Gisterenavond duvelde de Eickhoff proefpers van haar sokkel en leek het er op dat er veel beschadigd was. Moe en diep ongelukkig met deze afloop van een geweldig avontuurlijke dag sloot ik het atelier af. Van nachtrust kwam niet veel terecht. Om kwart voor vijf ging ik vanmorgen de pers inspecteren en kwam ik er achter dat er niets beschadigd was, op één klein dingetje na wat zo te herstellen is. Door de val waren er een aantal onderdelen los geraakt die zo weer op hun plek konden worden geschoven en bleek de pers de val uitstekend te hebben doorstaan.

Samen met Karel heb ik de pers weer op haar voetstuk gezet en even aan gesingerd. Alles werkt helemaal naar behoren. Dan ben ik ineens weer een dolgelukkig mens en kan ik de zware kater van het huren van een peperdure bus er makkelijk bij hebben. Op die bus zat en kras en dat maakte de huur zo duur dat ik meteen besloot om nooit meer een bus te huren. Een tweede lesje wat ik vooral gisteren leerde was dat ik ook nooit meer in mijn eentje ga staan klooien met zware zooi.

Mijn atelier is nu een complete drukkerij en spoedig zal hier het eerste boek gedrukt gaan worden. Met deze Eickhoff proefpers en drie bokken vol prachtige letters wordt het hier echt een grafisch feestje.

De bokken staan nu ook mooi op hun plek. Ik moet nog wel even al het wit en de insluitstukken gaan sorteren en netjes op gaan bergen in de daarvoor bestemde vakjes, maar daar ga ik de komende dagen wel mee aan de slag.