Het is zover. Gisteren zijn we begonnen aan het inrichten van de expositie in het Museum van Axel. Met een groep museum medewerkers werd een begin gemaakt aan het uitruimen van de lopende tentoonstelling en het inrichten van de nieuwe.

Het mooie van werken met zo’n professionele club is dat alles van tevoren is uitgedacht en uitgerekend. Elk schilderij heeft al een plekje op een schema en alles moet nu exact zo worden opgehangen.

Dat begon ‘s-morgens al om negen uur. In totaal zijn er tien schildrijen geselecteerd voor deze tentoonstelling en in het museum zelf wordt de bestaande collectie aangevuld met nieuwe zaken die dieper ingaan op het thema van deze expositie ‘Overwinteren’.

Arrelseetjes, bijvoorbeeld, komen uit het depot naar boven en krijgen hun plek in het museum. Ik heb nu de gelegenheid om deze mooie kleine voertuigjes, waar ooit blije kindjes in hebben gezeten om te genieten van de ijspret, te bekijken.

Elders zijn prachtige koetsen en handkarren te zien die het zo fantastisch goed in een schilderij kunnen doen dat ik al weer weg droom in nieuwe creaties op doek over deze prachtige voertuigen.

Maar dat was niet de voornaamste reden van mijn aanwezigheid gisteren. Het werk van de ‘Zeeuwse collectie’ moet hangen en daar hebben we de hele dag voor nodig om dat goed voor elkaar te krijgen. Ik laat niet alles zien, om nog wat verrassing over te kunnen houden. Maar het hangt echt perfect en ik ging met een heel trots gevoel naar huis.