Knutselen is ook zo’n typisch wordingsproces in de hele tentoonstelling die straks getoond zal gaan worden rondom het boek over Wiese (de gesel van Axel). Het wordt een tentoonstelling van schilderijen, tekeningen en voorwerpen die over dit verhaal gaan. En natuurlijk het boek.

Knutselen lijkt onbelangrijk, maar is dat beslist niet. Het is een proces waarin alles open staat voor het maken van iets wat atmosfeer versterkend moet gaan werken. Met het verhaal over Wiese neem ik je mee naar een andere wereld. Hier zijn geen vooruit gestippelde plannen voor of een bepaald stramien. Het moet ‘ontstaan’ in de juiste context. Dit ontstaat alleen tijdens een maakproces waarin ik me laat verrassen door de elementen die ik toevoeg of wegneem. Een langzaam proces. In dit geval maak ik de schrijn voor de pendel van Muradur. De magische pendel waar alles om draait in het Wiese-boek. Die kun je straks niet alleen op het schilderij zien maar ook in driedimensionale vorm.

Mijn atelier doet me soms een beetje denken aan Museum Plantin Moretus. In die atmosfeer wil ik ook graag werken. De combinatie van het artistieke proces met een ambachtelijk proces. Schilderen, tekenen, schrijven, drukken en boekbinden. Alles in één ruimte.