Gisterenmiddag ben ik begonnen aan een nieuw werk met toverschoentjes en klompen. Dat kwam zomaar ineens in me op toen ik terug moest denken aan een voorvalletje met een model dat toen ineens op mijn klompen rond wilde lopen, maar daar met haar voeten in verzoop. Ze plaatste haar ‘toverschoentjes‘ er in en toen kon ze er wel een beetje op lopen. Nu wilde ik al langer iets met klompen gaan schilderen, maar omdat ik er geen oubollig standaard klompenschilderijtje van wilde maken leek dit me wel een goed idee. Ook de combinatie van kleuren en de vrolijkheid die zo’n combinatie geeft was voor mij de reden om snel even een doekje in elkaar te zetten met een heel mooie kwaliteit portretlinnen om zo een schilderijtje te kunnen gaan maken wat heel strak geschilderd kan worden met veel scherpe details en waar ook die toverschoentjes weer een rol in konden krijgen.

En zo kwam het dat ik ineens alles opzij schoof waar ik mee bezig was om dit schilderijtje te kunnen gaan maken. Zo gaat dat hier wel vaker. De titel voor dit schilderijtje weet ik ook al. ‘Met grote stappen snel thuis’.