Het is wintertijd en dat betekent dat ik toch vroeg wakker ben als ik wat uitgeslapen heb. Heerlijk. Want in het atelier is het een grote bende. Er staan grote spieramen en pakketten met spieramen, die nog in elkaar gezet moeten worden, liggen op de grond. Het zijn spieramen van 135 x 135, 145 x 170, 135 x 145, 160 x 170 en 145 x 145 cm.
De bundels met spielatten zoals Paulette die voor me had klaargezet.
Gisteren ging ik even langs bij Paulette, van de Zeeuwsche Kringloopbeurs uit Sint Jansteen. Ze had een leuke verrassing voor me. Vijf grote spieramen en een schilderkistje dat ik zo mee mocht nemen. Het was mijn geluksdag, want ik vond daar ook nog een echte originele koffiemolen van DE die al langer zocht. Helemaal heel, compleet en werkend.
De spielatten komen me wel heel goed van pas omdat ik ook al langer loop te denken over het schilderen van enkele grote landschappen. Zeeuwse landschappen met veel lucht en een strakke horizon. Maar ook nieuw ander groot werk met theater op doek. Ik heb er volop plannen mee.
De koffiemolen
Ik was gisteren bezig met mijn ‘rondje Oost’ (Zeeuws Vlaanderen) om mijn nieuwe folder te verspreiden voor de Zeeuwse collectie. Van Hulst tot Zaamslag. Dan kom ik langs diverse punten waar kunst en cultuur zegevieren, zoals de lokale VVV’s, musea etc. Zo’n kringloopwinkel beschouw ik ook een beetje als een museum. Maar ook als bron van inspiratie. Bij Paulette vond ik ook nog een paar prachtige schoenen die ik weer voor een stilleven wil gaan gebruiken.
Het zijn van die absurd hoge hakken schoenen waarmee je meteen een stilleven de nodige lading kunt geven. Het lijken me schoenen die toebehoort hebben aan een heftige dame. Een Jazz-singer of een Vaudeville actrice.
De ‘Amish-boer’ waar ik zelf model voor sta.
En als ik dan in Zaamslag kom ga ik altijd even bij Theo langs (Van Brocanterie De Stoof). Hij runt een kerk vol brocante zaken en antiek. Een walhalla voor mijn schilder toko waar ik zonder problemen een pijp kon vinden die ik nodig heb voor een Amish-achtige boer die ik wil gaan schilderen op een nieuw schilderij. Theo denkt altijd mee met mijn werk en als ik iets nodig heb wat hij niet heeft, wat vrijwel nooit voorkomt, dan weet hij het wel ergens te vinden.
Voor de karakters die ik op doek terug wil zien sta ik zelf model. Links zie je een proefopname voor de Amish boer. Hierin mis ik die pijp. Die heb ik nu dus kan ik hem helemaal goed gaan fotograferen om te gaan schilderen op een nieuw doek. Het is toneelspelen voor een stukje theater op doek. Iets wat ik vroeger vaker deed, maar de laatste tijd niet meer.
En die boer moet op dit doek komen. Rechts van de Chevrolet, zonder wielen. Er komen nog meer karakters bij te staan, die allemaal iets aan het doen zijn wat geen mens begrijpt. Zo’n kluitje knutselaars die alleen maar oog hebben voor hetgeen wat ze op dat moment aan het doen zijn en geen oog hebben voor de ‘zwevende’ auto en de dame op de voorgrond. Vandaag ga ik daar de fotografie voor voltooien
Maar even terugkomend op mijn ‘rondje Oost’, laat ik je nog even een foto zien van het laadruim van mijn auto vol met buit. En nu aan de slag met al dat materiaal. Ik zal me hier niet snel vervelen in het Zeeuwse.