Op de zevende en laatste dag van het plaatsen van zwart-wit foto’s van mijn dagelijkse doen heb ik gekozen voor een foto van onze Hoekse molen, de Windlust. Ik maakte deze foto op het moment dat er veel sluierbewolking hing die vermengd was met woestijnzand dat helemaal vanuit het verre oosten naar Hoek was gewaaid.

De molen heeft voor mij een bijzondere betekenis. Niet alleen omdat mijn maatje hier de molenaar van is, maar vooral ook omdat de molen nog steeds in bedrijf is en regelmatig meel maalt van graan uit de omgeving, waar wij weer brood, koek, pepernoten, speculaas, gebak en pannenkoeken van bakken. Daarnaast is de molen ook een soort trefpunt, hier in het dorp, waar mensen een kletspraatje komen maken en waar van alles te zien en te beleven is.

Een pak molenmeel van onze Windlust. De tekening op het pak werd ooit nog door mij gemaakt.

De Windlust is voor mij ook een inspiratiebron voor schilderijen. Op de foto hiernaast zie je een schilderij dat ik maakte van ons dorp, gezien vanuit de polder. Je ziet de kerktoren en de molen die van veraf al te zien zijn om ons dorp te markeren in het Zeeuws Vlaamse landschap.

De Windlust zal nog wel vaker in mijn schilderijen te zien zijn. Ik kom er natuurlijk vaak en ik raak er telkens weer opnieuw door geïnspireerd om er iets van te gaan schilderen.