In het atelier ligt het boek van Lisette de Zoete, over Mathilde, op de kachel van Pierre Janssen. De kachel brandt overigens niet, want anders had ik dit boek hier nooit op gelegd natuurlijk. Het boek van Lisette behoort tot een van mijn heiligdommen. De kachel van Pierre eveneens. Het boek heb ik nodig om in de sfeer te komen om goed over Mathilde te kunnen schilderen. Het klinkt misschien vreemd, maar als ik even geen ‘contact’ meer heb met wat ik nu aan het schilderen ben, dan pak ik het boek van Lisette erbij om weer in de juiste stemming te komen en dan kan ik weer verder. Over Pierre Janssen is nu ook een mooi boek verschenen, wat ik nog moet kopen. Iets wat ik binnenkort beslist ga doen. Niet via internet, maar via mijn boekhandelaar, hier in Terneuzen. Daar ligt nu ook het beroemde boek over Mathilde.
In de etalage, uiteraard. Twee stuks zelfs. Want dit is de Noordstraat in Terneuzen, waar Mathilde heel vaak doorheen gelopen heeft. Dan denk ik van ‘Stel dat ze nu hier langs die etalage zou lopen. Hoe trots zou ze zijn?’
Tegenover boekhandel Van der Zande bevindt zich de Grote Kerk waar straks mijn drieluik over Mathilde tentoongesteld zal worden. Hoe zou ze dat ervaren, als ze dan de kerk binnen zou lopen? Zou ze dan een kaarsje opsteken bij haar eigen altaarstuk?
Met dat soort gedachten zit ik al weer mooi op tijd in het atelier, vandaag, om verder te werken aan mijn monsterklus. Nog heel veel werk te gaan.