Onze fietsenmaker bracht mij, en vele dorpsgenoten, op een goed idee. We gaan de Hoekse vlag uithangen omdat het straks feest is in het dorp. Nu heb ik natuurlijk wel een vlag, maar die valt weg achter de bomen bij het huisje en daarom besloot ik een steun te gaan halen bij onze bouwmarkt en een vlaggenstok, zodat ik de vlag aan het atelier kan hangen. Dat moet straks nog helemaal opgeknapt worden, maar de vlag hangt er dus al.

In het atelier hou ik me bezig met een nieuw schilderij waar van alles nog voor verzonnen dient te worden. Iets met circusartiesten, vrolijkheid, vervreemding, feestelijkheid en georganiseerde gekte. Daar ben ik de hele dag mee zoet.

Via facebook zie ik iets verschrikkelijk leuks voorbij komen. Dirkje Wigarda heeft een schilderijtje van Milou gemaakt. Het was een moment in de winter toen het regende en madam door haar luikje naar buiten keek om te zien of het een beetje ‘poezenweer’ was.

Milou hield niet van regen en kou en liep, na enige aarzeling, terug naar haar mandje bij de kachel. Dirkje heeft het moment geschilderd dat Milou de buitenwereld bestudeerde en na enig dralen besloot om naar haar mandje terug te keren. Dit schilderijtje komt uiteraard ook in het poezenboek te staan, wat nu nog samengesteld en verder afgeschreven dient te worden.

De trailer krijgt even wat aandacht van de oliespuit. Ik olie alle scharnieren en roestige bouten en moeren in om straks alles wat gerepareerd moet worden los te kunnen halen en eventueel te vervangen. Dan is de trailer technisch helemaal in orde en kan ik overwegen om hem verder op te gaan knappen, als ik hem ten minste wil houden, want ik heb hem vooral aangeschaft voor de verbouwing en het vervoer van persen en ander grafisch materiaal wat ik nog wil binnenhalen, zoals de foliepers.

De Hoekse vlag aan het atelier.