Pokkenweer en een mooi boekje

Het is al lange tijd verschrikkelijk pokkenweer. Ook vandaag weer. Ik ga naar de molen, want die draait ook gewoon door met dit weertype, omdat Jelle een mooi boekje heeft meegebracht van papiermolen de Schoolmeester. Dat boekje is in 1961 gedrukt op geschept papier van deze molen. De cover althans. Duidelijk gedrukt op een degelpers en dat spreekt mij dus in twee opzichten enorm aan. Overigens gaan we voor onze molen ook zaken drukken op een degelpers. We denken aan het bedrukken van de meelzakjes met achterop een recept en een spaarkaart. Helemaal leuk.

Streekdracht en pannenkoeken

De dag begon vandaag fantastisch goed met bezoek van twee van mijn oude tuinvrienden uit Breda. Die had ik al weer even niet gezien en dan heb je wel weer wat te bespreken met elkaar. In de middag ging ik naar Van de Zande, onze lokale boekhandel, waar twee prachtige boeken over streekdracht op me lagen te wachten. Die kon ik bestellen met twee boekenbonnen die ik nog van Toonbeeld gekregen had. En omdat het pannenkoekenweer is kwamen er vanavond pannenkoeken op tafel.

Pokkenweer en een knikker-zoektocht

Het was vandaag absoluut en heel overtuigend pokkenweer. Weer om diep het atelier in te duiken en daar alleen uit te komen voor het hoogstnoodzakelijke. Zoals een gesprek met Brenda van Art Gallery Pot over de expositieplannen voor komend jaar. We hebben een prachtig idee voor een tentoonstelling wat later in het jaar. En als ik dan toch in Axel bent ga ik even langs bij Koster. De winkel waar je echt alles kunt vinden van wieg tot graf. Maar ze hadden geen knikkers van 22 mm. Ook onze dorpssuper heeft die niet en omdat ik geen zin heb in een lange vruchteloze zoektocht bestel ik ze toch maar via internet bij de knikkerprins.

Een droogrek maken

Hoewel ik eigenlijk van plan was om te gaan schilderen zie ik dat het buiten droog is en dat zelfs de zon schijnt. In een periode van alleen maar regen moet ik nu toch echt de kans waarnemen om buiten te gaan zagen. Binnen kan dat dus niet meer, vanwege het stof. Dus… Geen schilderdag vandaag. Ik heb straks de droogrekken dringend nodig en daarom besluit ik om te gaan zagen aan het droogrek.

Droogrek-maak-plannen en spruiten

Om straks het boekje van de Diva te kunnen gaan drukken heb ik een droogrek nodig. Een waar ik 100 vellen vers gedrukt papier aan kan hangen om te drogen. Een mooi voorbeeld van Thomas heb ik al gevonden op de site van Drukwerk in de Marge. Nu is het alleen nog een kwestie van materiaal vergaren en wachten op droog weer om buiten te kunnen gaan zagen. Als dat rek hangt kan ik gaan drukken. Dus is er een beetje haast bij.

In het atelier werk ik verder aan het schilderij met de clown. Daar wil ik deze week ver mee klaar zijn om direct daarna aan de schilderijen van de Diva te gaan werken.

Dit jaar heb ik maar een half gare noestuin door de opslag van bouwmateriaal. Toch heb ik nog kans gezien om wat te telen. Onder andere spruiten. En die zien er prima uit voor een heerlijke avondmaaltijd.

