Het was al weer even geleden dat ik haar voor het laatst zag. Ineke. We spreken elkaar elke dag via de telefoon, maar in het echt is alles toch veel leuker. Ik ga bij haar langs om alles te zien van haar ‘Balky-boek’. Een geweldig leuk verhaal met prachtige illustraties waar ze lang aan heeft gewerkt.

Op de heenweg rij ik langs Jac die voor mij een prachtig boek-snijblok heeft die ik straks nodig heb om te kunnen boekbinden op traditionele (laat middeleeuwse) wijze. Daar ben ik blij mee. Ik kom zo al goed in mijn gereedschappen te zitten, maar ik ben er nog niet. Het is een kwestie van speuren naar dit soort items.

Bij thuiskomst tref ik een pracht van een cliché aan. ‘Verboden te huilen’. Geweldig! Die ga ik morgen mischien al even afdrukken voor een proefdruk.

De dag sluit ik af met docenten overleg bij Toonbeeld. Ik was nog net op tijd terug om dit bij te kunnen wonen en zo heb ik alle doelen van vandaag gehaald.