Het was vandaag een dag vol twijfels. Ik voel mijn rug weer en dan ben ik gewaarschuwd. Ik wissel bouwactiviteit af met minder belastend werk en morgen hou ik me zelfs weer helemaal koest.

In het atelier kon ik het portret van Wiese inlijsten. Ik zit nu ook het vervolg te schrijven op deze lokale legende. Dat is het boek dat gaat over de terugkeer van Wiese en dat speelt zich helemaal af in ons dorp. De molen is daar een belangrijk onderdeel van. En daar was ik vandaag ook weer even langs gegaan. Onze Windlust is en blijft een machtig mooi levend monument in ons dorp.

Vandaag heb ik me ook weer bezig gehouden met grafisch werk. Van Carolien kreeg ik enige tijd geleden een doosje met prachtige initialen die ik wilde gaan gebruiken voor het poezenboekje, maar die blijken exact de maat voor twee regels te zijn voor het Wiese-boek. Voor de zoveelste keer werk ik al het zetwerk om om dit initiaal erin te kunnen plaatsen. Ik ga er een proefdruk van maken en als het me toch bevalt hou ik dit aan.

Alles verloopt hier traag op dit moment. Ik doe wil teveel dingen tegelijk doen en dat breekt me wel op, maar ik zet toch door. Alles moet doorgaan. Het drukken van boeken, het verbouwen, het schilderen, het schrijven, het illustreren en natuurlijk alle huishoudelijke klussen.