Het kostte even tijd, maar het werk is nu eindelijk voltooid en voorzien van een retouche vernislaagje. Klaar om te gaan exposeren bij Galerie Lokaal 54 te Terneuzen. Daar zal het werk, inclusief lijst van mijn hand, te zien en te koop zijn vanaf 28 Februari.

Het verhaal achter dit schilderij is het verhaal van een samenloop van omstandigheden en wat fantasie. Enige tijd geleden liep ik, samen met collega Jeroen Quirijns, door Hulst. We waren de voorbereidingen aan het treffen voor onze expositie bij KrAAn en gingen even lekker lunchen bij de haven. Daar vlak bij staat een prachtige muur die me intrigeerde. Het is de muur die de tuin, achter het museum ‘De vier ambachten’, omsluit. Daarachter het half vervallen koetshuis en al dit fraais ligt aan een wat verborgen straatje. De Bontehondstraat.

Ik besloot die muur te gaan fotograferen om daar later iets van te kunnen gaan schilderen. En terwijl ik met mijn camera aan de slag ging liep er een mooi meisje door de Bontehondstraat die daar duidelijk liep te flaneren. Het was zo’n meisje dat wel wist dat ze mooi gevonden werd, maar daar zelf nog een beetje aan twijfelde. Thuis had ze waarschijnlijk al uren voor de spiegel gestaan om over die twijfel heen te komen.

Vervolgens ging ze op pad. Niet door een drukke winkelstraat, waar velen zich aan haar konden vergapen, maar uitgerekend door dat achteraf steegje waar nooit iemand komt. Behalve dan een maffe kunstenmaker met een camera die daar een muur ging staan fotograferen. Ze liep achter me langs en eer ik het door had was ze al weer weg.

Ik had dus geen foto van het mooie meisje maar van een oude muur. De combinatie van al deze elementen hield me die dag flink bezig. De muur werd bijzaak, maar niet onbelangrijk. Het meisje maakte het verhaal. Een verhaal van overwinning van verlegenheid, of zo iets. Ik vond het zo’n mooi gegeven dat ik het ging schilderen. Ik fantaseerde ongeveer zo’n meisje erbij. Haar verlegenheid en schroom overwinnend in haar lange, zwarte, jurk.