Het heeft lang geduurd, en ik was het ook goed zat, maar ik ben nu wel heel blij dat het af en naar mijn zin is. Dit werk is straks te zien tijdens de zomerexpositie bij Galerie Sille in Oudewater.

De toren op d achtergrond is die van de Willibrorduskerk in Terneuzen. De kerk zelf is weg, maar de toren staat er gelukkig nog. Die kerk krijgt later nog betekenis in het drieluik dat ik over het leven van Mathilde ga maken.

De toren steekt pontificaal boven de stad uit en maakt daarom indrukwekkend deel uit van de ‘skyline’ van de oude stad.

In Terneuzen is heel veel afgebroken. Vele prachtige panden vielen ten prooi aan
rücksichtslos modernisme dat jarenlang in heel Nederland om zich heen sloeg. Gelukkig zijn er dan ook nog mensen die strijden voor behoud van de eigen cultuur en zo wist men te voorkomen dat ook die prachtige toren tegen de vlakte ging. In die toren zit nog steeds het carillon. En ook dat is dus behouden gebleven.