Ik heb nu een prachtig Venus beeldje voor bij het schilderij. Gebakken in een veldoven bij Tine, in Zwingelspaan (zie vorige film), en nu moet ik alleen nog een manier zien te vinden om het beeldje te presenteren op een tentoonstelling. Ik heb daar wel een idee bij.

Maar eerst heb ik mijn handen meer dan vol aan het maken van dit filmpje. Ook een vorm van kunstenmakerij. Het kost me vooral veel tijd om het beeldje zo te filmen alsof het uit het duister naar voren komt, maar het lukt me uiteindelijk prima en ik ben over deze scène zeer tevreden.

Ik rij naar Bax, omdat ik daar ooit van die prachtige houten bollen heb zien liggen en toen ik di zag wist ik al dat dit de beste manier was om mijn beeldje, met prehistorische achtergrond, te presenteren.

Het hoort gewoon bij elkaar alsof het door de natuur zo bedacht is. Lang hoef ik niet na te denken. Maar er hing wel een aardig prijskaartje aan.

Op weg naar huis, met mijn houten bijrijder.

Met houten bal op weg naar huis. Hier sjees ik over de lage brug bij Terheijden. Dat is een brug die ik mijn leven al heel wat keren heb overgestoken met een enorme diversiteit aan voertuigen.

Thuis aangekomen ga ik meteen aan de slag. Het begin van een lange werkdag die tot half twee, in de ochtend, zou gaan duren.

Daar werk ik meteen een, speciaal hiervoor gedraaide, houten pen in de bol waar het Venus beeldje op komt te staan. Tevens maak ik een soort kom waar het beeldje in kan staan waardoor het beter toont.

En dan is dit het resultaat. De hoofdconstructie is nu af en nu rest mij alleen nog wat afwerking, waar ik de volgende dag mee verder ga.