Ik heb iets met afwijkende stillevens. En dit wordt wel een heel bijzondere. Een stilleven wat een verhaal kan vertellen spreekt mij het meest aan. De onderwerpen, een steen, een kwast en een oude sleutel, zijn onorthodox en vragen om uitleg die er niet zal komen. Het is iets anders dan een stilleven met een theedoek, een pollepel en een ei, om maar wat te noemen. De steen staat voor het bouwwerk van het leven, de kwast voor artistieke kwaliteit en de sleutel biedt toegang tot het verleden. De toeschouwer mag zelf in gaan vullen waar die ingrediënten in zijn of haar eigen leven voor staan.