In het atelier ben ik hard aan het werk aan een nieuw en een oud werk. Het nieuwe werk laat een dame zien die met een heel lange jurk ontsnapt is uit een torentje. Het oude werk, wat ik nu toch echt eens moet afwerken, is ‘Het gerucht uit de Bontehondstraat’ (Hulst).
Als ik, rond zeven uur, op weg ben naar het atelier, hoor ik een pruim uit de pruimenboom vallen. Een prachtig rijpe pruim. Het was me nog niet opgevallen dat ze al rijp waren. Ik kan er zo een aantal plukken, en dat doe ik ook. Dit jaar hangt de boom goed vol en ze zijn heerlijk.
De vogeltjes hebben het ook al ontdekt en ik tref verschillende pruimen aan met vraatschade. Die laat ik lekker achter voor de vogeltjes. De onbeschadigde exemplaren neem ik me naar de keuken, waar ik ze even afspoel, om ze vervolgens weer mee te nemen naar het atelier. Ik zou er zo een stilleven van kunnen maken, maar ik heb meer te doen en ik eet ze liever op. Temeer ook omdat ik nu bezig ben met werk wat af moet. Veel werk.
Ik eet daarom de pruimen tijdens het schilderen en daar kan ik enorm van genieten. Dan denk ik automatisch aan Frans Hals en consorten, die er ook wel van hielden om er een feestje van te bouwen in het atelier.
De kleuren van de pruimen zijn echt prachtig. Dat zou een reden zijn om er toch een stilleven van te gaan maken. Maar eer ik daar serieus over na kan denken zijn ze al op en ga ik verder met waar ik mee bezig ben. De boom hang vol en er komen nog genoeg gelegenheden om pruimen te gaan schilderen. Nu ga ik verder met de dame die uit het torentje van de prins is ontsnapt en beneden bij het torentje, en de metershoge dikke kasteelmuur, wat dom om zich heen staat te kijken wat ze vervolgens moet gaan doen. De voorlopige titel is ‘The great escape’, maar daar ben ik niet tevreden mee. er moet een betere titel verzonnen worden en die schiet me wel te binnen als ik er aan werk. Feitelijk gaat dit schilderij over scheiden. De dame heeft alles wat haar leven begeert, behalve een eigen leven. Dat is de reden waarom ze uit dat leven bij de prins ontsnapt. Maar dan? Ik denk dat dit voor veel mensen herkenbaar zal zijn.