nog eens 105 vellen voor het Diva-boekje gedrukt. Moe, maar dik tevreden.

Alexander Farnese, of wel, de Hertog van Parma, heeft een klassieke lijst nodig voor zijn statieportret. Zo’n lijst kom je met enig gemak tegen bij Via Mioni te Breda. Dus… Ging ik vandaag naar Breda voor het beste resultaat. Het mag geen nieuwe oud gemaakte lijst zijn, maar alleen een echte oude. Voor het portret gaan we nog even verder zoeken. Dat is een wat kleinere lijst die heel uitbundig en ook oud moet zijn.

Het is al weer even geleden dat ik in dit prachtige museum ben geweest van IJzendijke. Vandaag werd het gesprek voortgezet over het schilderen van het portret van de Alexander Farnese, Hertog van Parma. Om een goed beeld van hem neer te kunnen zetten worden er twee schilderijen gemaakt. Een echt portret, alla dat van Wiese, en een schilderij waar hij helemaal op staat.

Alexander Farnese zoals hij in 1557 werd afgebeeld door schilder Anthonis Mor, en zoals hij in het museum staat opgesteld.

Hierboven een van zijn statie portretten. In het museum staat een figuur (levensgroot) met dat prachtige kostuum. Voor mij een ideaal voorbeeld om een vergelijkbaar portret van hem te maken waar ook iets in verwerkt zit van zijn band met IJzendijke.

Eigenlijk had ik vandaag naar Breda gemoeten, maar dat liep een beetje anders. Morgen is er weer een dag.

Vandaag was het dan eindelijk zover. De eerste pagina’s van het Diva boekje werden gedrukt. Een jaar lang heb ik alles om me heen verzameld om dit te kunnen gaan doen. Het drukken van mijn eigen verhalen in boekvorm. Op de ouderwetse wijze. Dus met echte persen, loden letters en clichés. Best wel een bijzonder moment.

Het is wel een fraai gezicht. Al die vellen, 110 in totaal, voor het Diva-boekje. Ik heb vandaag lekker door kunnen werken hieraan en ik moet zeggen dat het me erg meevalt om op deze wijze te drukken.