Op de tuin groeit alles als kool. Er komt nu meer groente vanaf dan ik op kan eten. Het is dan zaak om groente in te gaan maken om het te kunnen bewaren voor later maar je kunt ook groente uit gaan delen aan liefhebbers en fijnproevers van dit soort onbespoten en biologisch geteelde super rassen. Deze keer had ik collega Franka (Wolke) een bloemkool beloofd. Ik zoek er een goeie dikke uit.

Voor het transport, met de vrachtfiets, laat ik de grote bladeren om de kool zitten zodat deze niet beschadigd tijdens de reis naar het centrum van Breda. De rit gaat, van de tuinen van Overkroeten naar het centrum, over ±9 kilometer.

Fluitend fiets ik mijn kool achterna. Elke dag heb ik een prachtige fietstocht naar het atelier waarbij ik van het platte land zo de stad in rij.

De rit begint met een tocht langs weilanden vol koeien en boeren groen en eindigt in het historische deel van de stad. Dan heb ik alles weer even kunnen bewonderen. Ik voel me dan ook echt een boer die met zijn groene (weggeef)handel naar de stad fietst. Nu slechts één dikke kool, maar de krat ligt regelmatig vol met groente en fruit.

Met de kool arriveer ik in het ateliergebouw waar ik mijn fiets altijd stal in de grote expo-ruimte die we, vanwege wetgeving, niet mogen gebruiken om de Bredase kunsten aan het publiek te tonen. Hier komen dagelijks duizenden mensen langs die niet binnen mogen komen omdat de brandweer dat niet verantwoord vindt. Eind December moeten we het ateliergebouw verlaten omdat het dan plat gaat om plaats te maken voor nieuwbouw. Met veel winkels enzo. Het lege winkelbestand in Breda kan daarmee fors uitgebreid worden.

Op het atelier is het koffie, thee en kool-pauze. Franka heeft haar kool en kan voorlopig even vooruit.