In het atelier ben ik al weer met het volgende schilderij over ons dorp bezig. De titel hiervan is ‘Op de Windlust’. Dat is onze dorpsmolen die door mijn maatje, Jelle de Groote. gerund wordt. Voor de facebook pagina van de Windlust maakten we ooit een foto waarop we beiden te zien waren in streekdracht (Axels). Jelle heeft een wit molenaars kostuum en ik draag mijn boerengoed, omdat ik naast kunstenmaker ook een beetje boer ben in het buitengebied met mijn eigen moestuin.

Die streekdracht is ook een stukje streektrots die we weer wat vaker terug willen zien in het straatbeeld van ons dorp (Hoek).

Op de foto hiernaast zie je daar een goed voorbeeld van tijdens de laatste molendag toen ook Thijs, de leerling molenaar en rechterhand van Jelle, in streekdracht op de molen verscheen.

Een jaar geleden hadden we ook Jo de Kraker en haar volgelingen op bezoek en leek het dorp weer even in de tijd te zijn teruggekeerd.

En vervolgens werd het ineens heel druk, rond de molen, toen er twee bussen vol studenten/toeristen in het dorp neerstreken en overal iPhones voor de dag gehaald werden om dit vooral niet te missen voor het thuisfront. Dat zegt wel genoeg.

Oud en nieuw lopen dan naadloos in elkaar over. De kracht van de streekdracht tekent zich dan genadeloos af tegenover de moderne tientjeskleding waar de straten mee vollopen. De iPhone heeft alles feilloos geregistreerd en mogelijk loopt deze enthousiaste Hoekenees straks ook weer in streekdracht als we een feestje gaan vieren.

Op ‘z’n Axels’ kan ik laten zien waar ik vandaan kom. Als ik aan de overkant ben weten ze daar dat ik van het Land van Axel kom. Maar we dragen deze prachtige kleding alleen nog maar op Zon,- en feestdagen. Feit is wel dat het er in ons dorp zo weer wat authentieker Zeeuws aan toe gaat, nu we de stap gezet hebben om de streekdracht weer voor de dag te halen.

Waar het er ook nog heel authentiek aan toegaat is in, en om, dit mooie boerderijtje dat net even voorbij de molen in het land staat. Hier is de tijd echt stil blijven staan en dat heeft mijn belangstelling getrokken.

Vanaf de stelling, van de molen, kun je dat boerderijtje goed zien staan en dat staat natuurlijk ook op het schilderijtje dat ik nu aan het maken ben.

Het is zo’n mooi klein wereldje op zichzelf dat hier midden in het dorp ligt. Een klein gemengd bedrijfje met wat dieren, een moestuin en wat veldjes met teelt voor de handel. Een heel rustig, overzichtelijk en content leven zit hier in verstopt. Achter dit boerderijtje ligt het land. Weids en open. Daarboven de mooiste Zeeuwse luchten waar ik nooit genoeg van zal krijgen.