Mathilde en een schouwtje

In het atelier werk ik niet alleen aan schilderijen, maar heb ik ook een houtwerkplaats en doe ik tal van andere klussen in en om het huis. Momenteel werk ik natuurlijk de klok rond aan het drieluik voor Mathilde. Dit is het middelste paneel van het drieluik en dat begint al vrij ver te vorderen.

Ik laat het voorlopig nog niet echt goed zien op foto’s om straks het voltooide werk te kunnen tonen. De twee zijpanelen laat ik helemaal niet zien omdat anders de verrassing weg valt op de grote dag (7-7-2018) hier in Terneuzen. Maar je krijgt zo wel een indruk wat ik aan het doen ben. Dit middelste panel wordt straks op een ‘Art-print’ gezet. Dan krijgt toch iedereen het te zien. Die Art-print is een gelimiteerde oplage voor ons crowdfunding project. Er worden er 500 van gedrukt die met de hand worden genummerd en gesigneerd. Ook het blinddrukstempel van mijn atelier komt er in te staan. Die Art-print is straks exclusief beschikbaar voor de genen die ons gaan helpen met de crowdfunding. Daar vertel ik later wel meer over.

Naast schilderen ben ik ook bezig met het maken van een schouw(tje) voor boven de Rayburn om de schoorsteenpijp aan het zicht te onttrekken. Boven zo’n fornuis hoort en schouw te zitten en oorspronkelijk zat er ook een vergelijkbaar bouwsel waar ik niets meer van terug heb kunnen vinden dan alleen wat vage sporen op de muur.

De nieuwe schouw wordt anders van vorm en ontwerp. Oorspronkelijk hing daat een sober ding dat taps toeliep naar het plafond. Mijn nieuwe schouw wordt recht en meer in overeenstemming gebracht met wat je tegenwoordig ziet in ontwerpen voor landelijke keukens.

Ik heb de rand inmiddels gemaakt. Daarboven komt een rechthoekige schouw die tot aan het plafond doorloopt zodat je de pijp en de bocht niet meer ziet. Het hele geheel wordt straks netjes wit afgelakt. Tegelijk met de meterkast ernaast.

Zo kom ik mijn dagen wel door. Schilderen, ontwerpen, bouwen en dromen. In de moestuin is momenteel weinig anders te doen dan nog wat te oogsten. De grond is koud en nat en het is nu wachten op wat gunstiger weer om de tuin echt goed winterklaar te maken.

Op de percelen heb ik rogge (van onze molen) gezaaid als bodemverbeteraar. Komend voorjaar wordt dat onder gespit voor een nieuw moestuin seizoen. Nu zie ik er in ieder geval iets groeien en dat ziet er altijd beter uit dan een kale omgespitte vlakte.

Het kolenkot zit nog lekker vol met kolen voor de komende winter en kan ik maar raak stoken voor heel weinig geld. Ons Zeeuwen bin zunig, en dat is er waarschijnlijk de reden van dat hier nog relatief veel op kolen wordt gestookt. En ik doe daar natuurlijk gezellig aan mee.