Zoals ik gisteren al een beetje had voorspeld, heb ik een begin kunnen maken aan het schilderen van de lucht. Het moet een zeer dynamische lucht worden. Zo’n lucht zag ik toen ik in Domburg de foto’s maakte voor dit werk. Op de foto’s zie je niet wat ik werkelijk zag, maar dat ga ik nu proberen te schilderen.
Daar was ik vanmorgen vroeg nog even mee bezig om het geheel wat meer kracht te geven dan het geval was. Gisterenavond was ik daar om 23.00 u. mee gestopt. Het is altijd spannend om dan de volgende ochtend het atelier in te lopen om te zien of ik het de vorige dag goed gedaan heb. Dat was het geval. Ik ben dik tevreden. Dit is echter de tweede laag lucht die ik schilder. Het worden er uiteindelijk vier. Dat is het streven althans. Het kan zomaar zo zijn dat het meer lagen worden. Maar over deze laag ben ik dik tevreden. Ik zie de lucht, die ik wil hebben, al weer meer ‘ontstaan’.
In mijn ochtendjas werk ik snel nog wat dingetjes bij met een waaier-penseel. Net zolang tot het helemaal naar mijn zin is. Daarna moet ik stoppen, want deze dag breng ik grotendeels door op onze Hoekse dorpsmolen ‘De Windlust’. Even een afsluiting van een week lang intensief schilderen. Even iets anders, maar mijn gedachten blijven vandaag wel bij deze lucht en het plan om toch nog even naar Domburg te gaan, op het juiste moment met het juiste licht, om nog een studie ter plekke te maken van die bijzondere lucht.
Ik kan hier dan lekker over doorzagen met de molenaar die veel van luchten, en vooral wind, af weet. Ook hem is het al, als geboren en getogen Zeeuw, opgevallen dat de lucht en het licht in Domburg bijzonder is. Anders dan elders in elk geval. Hoe dat komt en hoe dat kan is me nog steeds een raadsel, maar ik weet ook dat schilders dat al veel eerder hebben ontdekt. Iemand als Jan Toorop ging daar niet naar toe om ijsjes te eten.