Een druilerige schilderdag

Het is bepaald geen weer om blij van te worden. De regen valt met bakken uit de lucht, alles is zeiknat en dat is dus uitstekend weer om lekker verder te gaan werken aan het schilderij met de clown. Ik wil er iets in stoppen wat refereert aan de grote boze buitenwereld. De wereld van de multinationals en andere bedreigingen voor onze aardbol. Echter wil ik niet in pamflettisme vervallen. Toch heb ik die negativiteit nodig om dit schilderij de juiste duiding te geven. Het is het vertrekpunt voor de clown die op zoek gaat naar kinderlijk geluk. Gewoon iets waar hij blij van wordt. Ontmoetingen, gekke streken, onzin en pret. Hij zoekt een uitweg. En die gaat hij vinden in vervolg schilderijen. Ik schilder vandaag een graafmachine in de achtergrond. Een monsterlijk groot ding wat de aarde opvreet voor bruinkool. Daar moet weer een Duits dorp voor wijken. Voor geld mag alles kapot gemaakt worden en om aan die wereld te ontkomen knijpt de clown er tussenuit. Het eerste schilderij van een hele serie die allicht spoedig een stuk vrolijker wordt.

Licht in de duisternis en een scherp mes

Vandaag is het dan wel Zondag, maar dat wil niet zeggen dat ik niks doe. Integendeel. Er is zo veel werk te verzetten dat ik het vandaag wel rustig aan doe, maar toch flink door pak. Om te beginnen ga ik werken aan het schilderij met de clown waar ik het licht in wil schilderen dat van zijn lantaren af komt. Maar ik ben ook aan het tekenen voor het Diva-boekje en ik vervang het mes van de zware Krause stapelsnijder. Dat lijkt niet echt scherp te zijn en ik heb een reserve mes wat dat wel lijkt te zijn. Een kwestie van even snel wisselen. Het mes wat uit de machine komt kan geslepen worden.

Een heel bijzondere verrassing

Vanmorgen kwam met de post een wel heel bijzondere verrassing binnen. Gesigneerd door Carel, èn Mathilde Willink. Een tijdsdocument wat mij enorm veel zegt. Ineens sta ik in verbinding met twee mensen uit mijn verleden waar ik bijzonder veel waarde aan hechtte. Ooit heb ik hen nog in het echt ontmoet, maar toen was ik te jong om te begrijpen wat dit later nog voor me zou gaan betekenen.

In het nieuws bij GO-RTV

Vandaag sta ik met mijn verhaal over de Koppermaandag prent op de site van GO-RTV, onze lokale omroep. Aanstaande Maandag is het Koppermaandag. De eerste Maandag na Driekoningen. Een bijzondere dag die al genoemd werd in de 15-de eeuw. Vanaf nu doe ik daar ook actief aan mee door elk jaar een Koppermaandag prent te drukken.

Het idee kwam tot stand toen ik bij collega drukker Eric zag hoe hij zelf papier stond te scheppen. Een prachtig product wat redelijk eenvoudig zelf te doen was. Ik kreeg van hem zijn ‘schepraam’ te leen en een lading papier snippers om daar papier pulp van te maken zodat ik zelf kon gaan scheppen. Zo ontstond het idee om een druk te gaan maken van tekst en een tekening op zelf geschept papier als Koppermaandag prent die ik aan iedereen toe kon sturen.

Eric leerde mij in enkele minuten hoe ik zelf het papier kon scheppen voor deze prent. Een wonderlijk proces wat een beetje tovenarij lijkt als je plots een vel kletsnat papier op zo’n schepraam ziet liggen. Dit was de basis voor het idee om alles zelf te gaan maken, op de drukinkt na. Volgend jaar komt er weer een Koppermaandag prent. Ook weer op zelf geschept papier.

Driekoningen

Een belangrijke dag voor de traditionele drukkers. Driekoningen is de dag waarop alles de deur uit moet wat betreft de Koppermaandag prenten. Ook hier in het atelier. Vandaag ben ik het grootste deel van de dag op pad om nog wat prenten persoonlijk te bezorgen. Dat kost tijd, want overal wordt even bijgekletst en zo heb ik een leuke dag vol interessante gesprekken en indrukken.

In het atelier werk ik in de ochtend nog even aan het schilderij en het snijden van de vellen voor het Diva-boekje. Met de grote stapelsnijder is dat een klusje van niks. Ik snij 200 vellen op maat om de eerste pagina’s te gaan drukken. Ook dat werk loopt zachtjes aan door.