Vandaag was het dan zover dat we een bezoek konden brengen aan het kasteel van Ruurlo waar Museum MORE de collectie met schildrijen van Carel Willink heeft ondergebracht. Een lang gekoesterde wens ging hiermee in vervulling, want voor het eerst zou ik oog in oog komen te staan met het beroemde statie portret van Mathilde.

Samen met Anne Mannaerts en Elaby Berger, waarmee ik druk bezig ben om de ‘Mathildedag’ van 7-7-2018 voor te bereiden in Terneuzen was dit wel een heel bijzonder moment.

Willink en Mathilde is een stukje vaderlandse geschiedenis geworden in de schilderkunst dat opnieuw veel betekenis heeft gekregen door deze episode uit de Nederlandse schilderkunst los te weken uit de collectie van Museum MORE en dat te plaatsen in zo’n prachtig gerestaureerd kasteel.

Heel lang geleden. ik was toen een jaar of 10-12, exact weet ik het niet meer, zag ik de werken van Willink in Amsterdam voor het eerst in het echt. Ik heb Carel zelf twee keer ontmoet in mijn leven en ik vond hem wat arrogant en afstandelijk, maar ik was toen bijzonder onder de indruk van wat hij maakte. Zo wilde ik ook kunnen schilderen en door die inspiratie ging ik aan de slag.

Jarenlang kon ik zijn werk alleen maar zien als plaatjes in fotoboeken. Ik had enkele boeken over hem en zijn werk verzameld en daar keek ik vaak in. Naar mate de tijd vorderde begon ik zijn werk steeds minder te zien als voorbeeld. Zijn leven en tijd boeiden me meer. Vooral de periode dat Mathilde in zijn leven was gekomen. Ze zijn 14 jaar getrouwd geweest.

Mathilde zorgde ervoor dat Carel Willink zichzelf op de kart kon zetten. Niemand anders. Mathilde kon niet zonder Carel, en Carel kon niet zonder Mathilde. Maar ook de band met Fong Leng was cruciaal. Zonder haar werk was de mythe lang niet zo krachtig geweest als die werd. Nu, vele jaren later, begint die mythe een nieuw kans te krijgen. Nadat Lisete de Zoete het boek over Mathilde had geschreven en uitgegeven ontstond er opnieuw interesse in die ‘artistieke drie-eenheid. Museum MORE gaf er aandacht aan in het prachtige museum in Gorsel, en nu heeft dat zelfde museum kasteel Ruurlo aangekocht, gerestaureerd en ingericht als ‘Huis van Carel Willink’. Een meesterzet in mijn ogen.

Door dat boek van Lisette kwamen wij, in Terneuzen, op het idee om de 80-ste verjaardag van Mathilde te gaan vieren in haar geboortestad (zie ‘Het Mathilde project 2018‘). Het was dan ook zo logisch dat wij naar Ruurlo trokken om de Willink collectie te gaan bewonderen. Ik ontkom niet aan de gedachte aan een vergelijking met Olivier Bommel. Het kasteel, de collectie, de kasteelheer… Als u begrijpt wat ik bedoel.

Het hoort een beetje bij elkaar. Olivier Bommel was in zekere zin ook een tijdgenoot van Carel Willink en Mathilde. Die zelfde context en die zelfde sfeer. Vanuit het verre Zeeuwse trokken we dus naar boven om het kasteel te gaan bezoeken. Om nog eens die sfeer te proeven van de periode van succes voor Carel, Mathilde en Fong Leng.

Voor ons, als organisatoren en aanjagers van de Mathildedag in Terneuzen, is deze periode van enorm belang. Het grote statieportret van Mathilde is eigenlijk wel het topstuk van die periode, op het door Mathilde vernielde portret van Mathilde met parelhesje na. Het was een dag vol betekenis voor ons als organisatoren en voor mij persoonlijk.

Hieronder het filmpje dat Elaby (Berger) maakte van dit bezoek.