Weekeindje langs bij diverse collega’s

In het atelier van Adrian Stahlecker. Een van de fijnste werkplekken voor een schilder die ik ooit gezien heb. Hoog boven het Haagse uit met uitzicht over de oude stad en prachtige groene tuinen.

Ineke en Adrian bij het nu al veel besproken schilderij van Adrian voor de Mathilde expositie straks in Terneuzen.

Adrian Stahlecker maakte een geweldig schilderij voor de Mathildedag. Hij is de enige deelnemer aan de tentoonstelling in Terneuzen die Mathilde echt goed gekend heeft van heel nabij. Ineke in ik gingen daarom even bij hem langs om het zelf te aanschouwen en om met hem te spreken over zijn werk, zijn leven met Mathilde en nog veel meer.

Als Mathilde voor hem poseerde draaide hij vaak muziek van Marlene Dietrich. Dat is de reden waarom ook zij (links) op het werk voorkomt. En natuurlijk Carel Willink. Het is het bijzondere verhaal van een bijzondere man. In olieverf op doek van de hand van de meester.

 

Het geweldig fraaie atelier van Martin Koole. Net als dat van Adrian op Haagse hoogte met uitzicht over prachtige daken en een deel van de stad.

Even verderop in Den Haag hield Martin Koole een open atelierdag. Nu kennen we hem al jaren maar we waren nog nooit in zijn atelier geweest. Vandaag dus wel.

Een geweldig inspirerende plek. Als ik dit zo beleef zou ik zo weer in de stad willen gaan werken, maar ik ben nu eenmaal toch erg verknocht geraakt aan mijn Zeeuwse Weelde.

We vergapen ons aan de heel eigen stijl van Martin en zijn liefde voor oude, statige, Haagse huizen en vooral het bijbehorende interieur. Van buiten al prachtig, maar van binnen doet het niet onder voor een paleis. Zelden heb ik zoiets moois bij elkaar gezien. Martin is niet alleen een gekend en uitstekend schilder, maar ook een tovenaar met hout, imitatie marmer en historisch verantwoorde interieurbouw.

 

Midden in het hart van Nijmegen treffen we een ons bekende fiets aan. Nu voorzien van een uithangbord.

Bij de Stevenskerk

In Nijmegen hadden we ontmoeting met Jos van Riswick en Ralf Heynen, die daar toevallig op bezoek was. Jos heeft hier een mini galerie. Midden  in het bruisende hart van de stad. Op een steenworp afstand van waar hij eerst zat. Een klein winkeltje met een echte etalage en een winkeldeur. Dit is wel een heel speciale plek voor een kunstenaar in Nijmegen.

In de Stevenskerk is op dat moment de expositie ‘Sustainable fashion‘ te zien. En daar gaan we natuurlijk ook even naar kijken. De kerk zelf heb ik nog nooit van binnen gezien. Ineke kent er alle bijzondere plekjes en leidt me rond. Er staat ook een drieluik met panelen die ook aan de achterzijde zijn beschilderd. Ik kijk mijn ogen uit en geniet van alles wat ik zie.

Een kerk vol kunst, cultuur en historie. Buiten zien we gebeeldhouwde monstertjes aan de gevel en als je even blijft staan om beter te kijken zie je steeds meer. Binnen is meer te zien en te beleven.

Onder anderen een drieluik, waar ik nu wat extra oog voor heb vanwege het drieluik over het leven van Mathilde, waar ik op dit moment nog volop mee aan het werk ben.

De tentoonstelling ‘Sustainable fashion’ vinden we achterin de kerk. Slechts een paar werken vallen me op en die fotografeer ik. Dat zijn werken die me boeien en  inspireren om er over te gaan schilderen. Het zijn stuk voor stuk werken die me herinneren aan mijn eigen thema’s en ‘dream-scapes’.

Ik zie weer de grote voordelen van een bruisende stad. Een stad met zoveel bezienswaardigheden dat je niet uitgekeken raakt en na een paar uur slenteren en kijken doodmoe neerstrijkt op een heerlijk terras onder een grote parasol. Dit uitje had ik dringend nodig, na vele maanden ploeteren in het atelier in Hoek. Ineke kent hier uitstekend de weg en ze weet precies wat ik leuk vind om te laten zien.

In tegenstelling tot Terneuzen, waar juist elke bezienswaardigheid is en wordt afgebroken om te vervangen door smakeloos en economisch beton, zien we hier hoe kunst en cultuur, samen met goed bewaarde historie, vele duizenden mensen per dag kan lokken om de stad te laten bruisen. Dit zijn wijze lessen die ik mee naar huis wil nemen om toe te passen. Niemand hoeft mij uit te leggen hoe belangrijk kunst, cultuur en historie zijn voor een stad.

Bij Jos praten we over zijn werk, ons eigen werk, de kunstmarkt, inspiratie en de waan van de dag. Genietend van een heerlijk koel drankje dat Jos serveert uit zijn mini-bar. Mensen komen langs zijn etalage en blijven even staan kijken naar alles wat Jos hier kan tonen.

Feitelijk heeft hij dus zijn eigen galerie in het bruisende centrum van Nijmegen. Op een echte A-locatie, wel te verstaan. Elke dag lopen daar duizenden mensen langs om zijn werk te kunnen aanschouwen. Dit is toch echt een droom voor elke kunstenaar.

Als ik terugkeer in het Zeeuwse zie ik een dikke onweersbui naderen om de hitte van de dag te verdrijven en mijn moestuin van water te voorzien. Beladen met veel inspiratie en volop nieuwe ideeën ben ik weer thuis gekomen in mijn eigen kleine Zeeuwse wereldje, van rust en ruimte, en dan kan ik vaststellen dat ik toch wel een erg gelukkig mens ben.