Deze uitnodiging kreeg ik via facebook. ‘Ja, goed idee. Ik doe mee…’ Voor ik het besef heb ik al op het knopje gedrukt. Het is de bedoeling dat iedereen een dag lang als zwarte Piet over straat gaat om te laten zien dat zwarte Piet veel fans heeft. Dit is echt iets voor mij. Elk jaar ben ik wel een paar dagen zwarte Piet en dan moet ik hier wel aan mee doen. Bovendien komt die dag de Sint aan. Onderweg zie ik wel een hoop Pieten maar het hadden er veel meer mogen zijn van mij.

Ik beleef een hele dag vol zwarte Pieten-pret en Sinterklaas-lol. En dat terwijl ik mijn handen vol heb aan de zorgen rond mijn atelier. Misschien was het daar alleen al goed voor. Even wat anders. Op de terugweg naar huis maakte ik deze foto. Goed kans dat ik dit ook nog eens ga schilderen.

En dan krijg je dit te zien als ik thuis verder werk aan de 20 portretjes van Jennifer. Ik heb eigenlijk geen tijd voor deze flauwekul maar ik blijf het leuk vinden. De hele dag blijf ik dan ook zwarte Piet. Al was het alleen maar om de belofte in te lossen voor mijn deelname aan de Nationale zwarte Pieten dag.

En vandaag is alles weer ‘gewoon’ en ben ik begonnen aan een nieuw portret naar een foto van Sandy (Lawson). Het wordt een soort Mona toetje. Comic relief het het.

Als u begrijpt wat ik bedoel.

En dan is dit het resultaat van een dagje stevig doorschilderen. Alles staat er op en nu is het een kwestie van alles schilderen wat ik zie. Elk detail van een hoofd vol slagroom. En dat wordt nog een hele klus want ik zie enorm veel details. Rond vier uur is het licht al aan het afnemen en dan stop ik. Ik breng het werk naar het atelier om het daar verder te kunnen voltooien met betere ezels en voorzieningen. Maar ik weet nu al dat ik thuis goed kan werken met de middelen die ik heb.