De molen van Hoek, de Windlust, is voor mij een bron van inspiratie. Niet alleen de molen op zichzelf, maar vooral ook door de verhalen die ik deel met Jelle, onze molenaar, die net zo in geschiedenis is geïnteresseerd als ik.

Enige tijd geleden, 19 November 2016, om precies te zijn, maakte ik het molenaarsportret van hem terwijl er toen stevig gemalen werd. Dat werk heb ik voor hem van een eigen lijst voorzien en vandaag even bij hem afgeleverd op de molen. Dan komt er vanzelf koffie en koek op tafel en de verhalen over de molen en haar geschiedenis, en die van de streek, volgen vanzelf.

Het molenschilderijtje, dat ik geschilderd heb naar aanleiding van een oude ansichtkaart is nu ook ingelijst en klaar om toegevoegd te worden aan mijn Zeeuwse collectie. We beseffen maar al te goed dat de molen van Hoek nog een van de laatst overgebleven monumenten van het dorp zijn. Kwetsbaar en fier tegelijk.